Με τις εξελίξεις της ελληνικής οικονομίας ασχολείται η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου. Στο δημοσίευμα εκτιμάται ότι το φαινόμενο της ατιμωρησίας στην Ελλάδα έπαψε να ισχύει και…σημειώνεται: «Αυτό είναι καλό σημάδι. Είτε πρόκειται για τραπεζίτη που εξαπατά είτε για… διεφθαρμένο πολιτικό, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι δεν απειλείται με φυλάκιση. Τρία χρόνια αφότου αποφασίστηκε το πρώτο δανειακό πρόγραμμα από την ΕΕ και το ΔΝΤ τον Μάιο του 2010, η Ελλάδα είναι μία διαφορετική χώρα».
Όπως σημειώνεται «η Αθήνα προχώρησε σε βαθιές μεταρρυθμίσεις, με σημαντική καθυστέρηση, αλλά στο μεταξύ υπάρχει και έπαινος από τις Βρυξέλλες. Οι εξαγωγές αυξάνονται, το έλλειμμα του εξωτερικού εμπορίου συρρικνώνεται. Οι κρατικές δαπάνες -χωρίς πληρωμές τόκων- έχουν περιοριστεί μεταξύ 2009 και 2012 κατά περισσότερο από 22%, όπως υπολόγισε το Ινστιτούτο για τη Γερμανική Οικονομία (IW). Όμως η σκληρή λιτότητα έχει υψηλό τίμημα: 27% των Ελλήνων είναι άνεργοι. Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία της Eurostat, η ανεργία στους νέους έφτασε στη δυτική Μακεδονία, με ποσοστό 72,5% ένα επίπεδο απόλυτου ευρωπαϊκού ρεκόρ. Αυτά είναι ποσοσστά χωρών της Μαύρης Αφρικής. Οι μισθοί και οι συντάξεις συρρικνώθηκαν επίσης. Οι περισσότεροι Έλληνες είναι βαθιά απογοητευμένοι από την Ευρώπη και τους πολιτικούς στη χώρα τους. Μετά από αμέτρητους γύρους λιτότητας όμως, πολλοί από αυτούς είναι απλά εξαντλημένοι και κουρασμένοι από τις διαμαρτυρίες».
Τέλος επισημαίνεται ότι «η ΕΕ ελπίζει ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας θα βρίσκεται το 2014 και πάλι κοντά στη μαγική τιμή του 3% (…) Η τελευταία έκθεση της ΕΕ λέει ότι η Ελλάδα θα πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους για το 2013/14, αλλά ενδέχεται το 2015/16 να πρέπει να κλείσει και πάλι μία τρύπα 8 δις ευρώ. Το να μπορέσει η Αθήνα να το κάνει αυτό μέσω νέων μέτρων λιτότητας, είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς. Δύσκολα θα μπορούσε να το αντέξει πολιτικά».
Για την αλλαγή των χαρακτηριστικών του ελληνικού τουρισμού κάνει λόγο η SZ, μεταφέροντάς μας στην περιοχή μπροστά από τους πρόποδες του Ολύμπου. Ο αρθογράφος παρατηρεί ότι «παλιότερα έρχονταν πολλοί γερμανοί τουρίστες, τώρα έρχονται και πολλοί ανατολικοευρωπαίοι» και σχολιάζει: «Οι νέοι τουρίστες ενδιαφέρονται λιγότερο για το όρος των θεών ή άλλες αρχαίες ατραξιόν. Θέλουν να διασκεδάσουν και να κάνουν πολλά ψώνια. (…) Οι Ρώσοι δεν ξοδεύουν μεν τόσα χρήματα όσα οι υπερπόντιοι τουρίστες από τις ΗΠΑ ή τη Νέα Ζηλανδία. Αντ’ αυτού, κάποιος ρώσος ολιγάρχης δεν νοικιάζει απλά ένα δίκλινο δωμάτιο: Αγοράζει αμέσως όλο το ξενοδοχείο» σημειώνει ο αρθογράφος, επισημαίνοντας ότι 10 ρώσοι επενδυτές έχουν αγοράσει περισσότερα από 200 κρεβάτια από τα 40 ξενοδοχεία της περιοχής.
Όπως σημειώνεται, στην D.W., στην περιοχή 70 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη η αλλαγή είναι εμφανής. Εκεί που έκαναν κάποτε διακοπές Γερμανοί που επιλέγουν τον επιμορφωτικό τουρισμό, έρχεται τώρα η ευκατάστατη μεσαία τάξη από το πρώην ανατολικό μπλοκ. Όπως υπογραμμίζει το δημοσίευμα, οι Γερμανοί εξακολουθούν να έρχονται αγοράζοντας περισσότερα πακέτα all-inclusive. «Μένουν στο ξενοδοχείο, όπου όλα είναι πληρωμένα: Μπουφές αντί για ταβέρνα», σημειώνει χαρακτηριστικά η SZ.
«Η Ελλάδα δεν σώθηκε ακόμη»… προειδοποιεί τίτλος άρθρου του Γκερντ Χέλερ στην Badische Zeitung, που δημοσιεύεται και στην Tagesspiegel του Βερολίνου. Oπως γράφει η D.W. το δημοσίευμα παρατηρεί ότι η Ελλάδα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του πόσο γρήγορα μπορούν να αλλάξουν οι αντιλήψεις στο πεδίο ευρωπαϊκής κρίσης χρέους και επισημαίνει: «Ένα χρόνο πριν πολλοί μιλούσαν ακόμη για πολιτικό χάος και κρατική χρεοκοπία. Τώρα το ΔΝΤ επαίνεσε τις εξαιρετικές προόδους της κυβέρνησης για την δημοσιονομική εξυγίανση, ο οίκος αξιολόγησης Fitch αναβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας και τα ασφάλιστρα κινδύνου των ελληνικών ομολόγων έπεσαν στο πιο χαμηλό επίπεδο από τον Οκτώβριο του 2010».
Ωστόσο, όπως επισημαίνεται, η προσδοκία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να επιστρέψει στις αγορές ακόμη και εντός του 2014, είναι υπεραισιόδοξη και δεν βρίσκει σύμφωνους τους περισσότερους αναλυτές. Οι καλές ειδήσεις από την Αθήνα δεν μπορούν να κρύψουν ότι «το μεγάλο πρόβλημα παραμένει άλυτο. Αυτό που ξεκίνησε ως κρίση χρέους είναι σήμερα περισσότερο παρά ποτέ μία κρίση χρέους. Παρά τις περικοπές, το κούρεμα και την επαναγορά ομολόγων, το βουνό του χρέους δεν μίκρυνε τα τρία προηγούμενα χρόνια, αλλά έγινε μεγαλύτερο». Κατά το γερμανό αρθογράφο, για να επιτευχθεί ο «φιλόδοξος στόχος» μείωσης του χρέους, χρειάζεται επιμονή στη δημοσιονομική πειθαρχία, περιορισμός του νέου δανεισμού, αποφασιστικότερη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και εντατικοποίηση της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων».
Πηγή: imerisia.gr