Άρθρο
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Η αποκάλυψη του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτη Ρουμελιώτη ότι οι συγγραφείς και εμπνευστές του μνημονίου γνώριζαν εκ προοιμίου ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής «θα αποτύγχανε» ίσως αποτελέσει τη θρυαλλίδα για αλυσιδωτές κοινωνικές αντιδράσεις…
Σημαντική μερίδα των πολιτών βίωναν μέχρι τώρα τις βαρύτατες συνέπειες του μνημονίου, είχαν, ωστόσο, σχεδόν πεισθεί ότι το μνημόνιο αποτελεί μονόδρομο. Και όσοι δεν είχαν πεισθεί αμφέβαλλαν έντονα για την ύπαρξη εναλλακτικής προοπτικής.
Η ομολογία Ρουμελιώτη, όμως, αλλάζει άρδην τα πράγματα.
Το γεγονός ότι το ΔΝΤ και η κυβέρνηση Παπανδρέου απέκρυψαν την βασική παραδοχή, ότι βασικός στόχος του προγράμματος ήταν η εσωτερική υποτίμηση –ήτοι η πτώχευση των ελληνικών νοικοκυριών- και, μάλιστα, εν γνώση τους ότι η αποτυχία ήταν προεξοφλημένη, συνιστά, για πολλούς, διεθνή πολιτική απάτη.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται να επιβαρύνει το κοινωνικό κλίμα και ίσως να επιταχύνει τις εξελίξεις.
Όταν, για παράδειγμα, οι πολίτες αγανακτούν από τη συνεχή φορολογία, τις οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, την ανεργία, τα «λουκέτα» και την απουσία προσδοκίας, η αποκάλυψη ότι όλα αυτά έγιναν και γίνονται άσκοπα και πως αυτό ήταν γνωστό στην τρόϊκα και την εγχώρια πολιτική ελίτ, ανεβάζει την αγανάκτηση σε σημείο κοινωνικού βρασμού.
Προοίμιο αυτού του φαινομένου είναι, άλλωστε, και η πρόβλεψη των ειδικών ότι το 2013 ένας στους τρεις Έλληνες θα είναι επισήμως άνεργος. Ήτοι, ανεπισήμως -σύμφωνα με τα πραγματικά στοιχεία και όχι μόνο όσα καταγράφουν οια ρμόδιες υπηρεσίες- περίπου ένας στους δύο πολίτες θα είναι είτε άνεργος, είτε με σχέση υποβαθμισμένης εργασίας ( λίγες ώρες την ημέρα, ή λίγες ημέρες την εβδομάδα και με “μαύρα” ημερομίσθια).
Για έναν επιπρόσθετο λόγο, μάλιστα, οι εξελίξεις θα είναι ραγδείες. Αυτή τη φορά οι πολίτες διαθέτουν βαλβίδα εκτόνωσης. Διαθέτουν, δηλαδή, εναλλακτικές πολιτικές επιλογές. Κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ, για τον οποίο σχεδόν όλοι αναγνωρίζουν πως «προπονείται για να κυβερνήσει».
Εάν ανατρέξει κανείς την εξέγερση των αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος θα θυμηθεί ότι είχαν προηγηθεί οι αγανακτισμένοι της Μαδρίτης και των ισπανικών πόλεων.
Η Ισπανία βρίσκεται ήδη ένα βήμα πριν την τελική κοινωνική σύγκρουση. Αρκετοί προβλέπουν πως από το φθινόπωρο ακολουθεί και η Ελλάδα, ίσως και η Ιταλία. Εάν δεν υπάρξει άμεσα «παράθυρο ευκαιρίας και ελπίδας» (κι αυτό δεν αφορά τόσο την κυβέρνηση Σαμαρά όσο το γενικότερο ευρωπαϊκό περιβάλλον), τότε το κοινωνικό κύμα θα μετατραπεί σε τσουνάμι.
Από τη Real News