Ευρώ ή δραχμή, ή μήπως ευρώ με ή χωρίς μνημόνιο;

ΑΡΘΡΟ
του Σεραφείμ
Π. Κοτρώτσου

Η πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης ακολουθεί κατά γράμμα τις επικοινωνιακές εντολές της Λ. Συγγρού και της Ιπποκράτους ότι στις εκλογές της 17ης Ιουνίους το δίλημμα είναι “ευρώ ή δραχμή”.
Η στρατηγική αυτή ενισχύεται από σχετικές δηλώσεις- απειλές του Σόϊμπλε, της Μάρκελ, της Λανγκάρντ και άλλων, την ώρα που αποσιωπούνται ή υποβαθμίζονται αντίθετες δηλώσεις του Γιούνκερ, του Κάμερον, του Πρόντι και αναλύσεις των πλέον έγκριτων ευρωπαϊκών εφημερίδων (Le Monde, Guardian κ.ά)…

Για ακόμα μία φορά επιχειρείται η παραπλάνηση της κοινής γνώμης πριν την κρισιμότερη εκλογική διαδικασία των τελευταίων δεκαετιών. Κι αυτό διότι ταυτίζεται η πιθανότητα μιας αριστερής διακυβέρνησης με “σπονδυλική στήλη” τον Συριζα με την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή, όταν σε όλους τους τόνους και όλα τα fora (από το Mega -που πρωτοστατεί στις επιθέσεις- μέχρι το CNN και από την επιστολή προς τους δανειστές μέχρι το …ράδιο- Ανδρίτσαινα) ο Τσίπρας και η βασική ηγετική ομάδα δεσμεύονται ότι προμετωπίδα της στρατηγικής τους είναι η παραμονή στο ευρώ και την Ε.Ε.
Προφανώς και υπάρχουν “φάλτσα”. Από την άπειρη βουλευτή Κεφαλλονιάς που αφελώς είπε “ε, και τι θα γίνει αν χρειαστεί να πληρώνουμε σε δραχμές…”, μέχρι τον λαϊκό ενθουσιασμό του Μανόλη Γλέζου που έχει μείνει προσκολημμένος στη αριστερή διαλεκτική της δεκαετίας του ’70.
“Φάλτσα”, όμως, δεν υπάρχουν και από την άλλη πλευρά. Όταν, για παράδειγμα, η επίτροπος κα Δαμανάκη προεξοφλούσε την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη; Όταν ο πρώην “τσάρος” Γ. Παπακωνσταντίνου έκανε λόγο για Τιτανικό;
Αλλά και σήμερα, “φάλτσα” δεν είναι κατά καιρούς δηλώσεις στελεχών περί τον Αντώνη Σαμαρά, ή άλλων του παλαιού ΠΑΣΟΚ;
Επικοινωνιακά (και τηλεοπτικά) επιχειρείται, λοιπόν, η ταυτοσημία του Σύριζα με τη δραχμή. Δεν υπάρχει ενδιάμεση λύση, μεταξύ ευρώ και δραχμής. Δεν υπάρχει παραμονή στο ευρώ με αλλαγή του μνημονίου. Δεν θέλουν να υπάρχει ενδιάμεση λύση.
Και προτιμούν να προωθούν ένα ιδιότυπο κοινωνικό διχασμό, όπου οι μεν κατηγορούν τους δε για “αντιευρωπαίους” και “ανθέλληνες” επειδή δεν θέλουν το μνημόνιο.
Από την άλλη, δεν διακρίνω κανένα ενθουσιασμό να αποδοθούν ευθύνες σε εκείνους που έφεραν και εφάρμοσαν το μνημόνιο για τους 1.500.000 ανέργους, την κοινωνική εξαθλίωση, τα σχολεία και τα νοσοκομεία που απειλούνται με λουκέτα, για την αγορά που καταβυθίζεται.
Η αποτυχία του μνημονίου δεν οδηγεί στην έξοδο από το ευρώ; Αυτό, δηλαδή, που ομολογούν οι εγκυρότεροι αναλυτές διεθνώς και κάνουν ότι δεν βλέπουν οι εγχώριοι “δικηγόροι του διαβόλου”.
Το πραγματικό δίλημμα, λοιπόν, δεν είναι “ευρώ ή δραχμή” είναι “ευρώ με ή χωρίς μνημόνιο”. Αλλά, δυστυχώς, για ακόμα μία φορά, οι συντεταγμένες δυνάμεις της εγχώριας διαπλοκής και οι ξένοι σύμμαχοί της θα το αποσιωπήσουν…