Κάθε αναφορά της Μέρκελ, του Σόϊμπλε, του Φαμπιούς, του Ολάντ, του Κάμερον ή του Μπαρόζο που καταλήγει στο αυτονόητο “η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της”,…
ανάγεται σε μείζον επιχείρημα για να …αποδείξει ότι μνημόνιο=παραμονή στο ευρώ και, ως εκ τούτου, ότι δεν μπορεί να υπάρξει εναλλακτικός δρόμος.
Η επιχείρηση διαστρέβλωσης και εκφοβισμού είναι χολιγουντιανού βεληνεκούς.
Κατανοητό. Για πρώτη φορά, 38 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, το εγχώριο σύστημα κινδυνεύει να χάσει τους συνομιλητές του. Κινδυνεύει να βρεθεί εκτός παιχνιδιού, έστω και πρόσκαιρα.
Γνωρίζοντας πως τα επόμενα χρόνια θα κριθούν μεγάλα επιχειρηματικά deals -πίσω από το παραβάν της κρίσης που βλέπουν μόνο οι απλοί πολίτες που υποφέρουν και εξαθλιώνονται, χωρίς να γνωρίζουν με ακρίβεια τι συμβαίνει πίσω απ’ αυτό- επιχειρούν να κρατήσουν εντός παιδιάς τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Κάτι τέτοιο θα καταστεί εφικτό εφόσον η ΝΔ, ως πρώτο κόμμα, πάρει το μπόνους των 50 εδρών, ώστε να σχηματίσει κυβέρνηση με το μόνο κόμμα που μπορεί να συνεργαστεί: το ΠΑΣΟΚ (ίσως και με τους βουλευτές των Μάνου- Τζήμερου, εφόσον κατορθώσουν να υπερβούν το 3%).
Μέχρι να γίνει αυτό η εξίσωση μνημόνιο= παραμονή στο ευρώ και ο εκβιασμός για επιστροφή στη δραχμή θα αποτελέσουν αναγκαία και ικανή συνθήκη για την επιβίωση συστημάτων και υποσυστημάτων εξουσίας.