|
||
του Σεραφείμ Π. ΚοτρώτσουΣΤΟ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟ «παράδοξο του Ζήνωνα» ο ταχύτατος δρομέας χάνει την κούρσα από τη χελώνα εφόσον σε έναν αγώνα 100 μέτρων δοθεί προβάδισμα 10 μέτρων στη δεύτερη. Μαθηματικά ο δρομέας μπορεί μόνο να προσεγγίζει, όχι όμως και να φτάνει τη χελώνα. Εκτός εάν η απόσταση είναι μεγαλύτερη από 111,9 μέτρα… Αυτό το μαθηματικό πρόβλημα αποτελεί, κατά «παράφραση», την επιτομή των προσπαθειών του ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει ενιαίο λόγο και στρατηγικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Ο Τσίπρας δεν είναι σε θέση να ορίσει την απόσταση στη δική του ταχύτητα. Ακόμα κι αν ο Σαμαράς είναι πιο «αργός», εξαιτίας του γεγονότος ότι υφίσταται το κόστος των μέτρων που έλαβε, διατηρεί ακόμα τη σχετική πρωτοβουλία των κινήσεων και των αιφνιδιασμών. Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δύο διεξόδους: ή θα αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα ή θα προσπαθήσει να αυξήσει την απόσταση του συναγωνισμού. Η εσωτερική διαβούλευση για ένα (αστικού τύπου) κόμμα-παράταξη που ξεκίνησε με την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και κυρίως η προσπάθεια απάλειψης των φόβων του εσωτερικού και ευρωπαϊκού πολιτικού, επιχειρηματικού και μιντιακού κατεστημένου για τον ΣΥΡΙΖΑ-«άγνωστο Χ» είναι η αρχή. Απαιτείται, όμως, συνέχεια. Και, πάνω απ’ όλα, συνέπεια. Δεν μπορείς, δηλαδή, να υπόσχεσαι με το «καλημέρα» επιστροφή του βασικού μισθού στα 740 ευρώ ή επαναπροσλήψεις όσων βγήκαν σε διαθεσιμότητα. Πηγή: Real News |