ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ ΑΡΘΡΟ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Σε μεγάλο βαθμό η ψήφος της Κυριακής θα είναι μία αρνητική ψήφος, όποιο κι αν είναι, τελικά, το αποτέλεσμα. Όσοι επιλέξουν τη Νδ θα το πράξουν, κατά κύριο λόγο, επειδή, υπό την επήρρεια του φόβου, θεωρούν ότι μία κυβέρνηση Τσίπρα θα οδηγούσε τη χώρα εκτός ευρώ. Όσοι ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ θα υποκινηθούν από την οργή και την επιθυμία να καταδικάσουν το παλαιό πολιτικό σύστημα που προκάλεσε την καταστροφή και έφερε το μνημόνιο…
Είναι προφανές πως και στις δύο περιπτώσεις η επιλογή δεν γίνεται, ιδιαίτερα, με ιδεολογικά και σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά.
Η Liberation το περιγράφει εύστοχα στο πρωτοσέλιδό της: La coleure ou la peur; Η οργή ή ο φόβος;
Είναι, όμως, εύλογο μία ψήφος που εκκινεί από το θυμικό και όχι άπό μία επεξεργασμένη ιδέα και μία τεκμηριωμένη πρόταση, να μπορεί εύκολα να αναστραφεί λίγα μόλις 24ωρα μετά τις εκλογές της Κυριακής.
Η κυβέρνηση που θα στηριχθεί στο συναίσθημα του φόβου θα απωλέσει την ανοχή, αμέσως μόλις αναγκαστεί να επιβάλει τον πρώτο φόρο, εφαρμόσει τους νόμους για τη μετενέργεια ή τις μειώσεις μισθών, μόλις οι πολίτες νοιώσουν (ξανά) τις συνέπειες από τη διαλυμένη Υγεία και ούτω καθ εξής.
Αλλά και η κυβέρνηση που θα στηριχθεί στην ψυχολογική ανάγκη να τιμωρηθεί το παρψχημένο και διεφθαρμένο παλαιό πολιτικό σύστημα κινδυνεύει να απαξιωθεί γρήγορα, εάν οι λύσεις που θα προκριθούν οδηγήσουν σε μία ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή και ανθρωπιστική κρίση με έξοδο από το ευρώ ή εάν, έστω, διακοπεί -έστω και ως απειλή- η χρηματοδότηση.
Όπως έχω υποστηρίξει και άλλες φορές, πρόσφατα, μοναδική δυνατότητα φαντάζει, αυτή τη στιγμή, η εξάλλειψη του φόβου και η τιθάσευση της οργής. Πρακτικά αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με μία όσο το δυνατόν ευρύτερη κυβέρνηση, στην οποία πρέπει να υπάρχουν ευδιάκριτα αντι-μνημονιακά χαρακτηριστικά.
Μόνο εφόσον συναντηθούν η δέσμευση περί επαναδιαπραγμάτευσης της ΝΔ με την καταγγελτική ορμή του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να αποκτήσει η χώρα μία αρκετά ισχυρή κυβέρνηση με κοινωνική νομιμοποίηση και ευρεία διαπραγματευτική βάση έναντι των δανειστών.
Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Δυστυχώς, οι πιθανότητες είναι ελάχιστες. Ο Α. Σαμαράς θέλει να κυβερνήσει τώρα και ο Αλ. Τσίπρας θέλει να κυβερνήσει αργότερα. Η χώρα, όμως, εισέρχεται σε περίοδο αστάθειας…