ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Άρθρο με τίτλο “ Η Ελλάδα απειλείται με διπλή καταστροφή” ανάρτησε, χθες, το Spiegel on line, δίνοντας έτσι συνέχεια μετά την αποκάλυψη για τη μυστική συνάντηση του Λουξεμβούργου που προκάλεσε πολιτικό σεισμό στην Αθήνα.
Ο συντάκτης του δημοσιεύματος επισημαίνει την ανάγκη νέας χρηματοδοτικής στήριξης της Ελλάδας, η οποία μπορεί να προκαλέσει νέο κύμα ανθελληνικών πρωτοσέλιδων που όμως όπως σημειώνεται με απολογητικό (;) χαρακτήρα, «ούτε δίκαια είναι ούτε έχουν μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα». Κι αυτό γιατί όπως εξηγεί «όσο αξιοθρήνητη κι αν είναι η κατάσταση του προβληματικού παιδιού της Ευρωζώνης, οι Έλληνες το έβαλαν πέρσι πεισματικά σκοπό να μεταρρυθμίσουν την υπερχρεωμένη χώρα τους».
Το άρθρο επισημαίνει την επίτευξη μεγάλης μείωσης του ελλείμματος από το 15,4% στο 10,5%.
Επί της ουσίας όμως το Spiegel αυτή τη φορά επικεντρώνεται στο γεγονός ότι ” η Ελλάδα ένα χρόνο μετά, παρά τη λιτότητα, δεν έχει βγει από την κρίση αλλά αντιθέτως το χρέος της έχει φτάσει στο 142% του ΑΕΠ και η ύφεση στο 4,5%. Από την άλλη οι χρηματαγορές συνεχίζουν να τιμωρούν τη χώρα”. Τα βασικότερα σημεία του άρθρου είναι τα εξής:…
» Οι επενδυτές παγκοσμίως δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να λύσει τα προβλήματά της και η επιστροφή του χρόνου στις χρηματαγορές φαντάζει όνειρο απατηλό. Επομένως, η Ελλάδα θα χρειαστεί το πιθανότερο και νέα δανειακή βοήθεια – είτε από το EFSF είτε από το μόνιμο μηχανισμό διάσωσης, που όμως αναμένεται να τεθεί σε ισχύ το 2013».» Το ΔΝΤ πιέζει για επιτάχυνση των διαδικασιών πώλησης δημόσιας περιουσίας και αποτελεσματικής είσπραξης των φόρων. Ήδη όμως στη χώρα επικρατεί δυσθυμία για ένα επαπειλούμενο ξεπούλημα, που μπορεί να οδηγήσει σε έντονες διαμαρτυρίες.
» Μια διέξοδος για τη χώρα θα ήταν η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής της δανειακής βοήθειας σε συνδυασμό με μείωση του επιτοκίου και λιγότερο αυστηρούς όρους για τη μείωση του ελλείμματος.
» Οι γνώμες όμως των Γερμανών οικονομολόγων διίστανται, γιατί ορισμένοι εξ αυτών πιστεύουν ότι τυχόν ελαφρύνσεις προς την Ελλάδα θα στείλουν λάθος μήνυμα και στα άλλα υπερχρεωμένα κράτη, υπό την έννοια ότι ενδέχεται να μειώσουν τις προσπάθειές τους για μείωση του ελλείμματος και δημοσιονομική πειθαρχία, αφού θα ελπίζουν στη διαρκή στήριξη των ευρωπαίων εταίρων»