ΑΡΘΡΟ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Οι πληροφορίες από το περιβάλλον του κ. Ευ. Βενιζέλου αναφέρουν ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι σφόδρα δυσαρεστημένος με την τακτική της “μη διαπραγμάτευσης” που έχει επιλέξει ο υπουργός Οικονομικών…
και αναμένεται να θέσει επιτακτικά το ζήτημα αυτό στην αποψινή σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου με τους κ.κ Σαμαρά και Κουβέλη.
Παρά το γεγονός ότι η έννοια της διαπραγμάτευσης δεν συμβαδίζει με όσα έπραξε ή δεν έπραξε ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος κατά τους περίπου 10 μήνες που βρέθηκε στο υπ. Οικονομικών, οφείλει κανείς να παραδεχθεί ότι οι επισημάνσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι απολύτως λογικές. Ο πρωθυπουργός επέλεξε να μεταθέσει χρονικά τη διαπραγμάτευση, ακούοντας τα μηνύματα από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Ο κ. Γ. Στουρνάρας δεν ήταν ποτέ ένθερμος υποστηρικτής της σκληρής διαπραγμάτευσης, ως εκ τούτου έχει κάθε λόγο να χρονοτριβεί για κάτι που δεν το πιστεύει.
Ο κ. Φ. Κουβέλης εμφανίζεται αμήχανος. Δηλώνει ότι δίνει χρόνο ανοχής στην κυβέρνηση, το πράττει, όμως, αυτό επειδή αντιλαμβάνεται πως κάθε ημέρα που χάνεται τον φέρνει σε δυσκολότερη θέση.
Το κρίσιμο ερώτημα, ωστόσο, στο οποίο ουδείς απαντά είναι: εάν για την καθυστέρηση της επαναδιαπραγμάτευσης ευθύνεται ο εκτροχιασμός του προγράμματος, ποιος ευθύνεται για τον εκτροχιασμό;
Δεν γνώριζαν τα στοιχεία αυτού του “εκτροχιασμού” οι υπηρεσιακοί υπουργοί Στουρνάρας και Ζανιάς; Δεν γνώριζαν οι κ.κ Σαμαράς και Βενιζέλος; Εάν γνώριζαν, γιατί, τότε, υπόσχονταν άμεση έναρξη της επαναδιαπραγμάτευσης;
Απλά ερωτήματα για ένα “αστικό μύθο” που καταρρέει πριν καλά καλά αρχίσει…