ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Πριν από 72 χρόνια …
εισέρχεται στην Αθήνα ο εχθρός, ο Γερμανός…. Ο στρατός εισβολής του 3ου Ράίχ που ξεκίνησε την 6η Απριλίου 1941 – πρίν από 21 ημέρες – από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και κατηφόριζε την Ελλάδα σαν τον οδοστρωτήρα , θα κάνει μια ανάπαυλα και στη συνέχεια θα επιτεθεί για να καταλάβει την Κρήτη , ολοκληρώνοντας το σχέδιο εισβολής .
Η ώρα είναι 10:45΄ όταν οι ελληνικές αρχές της πόλεως παρουσιάζονται στον Γερμανό αξιωματικό απεσταλμένο εκπρόσωπο του στρατηγού διοικητή για να του δηλώσουν ότι η Αθήνα είναι ανοχύρωτη και δεν θα προτάξει καμία αντίσταση στα γερμανικά στρατεύματα.
Εδώ και πολλές εβδομάδες, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό και δεν είναι μόνο οι ανθρώπινες απώλειες. Οι αγρότες δεν κατεβαίνουν πια στις πόλεις να διαθέσουν την παραγωγή , οι τιμές απογειώνονται, τα καταστήματα κατεβάζουν τα ρολά, οι εύπορες οικογένειες αποθηκεύουν τρόφιμα, γιατροί και φάρμακα είναι είδος προς εξαφάνιση, το κράτος υπο-υπο- υπολειτουργεί , η πειθαρχία στον στρατό αρχίζει να χαλαρώνει. Κοντά σ’ αυτά η βραχνή φωνή του πειρατικού γερμανικού ραδιοσταθμού «Πατρίς», ροκανίζει το ηθικό με τις διαδόσεις του : «Αθηναίοι μην πίνετε το νερό της λίμνης του Μαραθώνα. Οι Βρετανοί που φεύγουν το έχουν δηλητηριάσει με τύφο και θα πεθάνετε…». Χάος ! Στις 18 Απριλίου μια πιστολιά παγώνει την ήδη απελπισμένη Ελλάδα : υπό το βάρος των γεγονότων, ο πρωθυπουργός Αλεξ.Κορυζής αυτοπυροβολείται .
Η Ελλάδα χτυπημένη από τις γερμανικές σφαίρες αιμορραγεί στα πεδία των μαχών και της τιμής, σφίγγει τα δόντια και θρηνεί με αξιοπρέπεια τα παιδιά της που θυσιάζονται για την τιμή της Σημαίας. Σε όλη τη χώρα δύο είναι οι λέξεις που στο άκουσμά του; προκαλείται η απέχθεια, η ανατριχίλα, ο φόβος και το μίσος : «φίδι» και «Γερμανός».
Στην ατμόσφαιρα απλώνεται δυσοσμία από κάποια δυσεξήγητα , ακατανόητα , ύποπτα και «περίεργα» τεκταινόμενα του ελληνικού …κρατικού μαγειρείου , διότι εκείνες ακριβώς τις ζοφερές ημέρες που γέμιζαν την κοινωνική στήλη των εφημερίδων τα πένθιμα αγγελτήρια για τα ελληνόπουλα που «έπεσαν υπέρ Πατρίδος» από τα γερμανικά όπλα ,
συνέβαινε το εξής ιλαροτραγικό :
Μια απαστράπτουσα πολυτελής & ανοιχτή μαύρη μερσεντες με τη σβάστικα να ανεμίζει στον ιστό της – ρολάριζε καθημερινά τους κεντρικούς δρόμους της περίλυπης, αποκαρδιωμένης και βουβής Αθήνας. Οι περαστικοί κοίταζαν αποσβολωμένοι τον αλύγιστο και υπεροπτικό επιβάτη και την μισητή στολή με τους γερμανικούς αετούς , Την ίδια θεοτική κατάπληξη θα τους προξενούσε η θέα ενός κατοίκου του Άρη να κόβει βόλτες στην οδό Σταδίου…. Καθημερινά λοιπόν , το εντυπωσιακό όχημα μετέφερε στο γραφείο του στην πρεσβεία του γερμανικού Ράϊχ στην Ελλάδα τον εξοχότατο συνταγματάρχη Κλεμ φον Χόχενμπεργκ στρατιωτικό ακόλουθο της Βέρμαχτ και προϊστάμενο της Υπηρεσίας Κατασκοπίας (Abwehr) .
