Προ ημερών έγινε γνωστό ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής πούλησε το ρετιρέ διαμέρισμα που κατείχε στην οδό Πλουτάρχου στο Κολωνάκι έναντι -εάν καλώς ενθυμούμαι- 700.000 ευρώ.
Το ίδιο έπραξε με το εξοχικό του στη Μύκονο ο πρώην υπουργός Γεράσιμος Γιακουμάτος, ενώ άλλοι, όπως ο Νίκος Λέγκας και ο Άδωνις Γεωργιάδης, αναγκάστηκαν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους (τεχνικό γραφείο και βιβλιοπωλείο) ως συνέπεια της κρίσης…
Αρκούν τα παραπάνω ως ένδειξη ότι τα μνημονιακά μέτρα της κυβέρνησης “χτυπούν”, εκτός των κοινών θνητών, και τον πολιτικό κόσμο της χώρας; Φυσικά όχι.
Δεν γνωρίζω εάν ο Θόδωρος Πάγκαλος προχώρησε, τελικά, όπως έλεγε ευρισκόμενος σε συναισθηματική φόρτιση, προ μηνών στο Mega, στην πώληση κάποιου εκ των 17 ακινήτων του για να πληρώσει το χαράτσι -αφού είχε δηλώσει αδυναμία-, γνωρίζω, όμως, ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών (εν ενεργεία και εν αποστρατεία) επιβιώνει δίχως ιδιαίτερο άγχος.
Πολιτικοί με συντάξεις καθηγητή πανεπιστημίου και βουλευτή, δικηγόροι χωρίς γραφείο και καθημερινό “ξεροστάλιασμα” στην Ευελπίδων, γιατροί που ελάχιστα ασκούν το επάγγελμα ή, ακόμα περισσότερο, πρώην τραπεζικοί και πρώην συνδικαλιστές, κατορθώνουν να διαβιούν ικανοποιητικά.
Ο κατ’ ομολογίαν του ευρισκόμενος σε δεινή οικονομική κατάσταση (στη συνέντευξη στην Έλλη Στάη) Γιώργος Παπακωνσταντίνου, φερ’ ειπείν, ζει σε ενοίκιο στο “ακριβό κομμάτι” της Κηφισιάς και κρατά το εντυπωσιακό εξοχικό του (The Stone House) στην Σέριφο, οι φίλοι Γιάννος Παπαντωνίου και Γιάννης Στουρνάρας διατηρούν, επίσης, “ισχυρή” ακίνητη περιουσία και εξοχικά σπίτια (δίπλα- δίπλα) στη Σύρο, ο δε Γιώργος Βουλγαράκης με εντυπωσιακή (κληρονομική) ακίνητη περιουσία δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει ακόμα σοβαρό πρόβλημα.
Τα παραπάνω ονόματα αναφέρονται ενδεικτικά. Δεκάδες άλλοι βρίσκονται στην ίδια ή και καλύτερη κατάσταση. Πως τα καταφέρνουν; Προφανώς με…ψυχραιμία και λιτοδίαιτη ζωή. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Δεν εξηγείται, δηλαδή, το γεγονός οι άνθρωποι αυτοί να στηρίζουν πολιτικές και να ψηφίζουν μέτρα εάν όταν επιστρέφουν το βράδυ στο σπίτι βρίσκονται αντιμέτωποι με απλήρωτους λογαριασμούς, με ειδοποιητήρια της εφορίας, με διαταγές πληρωμής στο γραμματοκιβώτιο, ή με ενημερωτικά σημειώματα από το ιδιωτικό σχολείο των παιδιών για “καθυστερημένες οφειλές”.
Δεν εξηγείται πως παραμένουν νηφάλιοι και διαπρήσιοι κήρυκες των μνημονίων εάν παραμένουν απλήρωτοι οι συνεργάτες τους ή οι συγγενείς τους είναι άνεργοι και εκλιπαρούν για δανεικά.
Τείνω στο συμπέρασμα ότι: ή πρόκειται για “βράχους” πατριωτισμού που αντέχουν να κουβαλούν τον σταυρό τους επειδή πιστεύουν ακράδαντα πως όλα αυτά γίνονται υπέρ πάτρης, ή…υπάρχει λίπος για κάψιμο.
Πιθανώς να ισχύουν και τα δύο.
Επειδή, όμως, γνωρίζω δεκάδες συμπολίτες που αναζητούν εναγωνίως αγοραστή για να ξεπουλήσουν (όχι, απλώς, να πουλήσουν) σπίτι, ή κάποιο κτήμα, για να φύγει από την ιδιοκτησία τους και, ταυτόχρονα, να πληρώσουν χρέη στην εφορία και αλλού, αλλά δεν βρίσκουν, απορώ πως κάποιοι το κατορθώνουν.
Εντάξει. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν μερικές εκατοντάδες ξιπασμένοι στην Αθήνα που θέλουν να αγοράσουν το ρετιρέ του Καραμανλή στο Κολωνάκι, αλλά με όλο αυτό τον κόσμο που έχει πιο “θνητά” επώνυμα και δεν έχει να πληρώσει χαράτσια και χρέη τι θα γίνει;
ΥΓ Η Βουλή επιμόνως αρνείται να ασχοληθεί με το αφορολόγητο των βουλευτών, παρότι ο κ. Στουρνάρας αναγκάστηκε να το παραδεχθεί κατόπιν σχετικής επερωτήσεως. Μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος για ποιο λόγο οι εθνοπατέρες πρέπει να απολαμβάνουν αφορολόγητο έως και 70%;
Κι επίσης, μπορούμε να μάθουμε τι πληρώνει κανείς εξ αυτών στην εφορία, στα χαράτσια, σε ενοίκια και αλλού (κάτι σαν “πόθεν έσχες” πληρωμών που κάνουν) για να αντιληφθούμε εάν και ακτά πόσο τα έξοδα συνάδουν με τα έσοδα που δηλώνονται;