ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ 
Αρθρο
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Ο κ. Ευ. Βενιζέλος έθεσε, χθες, ένα πολύ ενδιαφέρον πολιτικό ερώτημα, επιχειρώντας να καταδείξει τις ευθύνες Τσίπρα -και άλλων- για τον αδιέξοδο στον σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης: “τι θα αλλάξει”, είπε, “εάν ξαναγίνουν εκλογές”;.
Είναι αλήθεια πως οι πρώτες μετεκλογικές δημοσκοπήσεις δείχνουν μία επανάληψη του σκηνικού ακυβερνησίας. Με την διαφορά (την οποία παραβλέπουν στην Ιπποκράτους…), ότι ο Συριζα αυξάνει σημαντικά τα ποσοστά του και εμφανίζεται ώς πρώτο κόμμα να παίρνει το μπόνους των 50 εδρών, η ΝΔ εμφανίζει μικρή άνοδο και το ΠΑΣΟΚ (δεν αναφέρομαι στα άλλα κόμματα) παραμένει ή στάσιμο ή με ελαφρά καθοδική τάση…
Το ερώτημα του κ. Βενιζέλου μοιάζει τόσο λογικό και αυτονόητο που δύσκολα κανείς βλέπει την …παγίδα. Κι αυτό διότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ο οποίος αναζητά ένα…30άρη τύπου Τσίπρα για να…αναγενήσει το κόμμα του- παραβλέπει τη βασική παραδοχή των εκλογών της Κυριακής: την απερίφραστη καταδίκη της πολιτικής του μνημονίου και τη λαϊκή βούληση για συνολική στροφή μέσα σε νέους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς.
Εάν το εκλογικό σύστημα που σκαρφίστηκε ο δικομματισμός -πρώτα ο Κ. Σκανδαλίδης με το μπόνους των 40 εδρών και εν συνεχεία ο Πρ. Παυλόπουλος με μπόνους 50 εδρών- δεν κατορθώνει να δώσει διέξοδο, δεν ευθύνονται γι αυτό, ούτε τα αντι-μνημονιακά κόμματα, ούτε φυσικά ο λαός.
Επίσης, στο πονηρό ερώτημα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ “και τι θα αλλάξει μετά α΄πό νέες εκλογές”, οι απαντήσεις είναι ποικίλες:
1. Δεν είναι σε θέση να το γνωρίζει και δεν δικαιούται να το προεξοφλεί. Μπορεί να προκύψει αυτοδυναμία ΠΑΣΟΚ (!!!) ή ΝΔ (!!), κυβέρνηση συνεργασία των δύο του μνημονίου, αυτοδυναμία Συριζα, συνεργασία της Αριστεράς ή, ακόμα και μία νέα -κατ΄ ανάγκη- οικουμενική.
2. Προ της τεχνητής ανάγκης να μην πάει ξανά η χώρα σε εκλογές (μακάρι να μην χρειαζόταν), ο κ. Βενιζέλος επιδιώκει να επαναφέρει τον ρου στην κοίτη του μνημονίου. Επιδιώκει, δηλαδή, να διαστρέψει την ψήφο της Κυριακής και ενώ ο κόσμος ψήφισε αντι-μνημονιακά να κυβερνηθεί μνημονιακά, ή, έστω, από ένα μνημονιακο-αντι-μνημονιακό συνονθύλευμα που θα αποτύχει γρήγορα και θα “αποδείξει” ότι μόνο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν τη στιβαρότητα και το know how της διακυβέρνησης.
Όλα αυτά, ωστόσο, πρέπει να τα συνειδητοποιήσει και ο ελληνικός λαός που δικαίως φοβάται την παράταση της πολιτικής κρίσης, πρέπει, ωστόσο, να φοβάται περισσότερο τη διαιώνιση της φτώχειας, της ανεργίας και των λουκέτων που έχει φέρει το μνημόνιο.
Από την άλλη, τέλος, ο Συριζα, οι Ανεξ. Ελληνες, η Δημ. Αρ, ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ που εμφορείται ακόμα από κεντροιαριστερές απόψεις, ίσως ακόμα και το ΚΚΕ, πρέπει να κατανοήσουν πως μετά τη νέα εκλογική αναμέτρηση δεν συγχωρείται ένας νέος κύκλος αβεβαιότητας.
Εκεί και τότε πρέπει να υπάρξει κυβέρνηση σε αντιστοίχηση με τη λαϊκή ψήφο.
Α, κι ας μην ξεχνάμε πως την περασμένη Κυριακή ψήφισαν, μεταξύ άλλων, 1.500.000 άνεργοι.
Γι αυτούς έχει να πει κάτι ουσιαστικό ο κ. Βενιζέλος που κόπτεται για άμεση οικουμενική;
Υ.Γ Και κάτι που αφορά τα απλά μαθηματικά. Από πότε ένα κόμμα του 13% μπορεί να ορίζει τις τύχες μιας χώρας, όταν απέναντι του υπάρχει ένα -κατακερματισμένο, έστω- μπλοκ μιας εντελώς αντίθετης άποψης των πολιτών;