Μία παρένθεση : Σύμφωνα με τη διεθνή παραδεδεγμένη πρακτική που εφαρμόζεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όταν άρχισε ο Ελληνοιταλικός Πόλεμος, οι ελληνικές Αρχές φόρτωσαν στο τρένο τα μέλη της Ιταλικής Πρεσβείας και τους ξαπέστειλε όλους εκτός συνόρων . Στην περίπτωση όμως των Γερμανών, η Ελλάδα υιοθέτησε μια τελείως αλλόκοτη στάση τέτοια που σε όλο το διάστημα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου δεν θα την συναντήσεις την σε κανένα άλλο εμπόλεμο με την Γερμανία κράτος . Διότι όταν άρχισε ο Ελληνογερμανικός πόλεμος, το ελληνικό κράτος δεν απέλασε αμέσως από την χώρα τους Γερμανούς διπλωμάτες της πρεσβείας, τουναντίον μάλιστα . Ήταν λόγοι εθνικής ανάγκης ; διακανονισμός μυστικών ατομικών ωφελημάτων ; εκβιασμοί & ανταλλάγματα ; «γερμανοφυλοφιλία & Χιτλερολαγνεία » Ποιος ξέρει ;.. Πάντως :
1. καμμία ελληνική κρατική Αρχή δεν άσκησε στους Γερμανούς διπλωμάτες οποιασδήποτε μορφής πίεση είτε για να περιορίσουν τις κινήσεις τους για να μην προκαλούν, είτε να εγκαταλείψουν την χώρα…
2. διατέθηκε στους Γερμανούς αστυνομική προστασία, για την αδιατάρακτη παραμονή τους στην χώρα , προστατεύοντάς τους μάλιστα από το ενδεχόμενο βιαιοπραγίας ή πράξης αντεκδίκησης εκ μέρους κάποιου ή κάποιων οργισμένων λαϊκών στοιχείων που είτε ορφάνεψαν είτε έχασαν το παιδί τους στο μέτωπο…
3. καμμία ελληνική κρατική Αρχή δεν παρεμπόδισε την ελεύθερη υπηρεσιακή και ιδιωτική τους επικοινωνία με παράγοντες του τόπου είτε με ιδιώτες…
Μερικές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα οι άνδρες του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος δίνουν φονικές μάχες οπισθοφυλακής και κάθε νύχτα τρέχουν στα λιμάνια για να επιβιβασθούν στα πλοία μήπως και γλιτώσουν από τον θάνατο ή την αιχμαλωσία . Την ίδια ακριβώς στιγμή στην Αθήνα , οι προστατευμένοι από το ελληνικό κράτος Γερμανοί διπλωμάτες με την σβάστικα ν’ ανεμίζει στα υπηρεσιακά τους αυτοκίνητα διέρχονται ανενόχλητοι και χαμογελώντας ειρωνικά κάτω από τα παράθυρα της Βρετανικής Πρεσβείας της οδού Βασιλίσσης Σοφίας , πηγαίνοντας στην δική τους πρεσβεία , εκατό μέτρα πιο κάτω στο νο 4 του ίδιου δρόμου.
5. Το συνεχιζόμενο αυτό αστείο(;) φαινόμενο, έφερε στα όριά του τον Βρετανό πρέσβυ σερ Μάικλ Πάλαιρετ γεγονός που εγκυμονεί σοβαρότατη κρίση στις ελληνοβρετανικές σχέσεις και μάλιστα σε περίοδο πολέμου . Λίγες ώρες λοιπόν μετά την αυτοκτονία του Κορυζή (18 Απριλίου) ζητεί και συνανάται με τον αντικαταστάτη του αυτόχειρα Κορυζή , Παναγή Τσαλδάρη, ο οποίος του ανακοινώνει ότι η ελληνική κυβέρνηση και ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ θα αναχωρήσουν για την Κρήτη προκειμένου να συνεχίσουν εκτός των ελληνικών συνόρων τον αγώνα κατά του φασισμου-ναζισμού . Ο Πάλαιρετ αξιοποιώντας τη ρευστή κατάσταση, δράττεται της ευκαιρίας και ζητεί πιεστικά από τον νεοτοποθετηθέντα πρωθυπουργό τα εξής : να καταργήσει την ασυλία των μελών του γερμανικού διπλωματικού σώματος – να τους συλλάβει σαν αιχμάλωτους πολέμου– να μεταφερθούν αμέσως όλοι τους μακριά από την Αθήνα, στη Κρήτη Ο Τσαλδάρης σηκώνει τα χέρια ψηλά και διατυπώνει μια σειρά από αντιρρήσεις , ότι δηλαδή δεν μπορεί να παραβεί το διεθνές διπλωματικό δίκαιο – ότι ο Γερμανός πρεσβυς και το προσωπικό του είναι διαπιστευμένοι στην ελληνική κυβέρνηση η οποία έχει χρέος να προστατεύει την ασφάλειά τους , ότι δεν μπορεί επίσης να υποκύψει στην απαίτηση άλλης πρεσβείας και να τους συλλάβει , ότι, ότι, κτλ κτλ. .
Τελικά τα γεγονότα εξελίχθηκαν ραγδαία και ήταν ο σερ Μάικλ Πάλαιρετ που εγκατέλειψε την πρεσβεία του σαν φυγάς .
Στις 27 Απριλίου , οι Γερμανοί διπλωματικοί σφιγμένοι στις καλοσιδερωμένες τους στολές υποδέχονται με ναζιστικό χαιρετισμό , μπουκέτα λουλούδια και χαμόγελα ευτυχίας τους μοτοσυκλετιστές της προφυλακής λίγο πριν αυτοί κατευθυνθούν προς την Ακρόπολη για να υποστείλουν την Ελληνική Σημαία και να υψώσουν εκείνη με την σβάστικα .
Ετσι βολικότατα που εξελίχθηκαν γι’ αυτόν τα πράγματα, ο εξοχότατος Γερμανός στρατιωτικός ακόλουθος και αρχικατάσκοπος συνταγματάρχης Κλεμ φον Χόχενμπεργκ δεν χρειάσθηκε να διακόψει τις συνήθειές του και συνέχισε ν΄ απολαμβάνει την ηλιόλουστη αττική άνοιξη μέσα στην αστραφτερή Cabriolet Mercedes κατά την καθημερινή ρομαντική διαδρομή του προς την πρεσβεία του Ράϊχ.
Για τους υπανάπτυκτους νοτιοευρωπαίους Έλληνες, το πένθος της Κατοχής αρχίζει !
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ : ΠΑΝΟΣ ΤΖΙΦΑΣ