του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Είναι κοινό μυστικό ότι η Έλλη Στάη βρέθηκε στην ΕΡΤ επειδή το ήθελε ο Παπανδρέου και το “δούλεψαν” ο Χυτήρης και άλλοι. Είχα γράψει, τότε, πως “η Έλλη είναι πολύ λαμπερή για την ΕΡΤ”. Αξιολογότατη, με χιλιάδες ένσημα μπροστά στις κάμερες, αλλά, επί της ουσίας, μια show woman των ειδήσεων που δεν θα ταίριαζε στον συντηρητισμό που έχει μία δημόσια τηλεόραση.
Διαψεύσθηκα. Η Έλλη επιβίωσε γιατί κατόρθωσε να επιβάλλει μια “δική της ΕΡΤ” μέσα στην ΕΡΤ. Κατασκεύασε μια σουϊτα στο μεσοαστικό τριάρι της Αγίας Παρασκευής. Και σ’ αυτή τη σουϊτα κάλεσε τους φίλους της, τους ομοτράπεζους της και εκτός ΕΡΤ, εκείνους που άντεχε και ήθελε να βλέπει και να ακούει η ίδια…
Έφερε τους συνδαιτημόνες του Γιώργου, ξεφτισμένα πρόσωπα της ιδιωτικής τηλεόρασης (κάποια εξ αυτών ειδικευμένα στις κυβισθήσεις) και τον μικρό στρατό των αρεστών. ‘Εβαλε και λίγο Ράμφο για να μη νομίσει κανείς ότι κάνει τηλεόραση της Σανέλ και όχι TV5..
Παρόλα αυτά, για να μην αδικούμε κανέναν, στον εθισμένο με παρόμοια τηλεοπτικά μοντέλα τηλεθεατή, το δελτίο της Στάη (και όχι της ΕΡΤ) ήταν πολύ πιο ευχάριστο και παρεμβατικό από τη δημοσιουπαλλιλική εκφορά των ΕΡΤικών εσωτερικών παραγωγών και τα πρόσωπα που έχουν κουράσει επί 20ετία. Γι αυτό και “έκανε νούμερα”. Γι αυτό και προκάλεσε προεκλογικά όταν -έμπειρη γαρ- προέβλεψε τον ρου των εξελίξεων και εξισορρόπησε την πολιτική ζυγαριά του δελτίου -ήτοι, σταδιακά το “αποπασοκοποίησε” ή κατά τους κατηγόρους της ” το γύρισε στον ΣΥΡΙΖΑ”.
Αργά ή γρήγορα, όμως, θα εκδηλωνόταν η σύγκρουση. Όσο υπήρχε η διοίκηση Ταγματάρχη η Έλλη ήταν βασίλισσα. Όπως το άξιζε, θα πουν μερικοί. Δεν ξέρω.
Δεν θα σπεύσω να αξιολογήσω όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες στην ΕΡΤ. Δεν με νοιάζει εάν έχει δίκιο η Έλλη, ο Σίμος, ο Θωμόπουλος ή ο Λιάτσος.
Εκείνο που με προβληματίζει και θέλω να καταλάβω είναι -για ακόμα μία φορά- “τι ΕΡΤ θέλουμε”. Δεν θέλουμε, φαντάζομαι, την ΕΡΤ του Μαρούδα, ούτε την ΕΡΤ του Κωστόπουλου, ούτε την ΕΡΤ του Πρωτόπαππα και του Παν-Παν, ούτε του Ρουσσόπουλου. Εντάξει. Τι ΕΡΤ, όμως, θέλουμε βρε παιδιά;
Θέλουμε τα τηλεοπτικά πυροτεχνήματα της Στάη, τα οποία ακολουθούν βαρετές εκπομπές και επαναλήψεις ντοκιμαντέρ για την εγκυμοσύνη της φώκιας; Ή θέλουμε μια τηλεόραση “κολλητών” που επειδή κυβερνούν τρία κόμματα θα μετατραπεί σε μια τηλεόραση “κολλητών” επί τρία;
Φοβάμαι πως ο Κεδίκογλου ούτε σχέδιο έχει, ούτε την σφαιρική άποψη, ούτε τα κονδύλια για να κάνει κάτι. Μάλλον τον “τροχονόμο” του Βενιζέλου, του Κουβέλη και του Μαξίμου προσποιείται.
Όμως, μέσα στην κρίση, απέναντι στα τούρκικα σήριαλ και τα δελτία της χειραγώγησης, η ΕΡΤ τι έχει να αντιπαρατάξει; Ανθρώπους έχει. Έμπειρους, εργατικούς, με φαντασία. Μπορούν να κάνουν πράγματα εάν τους εμπνεύσει κανείς.
Η αντικατάσταση της Στάη θα αποτελέσεις ένα ενδιαφέρον δείγμα προθέσεων. Θα φέρουμε “απ ΄ έξω” τον παρουσιαστή που αποτελεί συνισταμένη των επιθυμιών των τριών κομμάτων. Ή θα επιλέξουμε εκείνους που “έκαναν θητεία” σε κομματικά γραφεία Τύπου; Μήπως, θα επαναλάβουμε το “πείραμα Έλλη” με κάποιον λιγότερο λαμπερό; Ή θα αναζητήσουμε μέσα από την ΕΡΤ φρέσκα πρόσωπα που θα στηριχθούν από τον τεχνικό και δημοσιογραφικό μηχανισμό;
Και μετά απ΄ αυτό, κι αφού οι φώκιες έχουν, πλέον, γεννήσει, ο Μπαμπινιώτης έχει εξαντληθεί και τα αφιερώματα στο ρεμπέτικο έχουν τελειώσει, τι ακριβώς θα κάνουμε με την ΕΡΤ; Σίμο, έχεις ιδέα; Ή είναι βαρύ το κοστούμι του κυβερνητικού εκπροσώπου;