ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ του Σεραφείμ
Π. Κοτρώτσου
To σύστημα του δικομματισμού βρίσκεται, πλέον, μπροστά σε νέα διλλήμματα. Κι αυτό οφείλεται στο γεγονός πως ουδείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πιστεύει ότι υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να τελεσφορήσει η προσπάθεια που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο με το Μνημόνιο. Η αντίληψη ότι “ο λογαριασμός δεν βγαίνει”, που επισημαίνουν πολλοί εδώ και αρκετούς μήνες, παγιώνεται και γίνεται κοινός τόπος τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό.
Η κυβέρνηση δείχνει να προσπαθεί να διαχειριστεί ένα αδιέξοδο. Γνωρίζει ότι καμία από τις μεθόδους που χρησιμοποίησε δεν οδηγεί σε αποτελέσματα, αλλά, από την άλλη, δεν μπορεί παρά να συνεχίσει να υπερασπίζεται την ίδια πολιτική.
Για τον απλό λόγο πως δεν είναι πολιτικά έτοιμη να αποδεχθεί πως η πολιτική που ακολουθήθηκε -με ευθύνη της ίδιας αλλά και των εταίρων της τρόϊκας- δεν μπορεί να οδηγήσει την ελληνική οικονομία στις αγορές.
Εν μέσω όλων αυτών των σεναρίων περί αναδιάρθρωσης ή επιστροφής στη δραχμή, προκύπτει, ωστόσο, ένα σοβαρότατο πολιτικό ερώτημα: ποιά κυβερνητική πλειοψηφία μπορεί να πείσει τον ελληνικό λαό για ένταση των προσπαθειών; Ποιά κυβέρνηση μπορεί να ξεπεράσει την μεταρρυθμιστική κόπωση και να ανανεώσει την ανοχή της κοινωνίας που κατασπαταλήθηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου με εσφαλμένους χειρισμούς και ψεύδη;
Όλα δείχνουν πως σύντομα θα χρειαστεί ένα νέο Μνημόνιο για να σταθεί δυνατό να αντλήσουμε ένα συμπληρωματικό δάνειο 50-60 δις. Αυτό το νέο Μνημόνιο υπερβαίνει χρονικά την παρούσα διακυβέρνηση. Πάει, δηλαδή, πολύ μετά τις εκλογές που θα γίνουν αναγκαστικά μέσα στην επόμενη διετία.
Μπορεί, ως εκ τούτου, μία κυβέρνηση να αναλάβει νέες επώδυνες δεσμεύσεις; Μπορεί να μεταθέσει ευθύνες σε μία νέα κυβέρνηση -ακόμα και του ίδιου κόμματος; Έχει τη νομιμοποίηση να πράξει κάτι τέτοιο; Και μπορεί να αναλάβει νέες υποχρεώσεις χωρίς να έχει ενημερώσει τον λαό για το σχέδιο, το χρονοδιάγραμμα και τα νέα βάρη που θα προκύψουν για τη χώρα και τους πολίτες;
Προφανώς όχι.
Έναντι μιας τέτοιας πολιτικής, όμως, οι δανειστές δεν θα συνεχίσουν να μας δανείζουν.
Ήδη, στους κύκλους της Κομισιόν και του ΔΝΤ τα εκλογικά σενάρια που φάνταζαν, πρόσφατα, ως εφιάλτης, ακούγονται, τώρα, λογικά. Και κάποιοι (στο εξωτερικό αλλά και το εσωτερικό) αρχίζουν να συζητούν σχέδια συγκυβέρνησης. Είτε με πρωθυπουργό τον Γιώργο, είτε με τον Σαμαρά- ανάλογα ποιος θα αναδειχθεί πρώτο κόμμα.