του Γιάννη Δημητρέλλη
Ήταν τυχαία η δημοσιοποίηση της έκθεσης- σοκ της Εθνικής Τράπεζας σχετικά με τις εφιαλτικές συνέπειες μιας εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη; Η έκθεση που έγινε πρώτο θέμα, χθες βράδυ στο Mega και σε άλλα κανάλια, για να αξιοποιηθεί εντέχνως προς ενίσχυση του διλήμματος “ευρώ ή δραχμή” και να ταυτοποιηθεί με το δίπολο “μνημόνιο-αντιμνημόνιο” και ΝΔ/ΠΑΣΟΚ από τη μία και ΣΥΡΙΖΑ (κυρίως) από την άλλη…
Η “μεγάλη μας φίλη” Εθνική Τράπεζα δεν έχει έως σήμερα δημοσιοποιήσει καμία έκθεση με τις συνέπειες που βιώνει η ελληνική κοινωνία από την κρίση και, κυρίως, τις συνέπεις που θα βιώσει τα επόμενα χρόνια. Ούτε κάποια έκθεση -παρόμοιες με εκείνες του Bloomberg, της WSJ, του Economist, των FT, της Fitsch και πολλών αναλυτών, όπως ο Ρουμπινί- που να θέτει εν αμφιβόλω τη βιωσιμότητα του χρέους, ακόμα και υπό την επιβολή του μνημονίου, την ανάγκη ενός νέου PSI, πιθανώς και μιας νέας δανειακής σύμβασης με εξευτελιστικούς όρους.
Η Εθνική Τράπεζα προτίμησε να δημοσιοποιήσει, τώρα, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, την συγκεκριμένη έκθεση. Προφανώς τυχαία. Όπως τυχαίο είναι και το γεγονός ότι η έκθεση του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος που διοικείται από τους κ.κ Ράπανο και Ταμβακάκη έρχεται προς επίρρωση της επιστολής-nono paper του κ. Παπαδήμου στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η επισήμανση του κινδύνου περί εξάντλησης των ταμειακών διαθεσίμων και΄η “υπενθύμιση” της καταστροφής από την άξοδο από το ευρώ συνδυάζεται απόλυτα με την μελέτη της Εθνικής.
Το γεγονός ότι οι κ.κ Παπαδήμος, Ράπανος, Ταμβακάκης υπήρξαν συνεργάτες (και φίλοι) στον σκληρό πυρήνα του εκσυγχρονιστικού λόμπι του κ. Κώστα Σημίτη, το γεγονός΄ότι έχουν συνεργαστεί επανειλλημμένως κατά το παρελθόν, δεν είναι τυχαίο.
Όπως δεν είναι τυχαίο, τελικά, ότι το δίλημμα ευρώ ή δραχμή ενισχύεται καθημερινά από συγκεκριμένες “ομάδες” στην Ελλάδα για να δώσει τροφή στα κανάλια. Όταν άλλες -σοβαρότερες- εκθέσεις στο εξωτερικό αξιολογούν ως μικρό ένα τέτοιο ενδεχόμενο και όταν -κι αυτό είναι το σπουδαιότερο- καμία πολιτική δύναμη (πλην ΚΚΕ) στην Ελλάδα δεν έχει κάνει πολιτική σημαία την έξοδο από το ευρώ. Προς τι, τότε, ο θόρυβος, αν όχι προς ενίσχυση του πολιτικού- επικοινωνιακού διλήμματος που συμφέρει (ΜΟΝΟ) το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ;