H “μυθολογία” που αναπτύχθηκε, τα τελευταία χρόνια, από την τρόϊκα και τους εγχώριους κήρυκες των μνημονίων με στόχο -όπως λέγεται- την ανάκαμψη και ανάπτυξη, αφορά δύο βασικά προαπαιτούμενα: από τη μία, αύξηση των δημοσίων εσόδων και μείωση των ελλειμμάτων και, από την άλλη, βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Η εμμονική άρνηση των δανειστών να επιτρέψουν, από πέρυσι το καλοκαίρι, την μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, αποδεικνύει, ωστόσο, πως το μνημονιακό σενάριο ελάχιστα λαμβάνει υπόψη του τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας. Δεν είναι τυχαίο ότι, την ώρα που αυξάνεται η πίεση προς την κυβέρνηση να προωθήσει την μείωση του ΦΠΑ από το 23 στο 13%, επιστρατεύεται ακόμα και η Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λανγκάρντ να δηλώσει ότι“πρέπει να ξεχάσουν στην Ελλάδα την πιθανότητα να μειωθεί οιοσδήποτε φόρος”.
Απορεί κανείς: είναι δυνατόν η Λανγκάρντ να έχει άποψη ακόμα και για τον ΦΠΑ στο σουβλάκι και το μουσακά; Είναι δυνατόν να επιδεικνύει ενδιαφέρον για το ταχυφαγείο του Θόδωρα στα Πετράλωνα, ή την τελευταία ταβέρνα στη Σκιάθο ή τη Σαντορίνη;
Κι’ όμως. Η εμμονή αυτή αποδεικνύει την κρυφή ατζέντα των δανειστών.
Όπως θριαμβολογεί, εκ προοιμίου, η κυβέρνηση, η Ελλάδα ετοιμάζεται να υποδεχθεί περίπου 17.000.000 τουρίστες. Η αύξηση είναι πολύ σημαντική -η μεγαλύτερη εδώ και πολλά χρόνια- και οφείλεται, όπως αναφέρουν μελέτες ξένων tour operators, στο γεγονός ότι η Ελλάδα είναι αυτή τη στιγμή ο φθηνότερος προορισμός στη νοτιοανατολική Μεσόγειο μετά την Αίγυπτο.
Όμως, ακόμα και πρωτοετείς των Οικονομικών γνωρίζουν πως είναι διαφορετικό πράγμα η τουριστική κίνηση (ο απόλυτος αριθμός των τουριστών που θα αφιχθούν) και διαφορετικό το συνάλλαγμα που θα εισρεύσει στην Ελλάδα.
Επίσης, είναι παγκοίνως γνωστό ότι όλες οι ανταγωνίστριες προς την Ελλάδα χώρες-προορισμοί στην ευρύτερη περιοχή (Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Κροατία, Τουρκία, Κύπρος, Αίγυπτος) έχουν ΦΠΑ από 6 έως 10%. Άρα είναι εξ υπαρχής ανταγωνιστικότερες.
Εάν λάβει κανείς υπόψη του ότι ο μεγαλύτερος αριθμός τουριστών που θα επισκεφθεί την Ελλάδα θα καταλύσει σε ξενοδοχεία all inclusive, κάποια από τα οποία εισπράττουν μέσω tour operators και φορολογούνται στο εξωτερικό, αντιλαμβάνεται ότι η αυξημένη τουριστική κίνηση μπορεί να μην αντιστοιχηθεί με σημαντικά αυξημένα έσοδα.
Το μείζον, ωστόσο, είναι εάν θα διασωθούν οι περισσότερες από τις θέσεις εργασίας που μόνιμα ή εποχικά αναπτύσσονται στην λεγόμενη τουριστική βιομηχανία. Για να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρξει αύξηση εσόδων. Και για να υπάρξει αύξηση εσόδων πρέπει να αυξηθεί ο κύκλος εργασιών.
Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, λοιπόν, βοηθά την ανταγωνιστικότητα στον χώρο αυτό και βοηθά τους μικροεπιχειρηματίες να διασώσουν τις επιχειρήσεις τους. Ιδιαίτερα, όταν οι περισσότεροι έχουν ήδη ενσωματώσει το κόστος στις τιμές και, μάλιστα, αρκετοί τις έχουν μειώσει.
Όποιος λαμβάνει υπόψη του τα παραπάνω, δυσκολεύεται να αντιληφθεί γιατί ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας αποφεύγει να διαπραγματευθεί αποφασιστικά με την τρόϊκα και γιατί ο πρωθυπουργός δεν λαμβάνει μόνος του την σχετική απόφαση -δεδομένου ότι η διατήρηση του ΦΠΑ στο 23% δεν αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση και πως αποδεδειγμένα οι προσδοκίες για έσοδα έχουν διαψευσθεί.
Θα ήταν άσχημο, στο τέλος του καλοκαιριού, να μετράμε 17.000.000 ή και περισσότερους τουρίστες αλλά τα ίδια ή και λιγότερα έσοδα.
Και θα είναι εξαιρετικά αρνητικό εάν πολλές επιχειρήσεις εστίασης αναγκαστούν να κλείσουν ή να απολύσουν εργαζόμενους το προσεχές φθινόπωρο…
* Σημείωση: Πληροφορούμαι πως πολλά ξενοδοχεία all inclusive περιλαμβάνουν, από φέτος, στις παροχές προς τους πελάτες και σάντουϊτς, καφέ και νερό όταν οι τουρίστες βγαίνουν από το ξενοδοχείο για να επισκεφθούν την πόλη ή κάποιον κοντινό αρχαιολογικό χώρο ή αξιοθέατο. Κάτι τέτοιο ωθεί ακόμα γρηγορότερα στην χρεοκοπία τις μικρές επιχειρήσεις που πρσδοκούν να δουλέψουν από τις οργανωμένες μετακινήσεις τουριστών. Και ως εκ τούτου, καλό θα ήταν να το ελέγξει και να το αποτρέψει το υπουργείο Τουρισμού…