Άρθρο
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Γνωστή και απλή μέθοδος. Στα μαθηματικά είναι αποτελεσματική. Αποκλείεις πιθανά ενδεχόμενα για να καταλήξεις στην μία και αδιαμφισβήτητη λύση.
Εσχάτως, αρκετοί την χρησιμοποιούν και για την χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Εκκινώντας από αυταπόδεικτα στρεβλές παραδοχές που, όμως, αποκτούν τον στόμφο και το αξίωμα της έπαρσης του εγκαλούντος (συνήθως δημοσιογράφου ή πολιτικού- συγχέει κανείς εύκολα τα όρια μεταξύ του ενός και του άλλου), καταλήγουν στην ενοχοποίηση όλων των επιλογών πλην της μιας ή των ελάχιστων που απομένουν…
Δεν το επιδιώκουν πάντοτε. Συχνά το κάνουν αντανακλαστικά κι επειδή έχουν πει τόσα πολλά ψέματα που δεν θυμούνται το τελευταίο. Ή στην προσπάθειά τους να ικανοποιήσουν τις αντιφατικές συνιστώσες των ιδιοτελών επιδιώξεών τους.
Ακούω, για παράδειγμα, συχνά κάποιους δημοσιογράφους (και της μιας και της άλλης πλευράς) να διατυπώνουν το “αξίωμα”: κακή η κυβέρνηση που επιβάλλει αυτά τα εξοντωτικά μέτρα αλλά κι αυτός ο Τσίπρας κάνει αντιπολίτευση του καναπέ και δεν έχει πρόγραμμα εξόδου από την κρίση.
Ο αποδέκτης αυτής της άποψης -συνήθως πρόκειται για αποδέκτη που επιθυμεί διακαώς να χειραγωγηθεί, να του προσφερθεί, δηλαδή, “μασημένη” λύση μέσα στην απόγνώση και την ημιμάθειά του- αποκλείει συνειδητά τις δύο βασικές εναλλακτικές λύσεις (κυβέρνηση- αξιωματική ανιτπολίτευση).
Για δύο λόγους:
-Είτε γιατί δεν τολμά να απορρίψει τη μία (εν προκειμένω τον ΣΥΡΙΖΑ) και το πράττει έμμεσα βάζοντας και τους δύο στο ίδιο τσουβάλι,
-Είτε γιατί, σκοπίμως, απορρίπτει και τους δύο προωθώντας μία τρίτη λύση.
Δεδομένου ότι τρίτη λύση -αν διαβάσει κανείς καλά το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα και τις δημοσκοπήσεις- δεν είναι, ακόμα, ούτε το ΚΚΕ, ούτε οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, η χειραγώγηση κατευθύνεται προς το νέο ρεύμα της Χρυσής Αυγής.
Ας αποφασίσουμε. Εάν υπάρχει εναλλακτική λύση αυτή ή θα προκύψει από τις τεκτονικές ανακατατάξεις του υπάρχοντος συστήματος ή θα προέλθει από έξωθεν “μεσσίες”. Παλιά ήταν οι συνταγματάρχες, μετά οι Μπερλουσκόνι, τώρα, στα καθ΄ ημάς, η Χρυσή Αυγή.
Όσο είναι φασιστικοί οι αποκλεισμοί και οι ισοπεδωτικές απορρίψεις (όλοι ίδιοι είναι- τι Σαμαράς, τι Τσίπρας…), τόσο φασιστικές είναι και οι εξομειώσεις -όπως στο σχετικό άρθρο της Καθημερινής- Χρυσή Αυγή= ΣΥΡΙΖΑ.
Εν κατακλείδι, η δια της εις άτοπον απαγωγή είναι μία εξαιρετική μέθοδος στα χέρια των μαθηματικών. Στα χέρια φωνασκούντων δημοσιογράφων, ραδιοαναλυτών και τηλεαναλυτών (με καταθέσεις στο εξωτερικό και εξασφάλιση ακόμα και των τρισέγγονων) οδηγεί εύκολα στην κερκόπορτα της χειραγώγησης…
Υ.Γ Προφανώς ο υπογράφων αναλαμβάνει τη (μικρή ευτυχώς) μερίδα ευθύνης που του αναλογεί.