Τραγακομαυρογυαλούροι…

‘Αρθρο

του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου

Μπορεί ο βουλευτής Γιάννης Τραγάκης να αναδείχθηκε σε πρωταθλητή των ρουσφετιών αφού αποκαλύφθηκε ότι διόρισε, τώρα και παλαιότερα, τρία ή τέσσερα συγγενικά του πρόσωπα στη Βουλή, αναμφισβήτητα, όμως, δεν είναι ο μόνος.

Πρόεδρος της Βουλής για μία ήμερα, άλλωστε, ο Βύρων Πολύδωρας πρόλαβε κι αυτός να «βολέψει» την κόρη του. Όπως έχουν πράξει εδώ και πολλά χρόνια πρόεδροι του Κοινοβουλίου και δεκάδες βουλευτές…

Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να παρέμβει και να βάλει λουκέτο σ  αυτό το εκτροφείο προκλητικών ρουσφετιών είναι, αναμφίβολα, μία θετική εξέλιξη.

Δυστυχώς, όμως, για τον κ. Σαμαρά το κλίμα είναι μάλλον απίθανο να αναστραφεί. Οι περιπτώσεις Τραγάκη και Πολύδωρα ήρθαν, απλώς, προς επίρρωση του πολιτικάντικου «μαυρογιαλουρισμού» με τον οποίο έχει ταυτοποιηθεί το πολιτικό σύστημα στο συλλογικό υποσυνείδητο –πλέον και ενσυνείδητο…

Η παρέμβαση του πρωθυπουργού, ως εκ τούτου, δεν είναι αρκετή. Θα είχε ακόμα μεγαλύτερη αξία εάν συνοδευόταν από κάποια νομοθετική πράξη που να θέτει σε «εργασιακή εφεδρεία» όλα τα συγγενικά πρόσωπα βουλευτών που έχουν διοριστεί στη Βουλή και, γενικότερα, στο Δημόσιο.

Εάν η κυβέρνηση θέλει, πράγματι, να αποκατασταθεί –έστω κατά τι- στη συνείδηση του κόσμου η έννοια της αξιοκρατίας οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα των διορισθέντων με «μπάρμπα στην Κορώνη».

Για να αποκαλυφθεί, έτσι, σε όλο της το «μεγαλείο» η Παγκάλειος ιστορική ανακρίβεια του «όλοι μαζί τα φάγαμε». Διότι εάν κάθε Πάγκαλος, ή κάθε βουλευτής εν τέλει, έχει διορίσει συγγενείς, χωριανούς και φίλους, πως ακριβώς κατανέμεται η ευθύνη στην κατάντια του δημόσιου βίου και της οικονομίας;

Ορθή η κίνηση Σαμαρά, λοιπόν, απαιτείται, όμως, συνέχεια. Στο φινάλε φινάλε ακόμα και ο κινηματογραφικός Μαυρογιαλούρος βρήκε το σθένος, τελικά, να παραιτηθεί…

Από τη Real News