ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Επί πέντε ολόκληρα χρόνια ανώτεροι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ «κάλυπταν» το δράκο των Πετραλώνων, καταδικάζοντας δεκάδες οικογένειες νεαρών κοριτσιών, ηλικίας 8 έως 13 ετών, σ’ έναν ατελείωτο εφιάλτη. Με μοναδικό τους κριτήριο το πώς θα αυξήσουν τα γαλόνια τους και δεν θα χρεωθούν αποτυχία στη διαλεύκανση μιας σειράς βιασμών ανήλικων παιδιών, έκρυβαν επιδεικτικά κάτω από το… χαλί την ύπαρξη του δράκου. Αρνητικά σχολιάζεται, ακόμα και από κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, το γεγονός πως το (συνήθως λαλίστατο) υπουργείο Προστασίας του Πολίτη επέλεξε να ποιήσει την νήσσαν στη συγκλονιστική υπόθεση ενός επικίνδυνου εγκληματία και να μη ζητήσει από το αρχηγείο της ΕΛΑΣ απόδοση ευθυνών, για τους αστυνομικούς που δεν έκαναν τίποτα ώστε να ενημερωθεί ο κόσμος.
Καλά πληροφορημένες πηγές της Κατεχάκη φωτογραφίζουν πίσω από την «αφωνία» του Νίκου Δένδια τις επερχόμενες κρίσεις για τη θέση του αρχηγού της αστυνομίας, τον επόμενο Οκτώβριο. Εκεί που εκλεκτός του φαίνεται να είναι ο νυν επιθεωρητής Νοτίου Ελλάδας, αντιστράτηγος Γιάννης Δικόπουλος. Ποια είναι η σύνδεση της ανάδειξης αρχηγού με την υπόθεση του δράκου των Πετραλώνων;
Στη συνέχεια, ο φερόμενος ως εκλεκτός του κ. Δένδια για τη θέση του αρχηγού «τιμήθηκε» με την προαγωγή του στη θέση του γενικού αστυνομικού διευθυντή Αττικής. Θέση που διατήρησε μέχρι το Μάρτιο του 2013 και η οποία δίνει σε αυτόν που την κατέχει την απόλυτη εξουσία να ζητάει από τους υφιστάμενους τη διαλεύκανση τόσο σημαντικών εγκλημάτων. Σημειώνεται πως οι 20 από τις 21 βιασμοί που καταγγέλθηκαν έγιναν το διάστημα κατά το οποίο ο κ. Δικόπουλος βρισκόταν στη θέση του διοικητή Ασφάλειας και στη συνέχεια του Αττικάρχη.
Γιατί δεν δημοσιοποίησαν το θέμα από την αρχή;
«Προκαλεί πράγματι ερωτηματικά η επιλογή της αστυνομίας να μη δημοσιοποιήσει ένα τόσο σοβαρό θέμα, σε αντίθεση με την πάγια τακτική που εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες, ειδικά όταν πρόκειται για κατ’ εξακολούθηση εγκλήματα. Η επιλογή της αστυνομίας να κρύψει πληροφορίες για ένα τόσο σοβαρό έγκλημα θα δικαιολογούνταν μόνο εάν και εφόσον η έρευνα ήταν χρονικά σύντομη και από τη διαρροή πληροφοριών υπήρχε φόβος να ξεφύγει ο δράστης. Εδώ, όμως, έχουμε ένα δράστη που ακολουθούσε την ίδια μεθοδολογία, με θύματα από ηλικιακή ομάδα που δεν άλλαζε και, το κυριότερο, ένα έγκλημα που γινόταν εδώ και πέντε χρόνια. Πραγματικά, δεν υπάρχει εξήγηση για τη στάση αυτή της αστυνομίας», επισημαίνει ο εγκληματολόγος Άγγελος Τσιγκρής. Όπως μάλιστα αποκαλύπτει, από πρόσφατες έρευνες στον ελλαδικό χώρο, μόνο το 1% των περιπτώσεων ερωτικών εγκλημάτων, όπως ο βιασμός, φτάνει να καταγγέλλεται στα αστυνομικά τμήματα, όταν κυρίως πρόκειται για παιδιά κάτω των 12 ετών. Κάτι που εξηγεί και το φόβο των αστυνομικών, πως τα θύματα του δράκου Στέλιου Γεωργιάδη δεν είναι μόνο τα 21 κοριτσάκια που βρήκαν το κουράγιο να το καταγγείλουν, αλλά πολλές δεκάδες
. «Ο δράστης ομολόγησε πως δεν θυμάται ποιος είναι ο ακριβής αριθμός των κοριτσιών που βίασε. Κάποια στιγμή είπε πως μπορεί να είναι και πάνω από 100. Αλλά πραγματικά δεν γνωρίζουμε. Για το λόγο αυτόν ζητήσαμε τη δημοσιοποίηση των στοιχείων του, μήπως έρθουν να καταγγείλουν σε βάρος του επιθέσεις και άλλα θύματά του».
