ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Κάθε Κυριακή η εφημερίδα περιείχε ένα ένθετο με αγγελίες εργασίας. Με την ανεργία να έχει ξεπεράσει- σε πραγματικά ποσοστά- το 30%, το εν λόγω ένθετο αποτελούσε έναν πρώτης τάξεως κράχτη. Τη συγκεκριμένη Κυριακή δε, που έδινε δώρο το νέο CD του Αντώνη με τις επιτυχίες του από το πιο πρόσφατο Eurogroup, σίγουρα θα έκανε limit up σε φύλλα!
Ο Κοσμάς Μπατιριάδης από τα Στουρναραίικα- την προσφυγική συνοικία των Αθηνών που είχε ονομαστεί έτσι προς τιμήν του μέγα Μεταρρυθμιστή και Μνημονιολόγου Ιωάννη Στουρνάρα- είχε δανειστεί από την μάνα του για να την αγοράσει. Όχι ότι εκείνη είχε στον ήλιο μοίρα, αλλά τι 300 τι 299 ευρώ η σύνταξη; Και με τα 300 θα πεινούσε και με τα 299 θα την έκοβε η λόρδα! Ενάμιση χρόνο ήταν άνεργο το παιδί.. Το είχε πιάσει η μαύρη απελπισία και η δόλια η μάνα μαράζωνε μαζί του! Ώρες, ώρες της πέρναγε απ’ το μυαλό να ζωστεί μια ντουζίνα πατσαβούρια- απο κείνα που χρησιμοποιούσε για να καθαρίζει το φτωχικό της- να παραφυλάξει έξω απ τη Βουλή και με το που θα βγαινε κάποιος θαρραλέος εκπρόσωπος του λαού, να του τα φορέσει έμπλαστρο στην μούρη. Στη συνέχεια βέβαια, επικρατούσε η σύνεση και αναζητούσε εναλλακτικές, στο πατσαβούρι, επιλογές διότι το έβρισκε πολύ light ως λύση.
Ο Κοσμάς, αγόρασε το Κυριακάτικο φύλλο και αποφάσισε να επισκεφθεί την αδελφή του. Ένα τσιγάρο δρόμος ήταν το σπίτι της από τη γκαρσονιέρα που του χε αφήσει- μετά το πέρασμά της στο άλλο κόσμο- η αγαπημένη του γιαγιά. Θα έπινε τζάμπα τον καφέ του κι αν ήταν τυχερός θα τον φίλευε και κανα κουλουράκι. Πλησίαζαν Χριστούγεννα και όλο και κάτι θα είχε σκαρώσει, η Τούλα, στην κουζίνα. Τί διάολο; Μικρά παιδιά είχε! Άσε που κρατιόταν σχετικά καλά. Δούλευε και αυτή και ο γαμπρός του. 500 + 600= 1.100 ζεστά ευρώπουλα το μήνα! Ρέγκλα!
Οι προσδοκίες του δεν διεψεύσθησαν. Να σου τον, δίπλα στη σόμπα, να πίνει το καφεδάκι του, να μασουλάει κέικ με μύγδαλα (η Τούλα του εκμυστηρεύτηκε ότι είχαν περισσέψει της γειτόνισσας που φτιαξε κόλλυβα για να σχωρεθούν τ’ αποθαμένα της και της τα φερε τοις προάλλες στη γιορτή της) και να ξεφυλλίζει την εφημερίδα αναζητώντας το ένθετο. Στη δεύτερη σελίδα, ένας τίτλος του τράβηξε την προσοχή “Πόθεν Έσχος”. Υπότιτλος:Τα προκλητικά Πόθεν Έσχες των βουλευτών. Άρχισε να διαβάζει. Αυτό δεν ήταν η λίστα με Πόθεν Έσχες, αλλά η λίστα Forbes με τους πλουσιότερους ανθρώπους ανά την υφήλιο! Γιώργος Παραλίδης:87 ακίνητα, καταθέσεις 2.000.000 ευρώ και 5 αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού. Κωνσταντίνος Ματσόπουλος: 1 ξενοδοχείο στην Αράχωβα, 2 οροφοδιαμερίσματα στο Λυκαβηττό, 9 αποθήκες και πλούσιο χαρτοφυλάκιο μετά της συζυγάτας. Αντώνης Μπρούκλης: 20 παραλιακα αγροτεμάχια σε κυκλαδονήσι, μονοκατοικίες σε Πανόραμα Βούλας και Ψυχικό. Εκποίησε χρεόγραφα και εισέπραξε 500.000 ευρω! Ευσταθία Φραγκατιάδου: 50 ακίνητα στην περιοχή του Πηλίου, 36 αγροτεμάχια στη Χαλκιδική, 2 διαμερίσματα στο Παρίσι και ετήσιο εισόδημα 220.000 ευρώ!
Ο Κοσμάς σα να χε φουντώσει. Απομακρύνθηκε από τη σόμπα και προσπάθησε να συνέλθει από το σοκ. Αυτοί οι “Θεματοφύλακες” του έθνους, αυτοί οι γιαλαντζί Σωτήρες του λαού που με τόση ευκολία έβαζαν μαχαίρι στις συντάξεις της μάνας του και είχαν πάρει στο λαιμό τους 3.000 τουλάχιστον αυτοκτονημένους, τα κουτσοβόλευαν! Τον είχαν τον τρόπο τους! Με τι μούτρα έλεγαν οι αρχοντομαθημένοι αγάδες, στον πεινασμένο, να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι και να βάλει πλάτη; Με τα δικά τους, έδωσε μόνος του την απάντηση! Η οργή μέσα του φούντωνε. Για την ακρίβεια ξεχείλιζε. Η σκέψη ότι τα περιθώρια αντίδρασής του- στο κρίμα και στο άδικο- ήταν μηδενικά, του προκαλούσε ημικρανία. Μόνη του παρηγοριά τα ακινητοχαράτσια που θα έπρεπε να πληρώσουν οι λεβέντες για όλα αυτά τα υπάρχοντα! Θα τα πλήρωναν όμως ή θα έβαζαν καναν ειδικό φόρο “υπέρ βουλευτού” μέσα στο λογαριασμό της ΔΕΗ;; Θα έπρεπε να χει το νου του από δω και πέρα: να μην πετά αδιάβαστα τα ραβασάκια των ΔΕΚΟ!
ΑΛΚΜΗΝΗ
κατά κόσμον Λουκία Χουλιάρα