ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Τη φωνή του με τους Ισπανούς διαδηλωτές κατά της κυβερνητικής πολιτικής ένωσε ο σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ, μέσα από επιτολή του στην ισπανική Huffington Post. «Κύριε Ραχόι σας παρακαλώ να μην διαστρεβλώνετε και πολύ περισσότερο να μην χρησιμοποιείτε την σιωπή μου» γράφει ο σκηνοθέτης, λέγοντας ότι η κυβέρνηση μπορεί να αφηγηθεί αυτό που συνέβη στους δρόμους της Μαδρίτης όπως επιθυμεί, «αλλά δεν μπορεί να σωπάσει τις διαφορετικές αφηγήσεις», παρά «το ξύλο που η αστυνομία είναι διατεθειμένη να ρίξει σε όποιον κρατάει μια κάμερα».
Ο σκηνοθέτης λέει ότι την Τρίτη, την ώρα που βρισκόταν στο μοντάζ για τη νέα του ταινία, «ένα εντυπωσιακό τσουνάμι πολιτών βρυχόταν στην Πλατεία Νεπτούνο, για το δικαίωμα τους να διαφωνούν με τους πολιτικούς που υποστηρίζουν ότι τους εκπροσωπούν και βρίσκονταν σε σύσκεψη εκείνη την στιγμή στη Βουλή».
«Οι φωνές από αυτό το κύμα, περικυκλωμένο και σε ορισμένες περιπτώσεις χτυπημένο και ταλαιπωρημένο από τους 1.300 αστυνομικούς στην Πλατεία Νεπτούνο, έχουν φτάσει στα πρωτοσέλιδα όλων των εφημερίδων του κόσμου αλλά δεν κατάφεραν να κάνουν τον αυτί του Μαριάνο Ραχόι να ιδρώσει» αναφέρει στην επιστολή του ο σκηνοθέτης, λέγοντας ότι ο Ραχόι, ο οποίος βρισκόταν εκείνες τις ημέρες στη Νέα Υόρκη «επεξεργάστηκε εκ νέου την πραγματικότητα σύμφωνα με την φαντασία του, ευχαριστώντας από τη Νέα Υόρκη, “την σιωπηλή πλειοψηφία των Ισπανών που δεν διαδηλώνει”».
«Κύριε Ραχόι» συνεχίζει ο διάσημος σκηνοθέτης «εγώ είμαι ένα κομμάτι αυτής της σιωπηλής πλειοψηφίας που δεν διαδήλωσε στις 25 Σεπτεμβρίου και σας παρακαλώ να μην διαστρεβλώνετε και πολύ περισσότερο να μην χρησιμοποιείτε την σιωπή μου».
«Το ότι δεν βρισκόμουν με την φυσική μου παρουσία στο Νεπτούνο δεν σημαίνει πως δεν αγανακτώ με τις επιθέσεις της αστυνομίας, με την υπερβολική αντίδραση της κυβερνητικής εκπροσώπου, με τον χειρισμό των εικόνων από την κρατική τηλεόραση, με την χυδαιότητα των αστυνομικών που αρνήθηκαν να αναγνωριστούν στον σταθμό της Ατότσα και που εκφόβισαν τους επιβάτες (τόσο μακριά από τη Βουλή), την ώρα που απαγόρευαν σε κάποιους φωτογράφους να συνεχίσουν την δουλειά τους, με την υπόσχεση πως οι Μαδριλένιοι θα βρισκόμασταν από το πρωί σε μια πόλη πολιορκημένη και πως αυτό θα μας έκανε να είμαστε εναντίον των διαδηλωτών (αποστολή αποτυχημένη, οι Μαδριλένιοι υποφέρουμε στη σιωπή ή με φωνές, αλλά δεν πιστεύουμε τα πρόσωπα που μας κυβερνούν από το Δημαρχείο ή τη Νομαρχεία, πρόσωπα εκλεγμένα μοιραία ή με την συμμετοχή τους σε κλειστές εκλογικές λίστες)» συνεχίζει.
«Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, ο ίδιος ο πρόεδρος, μπορούν να αφηγηθούν αυτό που συνέβη στο Νεπτούνο όπως τους ευχαριστεί, το κάνουν κάθε μέρα άλλωστε, αλλά ευτυχώς στις εποχές που ζούμε είναι απίθανο να υπάρχει μόνο ένας αφηγητής, παρ’ όλο το ξύλο που η αστυνομία είναι διατεθειμένη να ρίξει σε όποιον κρατάει μια κάμερα».
Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ δηλώνει ότι παρά την εικόνα που θέλει να παρουσιάσει η κυβέρνηση, οι εικόνες από φωτογραφικές μηχανές και κάμερες δείχνουν μια άλλη πραγματικότητα: «Ένα χτύπημα τόσο αληθινό απ’ το οποίο τρέχει άφθονο αίμα που στη συνέχεια γλιστράει στα μάγουλα του θύματος και του λερώνει το πουκάμισο. Αίμα κόκκινο, τεκμηριωμένο, που μπορεί να το αφηγηθεί οποιοσδήποτε απ’ αυτούς που βρίσκονται παρόντες στο “συμβάν”».
«Για τους υπεύθυνους της δημόσιας τάξης θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνουν αυτούς τους αφηγητές να σωπάσουν. Δεν θα είναι αρκετό να πυροβολούν με πλαστικές σφαίρες ή να σέρνουν τους διαδηλωτές στην άσφαλτο» καταλήγει ο σκηνοθέτης στην επιστολή του.
ΠΗΓΗ: in.gr