ΑΠΟΨΗ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Περισσεύει η υποκρισία παραμονές των πιο κρίσιμων εκλογών από την Μεταπολίτευση.
Χθες, ο πρόεδρος της ΝΔ επιτέθηκε στον Πάνο Καμμένο με αφορμή τις δηλώσεις του για συγκλίσεις με τον Συριζα σε θέματα οικονομίας. Η ηγεσία της Λ. Συγγρού αξιοποίησε …δεόντως και δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα ότι: «Με τον κ. Καμμένο έχουμε πολύ σημαντικές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Οι ιδεολογικές είναι γνωστές και η διαδρομή των χώρων είναι γνωστή. […] Εάν, όμως, παρόλα αυτά, εμείς, ως Αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε, συνεχίστε με το Μνημόνιο όλοι οι υπόλοιποι. Κοιτάξτε, είναι ιστορικές οι στιγμές που ζούμε”, λέγοντας ότι επιβεβαιώνεται η “ανίερη συμμαχία”.
Τα πράγματα είναι απλά…
Στις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν πριν την απαγόρευση διαφαινόταν τάση υπέρ του Συριζα και των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Ουδείς μπορεί να αποκλείσει να μην είναι το ΠΑΣΟΚ δεύτερο κόμμα αλλά το κόμμα του Αλ. Τσίπρα.
Ή, σε κάθε περίπτωση, ακόμα και ως τρίτο κόμμα θα λάβει διερευνητική εντολή και θα προσπαθήσει να σχηματίσει (αντιμνημονιακή) κυβέρνηση.
Στην περίπτωση του σχηματισμού της κυβέρνησης Παπαδήμου και υπό την ψευδεπίγραφη απειλή της εξόδου της χώρας από το ευρώ, συνεργάστηκαν το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ με την αντιμνημονιακή, τότε, ΝΔ και τον ΛΑΟΣ. Η ΝΔ αποκαλούσε΄, τότε, τον ΛΑΟΣ “ακραίο κόμμα” και Σαμαράς και Καρατζαφέρης αντήλασσαν δημοσίως πολιτικές ύβρεις.
Κι’ όμως, όλοι αυτοί συνεργάστηκαν.
Το ίδιο συνέβη και το 1989. “Ανίερη”, αναλόγως, δεν ήταν και η σύμπραξη Μητσοτάκη με ΚΚΕ και Συν;
Πως λοιπόν μπορεί να θεωρεί κάποιος “ανίερη” μία μετεκλογική συνεργασία, με βάση τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς, μεταξύ δύο κομμάτων που συμπίπτουν σε πολλά περί την οικονομία και συμφωνούν στο ότι πρέπει η χώρα να ακυρώσει τις δεσμεύσεις του μνημονίου;
Προφανώς, Καμμένος και Τσίπρας δεν θα μπορούσαν να συνεργαστούν για σοβαρά ζητήματα, όπως το μεταναστευτικό και τα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα μπορούσαν, όμως, να προσφέρουν την ανοχή τους σε μία κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας κομμάτων της Αριστεράς.
‘Ολα τα άλλα είναι υποκριτικές φανφάρες που δεν θέλουν να λαμβάνουν υπόψη τους πόσο κρίσιμες είναι οι στιγμές.