Άρθρο του
Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Ας ξεκινήσουμε από τα απλά. Η οικονομική κρίση παράγει πτώχεια. Η πτώχεια απελπισία και οργή. Η απελπισία και η οργή πολύ συχνά παράγουν βία.
Η βία, όμως, έχει δύο όψεις. Είναι η βία που ασκείται έμμεσα και άμεσα στον λαό με τα μνημόνια και την καταβύθιση του βιοτικού επιπέδου και των στοιχειωδών δικαιωμάτων. Και είναι και η βία της αντίδρασης, η οποία ενίοτε είναι τυφλή…
Όσα συνέβησαν την Πέμπτη στο Πεντάγωνο αποτελούν, ουσιαστικά, τις δύο όψεις της βίας συμπυκνωμένες σε ένα περιστατικό, το οποίο δεν θεωρώ απίθανο να βλέπουμε συχνότερα στο μέλλον.
Ορισμένοι προσέγγισαν το θέμα αυτό με «ηθικολογίες» και «διδακτισμό». Το να πεις ότι δεν είναι σωστό να σπάζει κανείς την πρόσοψη του υπ. Άμυνας είναι προφανώς αυτονόητο.
Το μείζον είναι να καταδικασθούν όλες οι εκφάνσεις βίας, δίχως, όμως, να εξισώνονται . Θα συνέβαιναν, για παράδειγμα, οι ακρότητες στο Πεντάγωνο εάν τα ναυπηγεία δούλευαν κανονικά και οι εργαζόμενοι είχαν να συντηρήσουν τις οικογένειές τους;
Δεν θα «πενταγωνίσουμε», λοιπόν, τον κύκλο εάν πούμε ότι η απάντηση έχει δοθεί ιστορικά.
Από τα προάστια του Λος Άντζελες, στη δεκαετία του ’80, μέχρι την Αργεντινή του Ντε Λα Ρούα…
* ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗ REAL NEWS
