ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Σύμφωνα με το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, το οποίο είναι στα χέρια του υπουργού Παιδείας, ο σχολικός σύμβουλος και ο διευθυντής θα αξιολογούν και θα κρίνουν το έργο των εκπαιδευτικών. Στην περίπτωση που κριθεί ότι υπάρχουν προβλήματα θα περνούν σεμινάριο επιμόρφωσης. Όμως, οι καλές πρακτικές θα παρουσιάζονται από τους ίδιους τους επιτυχόντες στους συναδέλφους τους…
Η πρόταση αυτή θα τεθεί σε διαβούλευση έως τις 20 Νοεμβρίου και θα σταλεί στην εκπαιδευτική κοινότητα και τους φορείς της εκπαίδευσης, προκειμένου να συνταχθεί το τελικό κείμενο του προβλεπόμενου Προεδρικού Διατάγματος. Ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος, ευχαρίστησε τα μέλη της επιτροπής για το έργο τους, αλλά και για την πληρότητα της πρότασης.
Ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να αξιολογείται τουλάχιστον ανά διετία, ως προς την υπηρεσιακή του συνέπεια και επάρκεια, από τον διευθυντή του σχολείου όπου εργάζεται. Ανά τετραετία θα πρέπει να αξιολογείται από τον σχολικό σύμβουλο, για να διευκολύνεται και να διαπιστώνεται η πορεία της επαγγελματικής του ανάπτυξης, αλλά και για να διευκολύνονται οι διαδικασίες του εκπαιδευτικού συστήματος, όπως είναι, για παράδειγμα, η επιλογή στελεχών.
Οσον αφορά στη σύνδεση της αξιολόγησης με την επαγγελματική εξέλιξη στο πόρισμα τονίζεται ότι θα μπορούσε:
– Οι εκπαιδευτικοί των οποίων το έργο αξιολογείται ως «επαρκές» είναι προακτέοι.
– Οι εκπαιδευτικοί το έργο των οποίων έχει αξιολογηθεί ως «ελλιπές» σε κάποιο πεδίο, παρακολουθούν ενισχυτικό/διαμορφωτικό πρόγραμμα επιμόρφωσης και η αξιολόγησή τους στο συγκεκριμένο πεδίο επαναλαμβάνεται το επόμενο έτος.
– Η αξιολόγηση του έργου του εκπαιδευτικού ως «πολύ καλό» και/ή «εξαιρετικό» χρησιμοποιείται, εφόσον οι ίδιοι το επιθυμούν, κατά την κρίση της υποψηφιότητάς τους στην κατάληψη θέσης ευθύνης. Ενδεχομένως και υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσε να προβλεφτεί ότι στο μέλλον μόνον όσων το εκπαιδευτικό έργο κρίνεται ως «πολύ καλό» και/ή «εξαιρετικό» θα έχουν δικαίωμα υποβολής υποψηφιότητας για κατάληψη θέσης στελέχους.
– Η κρίση του έργου των εκπαιδευτικών ως «εξαιρετικού» μπορεί (και πρέπει) να συνδέεται με τη διάχυση των καλών πρακτικών των σχολείων και την ευρύτερη αναγνώριση των επιτευγμάτων από τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας και της κοινωνίας.
Πηγή ΑΜΠΕ