ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Τις πρώτες ενέργειες του ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση που αναδειχθεί πρώτη δύναμη μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου περιγράφουν οι κ.κ. Δημήτρης Παπαδημούλης και Γιάννης Δραγασάκης οι οποίοι συγκροτούν τον πυρήνα της ρεαλ-πολιτικ της Κουμουνδούρου. Ειδικότερα, ο κ. Παπαδημούλης μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» σημείωσε μεταξύ άλλων ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποδεχθεί ψήφο ανοχής από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή Ανεξάρτητους Έλληνες και θα μπει στην διαδικασία «λογικών συγκλίσεων»…
για να συγκροτήσει κυβέρνηση συνεργασίας με ΔΗΜΑΡ ή ΚΚΕ. Από την άλλη ο κ. Δραγασάκης σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «in.gr» επιχειρεί να τοποθετήσει σε μια ρεαλιστική βάση την «παροχολογία» εξηγώντας ότι προτεραιότητα μιας ενδεχόμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι η ανακοπή της ύφεσης με πάγωμα των περαιτέρω περικοπών σε μισθούς και συντάξεις και σε δεύτερο χρόνο «αν μπορέσουμε να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση» να αξιοποιηθούν οι «όποιες δυνατότητες υπέρ των αδυνάτων». Επιπροσθέτως, επισημαίνει την ανάγκη περαιτέρω διαγραφής ενός «σημαντικού μέρους» του δημόσιου χρέους. Συγκεκριμένα, ο κ. Παπαδημούλης εξήγησε ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναδειχθεί πρώτη δύναμη τότε θα επιδιώξει συνεργασία με ΔΗΜΑΡ και ΚΚΕ προχωρώντας στις απαραίτητες «συγκλίσεις» ενώ άφησε να εννοηθεί ότι θα αποδεχθεί ψήφο ανοχής από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ανεξάρτητους Ελληνες. Αναλυτικά, είπε ότι: «αν είμαστε πρώτη δύναμη με αφετηρία το πρόγραμμά μας, θα συζητήσουμε απαιτώντας καθαρές θέσεις με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, προσβλέποντας ότι θα έχουν ακούσει το μήνυμα της κάλπης. Αναφέρομαι στην ΔΗΜΑΡ και το ΚΚΕ» και σε άλλο σημείο της συνέντευξης μιλώντας για την πιθανότητα συγκρότησης κυβέρνησης της Αριστεράς συγκεκριμένου χρόνου και σκοπού είπε: «όλα αυτά θα συζητηθούν στην φάση των διερευνητικών εντολών. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι όταν εμείς λέμε ότι είμαστε ανοιχτοί σε συζήτηση για την αναζήτηση συγκλίσεων, πως άλλες δυνάμεις θα πουν «όχι» ρισκάροντας το ενδεχόμενο να φορτωθούν την ευθύνη για νέες εκλογές. Εμείς θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας – μέσα σε λογικά πλαίσια – να τιμήσουμε την λογική των πολιτών και να υπάρξει κυβέρνηση προοδευτική, αντιμνημονιακή αριστερή που να μην βαστήξει λίγους μήνες αλλά όσο χρειάζεται για να βάλει φρένο στον κατήφορο και να δρομολογήσει αυτές τις αλλαγές που είναι επείγουσες και απαραίτητες για να ξαναβγάλει η ελληνική κοινωνία το «κεφάλι της έξω από το νερό» και να περάσει η οικονομία σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης». Επιπροσθέτως, σημείωσε ότι «υπάρχει και ένα θέμα τι θα κάνουν με δική τους ευθύνη και δική τους πρωτοβουλία άλλες δυνάμεις οι οποίες δεν ανήκουν στο φάσμα της Αριστεράς» αναφερόμενος σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ανεξάρτητους Ελληνες και συμπλήρωσε πως «Αν θα δώσουν ψήφο ανοχής σε μια τέτοια κυβέρνηση είναι δικό τους θέμα. Για παράδειγμα έδιναν ανοχή σε μια κυβέρνηση Τσίπρα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 52 βουλευτές. Αν έχει 125-130 βουλευτές πως δεν θα δώσουν;». Από την άλλη ο κ. Δραγασάκης επισημαίνει ότι «…η διαγραφή είναι αναγκαία επειδή το χρέος δεν μπορεί να πληρωθεί. Αυτό ισχύει ακόμη και αν το χρέος κριθεί τυπικά νόμιμο» και συμπληρώνει ότι «πέραν της διαγραφής πρέπει να υπάρξει και ρήτρα εξυπηρέτησης του υπόλοιπου, ανάλογα με τους ρυθμούς ανάπτυξης και την αναπτυξιακή βοήθεια που θα δεχθούμε». Επιπροσθέτως, περιγράφοντας τους άμεσους στόχους μιας πιθανής κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι: «οι άμεσοι στόχοι μας όμως είναι κατ’ αρχήν αμυντικοί» εξηγώντας «Άμεσος στόχος μας είναι να ανακόψουμε την ύφεση, να βάλουμε τέλος στην πτώση. Να σταματήσει η μείωση των μισθών και των συντάξεων. Να μην υπάρξει κανένα άλλο βάρος, φορολογικό ή εισοδηματικό, στα κάτω τμήματα της κοινωνίας που έχoυν οικονομικά γονατίσει, αντίθετα να υπάρξουν μέτρα ανακούφισης. Να περιορίσουμε την ανασφάλεια και να δώσουμε ξανά ελπίδα και ρεαλιστική προοπτική στην κοινωνία. Αν μπορέσουμε να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση, τότε πολλά θα μπορέσουν να γίνουν στη συνέχεια. Χωρίς αυτό, αν η πτώση συνεχίζεται, ό,τι και αν «δώσουμε» θα χαθεί και πάλι. Σε κάθε περίπτωση, οι όποιες δυνατότητες υπάρξουν θα αξιοποιηθούν υπέρ αυτών που αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη ανάγκη». Σχολιάζοντας το ενδεχόμενο διακοπής της χρηματοδότησης από την τρόικα, λέει ότι «δεν είναι στις προθέσεις μας να προβούμε σε μονομερείς ενέργειες» και επισημαίνει ότι εκτός από τη μεγάλη αναταραχή που θα προκαλούσε στην Ευρώπη» αυτή η απόφαση, «θα μας έδινε το δικαίωμα να αμφισβητήσουμε το χρέος συνολικά». Ερωτηθείς για το αν η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να έχει «σχέδιο Β» για το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από το ευρώ, απαντά ότι «ένα σύγχρονο και κοινωνικά υπεύθυνο κράτος, πρέπει να έχει εναλλακτικά σχέδια, ακόμη και για τα λιγότερο πιθανά ενδεχόμενα», που μπορεί να αφορούν και σε «ανεύθυνους και ωμούς εκβιασμούς».