ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Μοντέλο Ανατολικής Γερμανίας, την περίοδο της έναρξης της ενσωμάτωσης της οικονομίας της στη δυτικογερμανική μετά την πτώση του Τείχους, φαίνεται ότι επιλέγει η τρόϊκα για τις αποκρατικοποιήσεις στην Ελλάδα, προκειμένου να υπάρξουν γρήγορα απτά αποτελέσματα.
Εδώ και καιρό οι πληροφορίες ήθελαν τους Γιούνκερ, Ρεν και Σόϊμπλε να έχουν προτείνει τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου και ευέλικτου φορέα με τη συμμετοχή ειδικών καθ΄ υπόδειξη της τρόϊκα, ο οποίος θα προχωρούσε στην εκποίηση δημοσίων εκτάσεων και πώληση δημοσίων επιχειρήσεων.
Οι πληροφορίες (σχετικό ρεπορτάζ υπήρχε προ ημερών και στην anatropi2020) φαίνεται ότι επιβεβαιώνονται, καθώς οι δανειστές μας πιέζουν να προχωρήσει αμέσως η κυβέρνηση στην ίδρυση ενός τέτοιου μηχανισμού κατά τα πρότυπα όσων εφαρμόστηκαν το 1990 στη Γερμανία.
Τότε μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια είχαν πουληθεί περίπου 8.500 κρατικές επιχειρήσεις, πολλοί έχουν επισημάνει, όμως, πως στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι επιχειρήσεις ξεπουλήθηκαν έναντι πινακίου φακής και, μάλιστα, σκανδαλωδώς.
Εν τω μετα΄ξύ, όπως περιγράφει σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ρεπορτάζ ο αρθρογράφος του Βήματος Αντώνης Καρακούσης, βαρόμετρο στις αποφάσεις του πρωθυπουργού φαίνεται ότι θα είναι η συζήτηση που είχε την προηγούμενη εβδομάδα με τον Λουκά Παπαδήμο, μετά τις συναντήσεις του τελευταίου στη Φραγφούρτη με τον Τρισέ και στελέχη της ΕΚΤ.
Στο ρεπορτάζ αναφέρεται πως ιδιαίτερα κρίσιμο για τον κ. Παπαδήμο είναι το σχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις: το οργανωτικό σχήμα που θα τις αναλάβει, οι αρμοδιότητες και οι αυξημένες εξουσίες που θα αποκτήσει, τα πρόσωπα που θα αναλάβουν τη δύσκολη δουλειά και το χρονοδιάγραμμα που θα διέπει τη μετάπτωση σημαντικών τμημάτων του κράτους σε ιδιώτες, Ελληνες και ξένους.
Από την αξιοπιστία των παραπάνω επιλογών θα κριθεί κατά τον κ. Παπαδήμο το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Αν αυτή η προσπάθεια ριζικής αντιμετώπισης του οικονομικού προβλήματος είναι αξιόπιστη, υποστηριχθεί από την κυβέρνηση και εξασφαλίσει, αν όχι τη συναίνεση, έστω την ανοχή της αντιπολίτευσης, τότε θα μπορεί κανείς να ελπίζει ότι το παιχνίδι διάσωσης της ελληνικής οικονομίας είναι δυνατόν να κερδηθεί.
Και ακριβώς επειδή όλες οι δυνάμεις οφείλουν αφοσίωση σε αυτό το πρόγραμμα, οποιαδήποτε άλλη συζήτηση για τον κ. Παπαδήμο είναι περιττή και επιζήμια. Θα έλεγε κανείς ότι την περασμένη Πέμπτη τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Οι κκ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου κατανόησαν πλήρως ότι αυτή την ώρα «παίζουν» μόνο τα διορθωτικά μέτρα του 2011 και εκείνα του Μεσοπρόθεσμου. Ολα τα άλλα τελούν υπό την προϋπόθεση αυτών. Αν στις αρχές Ιουνίου κριθούν αξιόπιστα και αποτελεσματικά, θα έλθουν η πέμπτη δόση και η πρόσθετη χρηματοδότηση για το 2012. Αλλιώς ούτε δόση ούτε πρόσθετη χρηματοδότηση παρά μόνο χρεοκοπία και ρημαδιό.