εικοσαετία εξ απορρήτων γραμματέας του Mr. Siemens μάς ταξιδεύει, όπως η ίδια γράφει, «σε μία ενδιαφέρουσα, ασυνήθιστη, ταραχώδη και άγνωστη διαδρομή που αναπάντεχα είδε το φως της δημοσιότητας…».
Το βιβλίο, έντεχνα και γλαφυρά, «φωτογραφίζει» τους διεφθαρμένους πρωταγωνιστές της υπόθεσης «του μεγάλου ομίλου εταιρειών, της Σωτηρίου Α.Ε.»…
Στις σελίδες του βιβλίου κυριαρχούν οι κινήσεις και οι επαφές του κ. Σταματάκου, ο οποίος κρατά τα κλειδιά της εταιρείας και χαρακτηρίζεται «απρόσιτος», «άψυχος», «Μεγάλος», «Καίσαρας» και βαθιά Μανιάτης…
Στη ζωή του κυριαρχούν «τα λαδερά ραντεβού », «οι φίλοι και οι γνωστοί, όλοι λαμόγια», οι Γερμανοί, «η Δρακουλο-οικογένεια», «το σόι του Λαλάκη», οι συμμαθητές και οι υπουργοί, τα δώρα και οι «δουλειές», ακόμη και τα διαζύγια και «οι ερωτικές προσεγγίσεις»… «Με τον Λαλάκη είχαμε συνεχώς δουλειές, γιατί δεν τέλειωναν ποτέ οι ανάγκες του», αποκαλύπτει η συγγραφέας, η οποία σημειώνει ότι «ο Λαλάκης είχε αδυναμία στις… σακούλες σκουπιδιών και στις “εξαγωγικές δαπάνες”…
Ο ΛΑΛΑΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΤΖΟΡΤΖ ΚΛΟΥΝΕΙ…
( με ποιούς μοιάζουν άραγε;)
Η πλάκα είναι που το παίζει θιγμένος τώρα και θα προσφύγει -λέει- στη Δικαιοσύνη για αποκατάσταση του ονόματός του», γράφει στις σελίδες του βιβλίου της η Αικ. Τσακάλου. Από την ιστορία δεν λείπει ούτε ο Τζορτζ Κλούνεϊ, «γιατί ήταν στο πόστο που μας αφορούσε», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η συγγραφέας. Αυτός άφησε τη γυναίκα του και παντρεύτηκε τη γραμματέα του. Πολύ πρωτότυπο! «Ο Κλούνεϊ ήταν ένα από τα… χιλιοταϊσμένα παιδιά, που το παίζει high σήμερα με ύφος ακέραιου», σημειώνει η Αικ. Τσακάλου.
Οπως επισημαίνει η συγγραφέας, έπειτα από κάποιο σημείο στην εταιρεία, «η δουλειά πλέον ρολάρει πολύ καλά, ο Σταματάκος μοιράζει το… μπαμπάκι μόνος του, χωρίς συνοδεία και χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν».
Μάλιστα, το «αλισβερίσι» γινόταν σε σουίτα ξενοδοχείου, γράφει η Αικατερίνη Τσακάλου, η οποία αναφέρει ότι ο Σταματάκος τής είχε εκμυστηρευτεί ότι είχε εγκαταστήσει κρυφή κάμερα για την ταινία με γνωστούς Ελληνες «μαϊντανούς», που θα κέρδιζε αργότερα πολλά Οσκαρ! «Μου είχε πει», αναφέρει η συγγραφέας του βιβλίου, ότι «θα τους μαγειρέψω πλάκα που δεν θα ξεχάσουν ποτέ το όνομα Σταματάκος…».
Στο βιβλίο γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στις δουλειές και στο αλισβερίσι με υπουργεία, σιδηροδρόμους και υπηρεσίες, όπως «της άνοιξης του 2007, που πήραμε μία εξίσου σημαντική παραγγελία από το υπουργείο Διαπόμπευσης Πολιτών. Κλασικά, ο Σταματάκος έπρεπε να συνεχίσει τη δουλειά του…».
Από την αφήγηση δεν λείπουν και τραγελαφικά περιστατικά, όπως αυτό για «ένα άλλο χρυσοπληρωμένο παιδί, τον εξάδελφο του χοντρού, τον Διαμαντίου, που ήταν στο υπουργείο Καρουζέλ. Τι παρωδία κι αυτή! Ηταν, υποτίθεται, φίλοι με τον Σταματάκο, αλλά αργότερα, στην προσπάθειά του να διαψεύσει ταξίδια κ.λπ., έφτιαξε εισιτήριο-μούφα, με την κλασική αντίδραση του θιγμένου…».
Πάντως, η συγγραφέας συχνά – πυκνά κάνει αναφορές στη «Δρακουλίνα που βρίσκεται σταθερά στο προσκήνιο, μια γιατί πάντρευε την κόρη της, μια γιατί άνοιγε πολιτικό γραφείο» και ο Σταματάκος αναθέτει στη γραμματέα του να μην της λείψει τίποτα, ενώ σε άλλο αναφέρει πως «μέχρι και Jeep έκανε δώρο στον άνδρα της δρακουλο-κόρης».
Στην αφήγηση της ιδιαιτέρας του Mr. Siemens για τα «ραντεβού» του… Σταματάκου περιλαμβάνεται και εκείνο, κατά το οποίο ο «ήρωας» του βιβλίου «συνέφαγε και με τον εργατοπατέρα, ονόματι Ράπτη. Τι άλλο να δει πια αυτή η χώρα…», αναρωτιέται η συγγραφέας, η οποία καλεί τους αναγνώστε της να φανταστούν την εξής εικόνα: «Τον εργατοπατέρα με έναν από τους καλύτερους εκπροσώπους του κεφαλαίου…».
Σε άλλο σημείο του βιβλίου, η ιστορία παίρνει ενδιαφέρουσα τροπή όταν «με το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλάζει το πολιτικό σκηνικό, όπως λέμε άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Φύγανε εκατομμυριούχοι οι προηγούμενοι, με πρώτο μάγκα τον Λαλάκη, και ήρθαν τα άλλα πεινασμένα αδηφάγα λεβεντόπαιδα να μας σώσουν…», γράφει η Αικ. Τσακάλου.
Σε ένα άλλο σημείο, η συγγραφέας σημειώνει: «Οταν είχε πέσει σήμα για αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, αρχίσαμε να συσφίγγουμε σχέσεις με τον καθηγητή κ. Αθώο, προσωπικότητα του μέλλοντος. Προς το τέλος του 2003 είχε πέσει και πολύ gala diner…Μάλλον θα μιλάγανε για τα τσιμπούσια του 2004…», γράφει.
Μάλιστα, αναφέρεται πως ο Σταματάκος «που το ’παιζε σε διπλό ταμπλό, τάισε μέχρι σκασμού τον καθηγητή κ. Αθώο. Αυτός την έβγαλε καθαρή, ούτε που ακούστηκε το όνομά του…», επισημαίνει η συγγραφέας.
Πάντως, η ίδια θα αντιμετωπίσει στη συνέχεια της ιστορίας πολλά προβλήματα, θα την απειλήσουν… «Είναι φοβερό να ακούω μέσα από τη γραμμή του τηλεφώνου για τον θάνατό μου που έρχεται…», θα γράψει, ενώ θα βρεθεί και στον Λευκό Οίκο, όπου θα την ανακρίνουν…
Πάντως, η ίδια «κλείνει» τη μυθοπλασία της με μία υπόσχεση. «Οι εξελίξεις -και η ιστορία που γράφουν- συνεχίζονται. Μία πιο αναλυτική περιγραφή του παρελθόντος έρχεται…», υπόσχεται η Αικατερίνη Τσακάλου.