Γιατί δεν έγινε καμπάνια ενημέρωσης των γονιών;
Αυτό που έχει προκαλέσει σοβαρά ερωτήματα σε έμπειρους αξιωματικούς της Ασφάλειας είναι η επιλογή που έγινε «από ψηλά», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, να μη δοθεί στη δημοσιότητα το θέμα των βιασμών. «Θυμάμαι όταν άρχισαν να φτάνουν στην Ασφάλεια οι πρώτες καταγγελίες από κοριτσάκια. Μετά τις τρεις πρώτες επιθέσεις, είχαμε καταλήξει πως πρόκειται για το ίδιο άτομο. Επέλεγε για θύματά του κοριτσάκια ηλικίας 8 έως 13 ετών, την ώρα που επέστρεφαν από το σχολείο τους, δηλαδή μεταξύ 1 και 2.30 το μεσημέρι. Προσποιούνταν πάντοτε τον αστυνομικό και στη συνέχεια, με το πρόσχημα του περαιτέρω ελέγχου, τα κακοποιούσε σωματικά. Ακόμα και ο πιο άπειρος αστυνομικός της Ασφάλειας καταλάβαινε πως είχαμε μπροστά μας έναν κατ’ εξακολούθηση βιαστή. Απορούσαμε πώς το θέμα δεν είχε βγει στη δημοσιότητα και για ποιο λόγο δεν γινόταν μια καμπάνια ενημέρωσης των γονιών και των παιδιών, ώστε να αποφύγουν τον εφιάλτη», αναφέρει χαρακτηριστικά πρώην αξιωματικός της Ασφάλειας.
Στο εξωτερικό έχουν άλλη τακτική
Τουναντίον, η επιλογή της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής ήταν να κουκουλώσει το θέμα και να μη γίνεται αναφορά στις επιθέσεις ούτε στα καθημερινά δελτία συμβάντων της ΓΑΔΑ. Με τέτοια «μαγειρεμένα» στοιχεία, έφτασε ο κ. Δένδιας πριν από λίγο καιρό να επαίρεται πως έχει μειωθεί η εγκληματικότητα. Και όμως, το αρχηγείο της ΕΛΑΣ, που τιμωρεί με διαθεσιμότητα αστυνομικούς όταν τους ξεφεύγουν από αφύλακτα κρατητήρια και κέντρα κράτησης παράνομοι μετανάστες, δεν έχει ακόμη θέσει σε διαθεσιμότητα τους αστυνομικούς που επέτρεψαν στο δράκο να διαπράττει τα εγκλήματά του, ενώ πολύ εύκολα θα μπορούσαν να έχουν γλιτώσει πολλά κοριτσάκια.
Σε αντίστοιχες περιπτώσεις, σε Αγγλία, Βέλγιο, Σουηδία, Ελβετία και Γαλλία, οι αστυνομικές αρχές ενημέρωναν τους μαθητές και τους γονείς τους, που φρόντιζαν να παίρνουν αυτοί τα παιδιά από το σχολείο, έδιναν μεγάλη δημοσιότητα στο θέμα μέσω του Τύπου, μοίραζαν σκίτσα του υπόπτου. Έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να ενημερώσουν τον κόσμο και να αποτρέψουν το έγκλημα, και όχι να το κουκουλώσουν.
