ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Η γνωστή κοσμικογράφος και δημοσιογράφος Χριστίνα Πολίτη γράφει για τις κοσμικές εξάρσεις του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και θυμάται περιστατικά χλιδής και υπερβολής.
Με κείμενό της σήμερα στο christinapoliti.com η Χριστίνα Πολίτη έχει πολλά θα θυμηθεί: για την παραλία στον Αστέρα Βουλιαγμένης που άδειασε για χάρη του με τους μπράβους του να παρακολουθούν, τη συναυλία της Άννας Βίσση για τους πρίγκιπες στο Λονδίνο και το κυνήγι των φωτογραφήσεων στα περιοδικά.
Αναφέρεται στον ισχυρό άνδρα των δημοσίων σχέσεων που είχε αναλάβει τον επιχειρηματία και την οικογένεια του και ανακαλεί διάφορα περιστατικά. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως είχε απαιτήσει και κατορθώσει να παραστεί ακόμα και στο Kensington Palace (με τη Βίσση να τραγουδάει για Εγγλέζους πρίγκιπες) για να γευτεί τη μεγάλη ζωή.»
Η Χριστίνα Πολίτη – που χαρακτηρίζει instaχλίδουλες τoν Λαυρεντιάδη και τους ομοίους του, θυμάται επίσης «την άδεια παραλία του Αστέρα Βουλιαγμένης γεμάτη μπράβους του να του κρατάνε καρέκλες». Το κείμενό της αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Το πως τσινούσα να μη βάλω τον παραπάνω κύριο μετά της κυρίας του στις κοσμικές στήλες δε φαντάζεστε. Μάρτυράς μου και ο τότε πολύ διάσημος pr του που τον έσερνε – τι να κάνει ο άνθρωπος, χρήματα έπαιρνε- ακόμα και στο Kensington Palace (με τη Βίσση να τραγουδάει για εγγλέζους πρίγκηπες ) για να γευτεί τη μεγάλη ζωή… Παίζει να έχει μπει μόνο μία ή δύο φορές εντελώς αναγκαστικά (στις δικές μου σελίδες γιατί τα υπόλοιπα έντυπα τον λάτρευαν και τον αποθέωναν παντού) μόνο όταν κατέβαινε σαν μέγας σπόνσορας ή μετά της κυρίας του επίσης σπονσοραρισμένης- κάποια στιγμή αγόρασαν και την επιχείρηση της Τζένης Μπαλατσινού οπότε μπήκε η κυρία ταρατατζούμ στο Uptownάκι μου. Και πάντα με πολύ κυριλάτα σχήματα σε Μέγαρα, Ηρώδεια, καλή ώρα όπως ο κύριος Ασπίς Πρόνοια..Δεν είχα κάτι προσωπικό με τους ανθρώπους, ούτε ήταν τόσο η εντελώς unglam νεοπλουτιά που βγάζουν όλοι αυτοί οι τύποι αλλά το λουκ της σοβαροφανέστατης βλαχιάς και καθωσπρεπισμού που δεν ήθελα ποτέ στις σελίδες μου – όταν ήταν εντελώς ελεύθερες επικρατούσε πλήρης ρατσισμός δικών μου προδιαγραφών που δεν είχε να κάνει με καταγωγή, φυλή ή χρήμα.. Μία εποχή πάντως όλοι ήθελα να “πουλήσουν” στο Λαυρεντιάδη και έλεγαν και πόσο καλός άνθρωπος είναι… Δε θα ξεχάσω την άδεια παραλία του Αστέρα Βουλιαγμένης γεμάτη μπράβους του να του κρατάνε καρέκλες.»