Το πρώτο του χτύπημα
Η πρώτη φορά που καταγράφηκε επίθεση του Στέλιου Γεωργιάδη σε βάρος ανήλικου κοριτσιού ήταν το 2008, λίγες μόλις εβδομάδες αφότου αποφυλακίστηκε χωρίς περιοριστικούς όρους, αν και είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 37 χρόνων για άλλες δύο ανάλογες υποθέσεις. Αστυνομικός της Ασφάλειας κατέθεσε τα εξής: «Η έρευνά μας αφορούσε άτομο που από το 2008 διαπράττει βιασμούς κι αποπλανήσεις ανήλικων κοριτσιών με συγκεκριμένο τρόπο. Επέλεγε μαθήτριες 10 με 13 χρόνων, τις ακολουθούσε με μοτοσικλέτα, φορώντας κράνος, μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας και έμπαινε στον κοινόχρηστο χώρο, όπου τις ακινητοποιούσε. Δήλωνε αστυνομικός και με διάφορα προσχήματα, κυρίως έρευνα για ναρκωτικά, απαιτούσε σωματική έρευνα και τις έπειθε να βγάλουν τα ρούχα τους. Αυτός δεν έβγαζε το κράνος».
Οι αστυνομικοί στις καταθέσεις τους αποκάλυψαν πως όλα τα θύματα έδωσαν την ίδια περιγραφή για το βιαστή τους. «Ψάχναμε έναν άντρα περίπου 40 χρόνων, με κανονική σωματική διάπλαση, κοιλιά και κάποιες φορές γυαλιά μυωπίας». Αντί όμως να ενημερώσουν τα παιδιά και τις οικογένειές τους για να προλάβουν το κακό, κάποιοι ένστολοι προτίμησαν να χτιστούν καριέρες κρύβοντας ένα αποτρόπαιο έγκλημα».
Πώς δρούσε
«Τις οδηγούσε σε απόμερο μέρος, συνήθως στο ισόγειο της πολυκατοικίας, και ακολούθως προέβαινε σε ασελγείς πράξεις εις βάρος τους, ήτοι φιλιά, θωπείες και γλείψιμο στο στήθος, στα γεννητικά τους όργανα, εξαναγκασμό σε πεολειξία και προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας με χρήση των δαχτύλων του…» αναφέρει το διαβιβαστικό της Ασφάλειας στην Εισαγγελία για τα εγκλήματα του δράκου των Πετραλώνων. Σε πολλές περιπτώσεις, ο Γεωργιάδης άρπαζε τα κινητά των παιδιών, καθώς και όσα χρήματα είχαν μαζί τους, ενώ από κάποια θύματά του δεν δίστασε να κλέψει τα εσώρουχα, που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια του ελέγχου των αστυνομικών στο σπίτι του δράστη.
Ο Γεωργιάδης, ο οποίος είναι πατέρας ενός 18χρονου αγοριού, δούλευε σε εταιρεία ταχυμεταφορών. Σε όλες τις επιθέσεις, χρησιμοποιούσε μηχανή μικρού κυβισμού (παπί). Ακολουθούσε τα θύματά του μέχρι την είσοδο των πολυκατοικιών και, αν έβλεπε πως δεν υπήρχε κάποιος να τον εμποδίσει, φορώντας πάντοτε το κράνος του, προσποιούνταν τον αστυνομικό. Επιδείκνυε κάποια έγγραφα στο πορτοφόλι του, κατηγορούσε τα ανήλικα για κλοπή ή κατοχή ναρκωτικών και τα εξανάγκαζε σε σωματικό έλεγχο.
Η σύλληψή του
Η τελευταία του επίθεση έγινε το προηγούμενο Σάββατο. Είχε ακολουθήσει ένα 11χρονο κοριτσάκι από το φούρνο της γειτονιάς και, μπαίνοντας μαζί του στην πολυκατοικία, με το πρόσχημα πως ήταν αστυνομικός και η μικρή είχε πάνω της ναρκωτικά, προέβη σε ασελγείς πράξεις σε βάρος της. Τρομοκρατημένο το παιδί είπε στους γονείς του τι είχε συμβεί και εκείνοι, με τη σειρά τους, κατήγγειλαν το περιστατικό στην Άμεση Δράση. Για κακή του τύχη, η αστυνομία αυτή τη φορά λειτούργησε γρήγορα και σε μία ώρα βρέθηκε στο σπίτι του στα Πετράλωνα.
Το αρχηγείο της ΕΛΑΣ, μετά τη σύλληψή του, περιορίστηκε στο να εκδώσει ένα δελτίο με οδηγίες προφύλαξης από παιδόφιλους. Ακόμη όμως αναμένονται επαρκείς εξηγήσεις, γιατί δεν έκανε τίποτα για να ενημερώσει και να σώσει τόσα παιδάκια όλα αυτά τα χρόνια. Φαίνεται πως στην Κατεχάκη οι καρέκλες και τα γαλόνια έχουν μεγαλύτερη σημασία.