Εάν ανατρέξει κανείς στις πρόσφατες δηλώσεις και συνεντεύξεις του Γερμανού σοσιαλδημοκράτη προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς θα διαπιστώσει εύκολα τα ανοίγματά του προς την Ελλάδα και γενικότερα τις χώρες του νότου που υποφέρουν από την Μερκελικής εμπνεύσεως πολιτικής της ύφεσης και της λιτότητας. Ο κ. Σουλτς εμφανίζεται να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση της πατρίδας του και να ζητά αλλαγή πολιτικής στις χώρες του νότου.
Είναι χαρακτηριστικά όσα αναφέρει σε συνέντευξή του στα Νέα:
«Οι Έλληνες έχουν καταβάλει τεράστιες θυσίες. Σήμερα δεν πρέπει να μιλάμε πλέον για περικοπές, αλλά με ποιον τρόπο θα μπορέσουμε να αναζωογονήσουμε την οικονομία. Χρειαζόμαστε στρατηγικές επενδύσεις στη χώρα» δηλώνει ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και υποψήφιος των σοσιαλδημοκρατικών και σοσιαλιστικών κομμάτων για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μάρτιν Σούλτς.
«Κυρίως στην Ελλάδα είδαμε ότι η θέση η μονομερής δημοσιονομική πειθαρχία θα οδηγήσει στη δημοσιονομική εξυγίανση και στην επανάκτηση της εμπιστοσύνης των επενδυτών είναι λάθος. Εμείς, όταν γίνει η νέα κυβέρνηση (σ.σ. της ΕΕ), θα δώσουμε ιδιαίτερο βάρος να ξεπεραστεί το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν σήμερα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, το γεγονός δηλαδή ότι δεν βρίσκουν πρόσβαση σε κεφάλαια», δηλώνει χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με τον κ. Σουλτς, η οικονομική πολιτική στην ευρωζώνη θα είναι ένας συνδυασμός της δημοσιονομικής εξυγίανσης με στρατηγικές επενδύσεις για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Xθες, πάντως, Ο κ. Σουλτς τάχθηκε υπέρ της εισαγωγής πανευρωπαϊκού κατώτατου μισθού, ενώ επανέλαβε ότι πρέπει να επιβληθεί φόρος χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.
Το ερώτημα είναι εάν όλα αυτά απηχούν προσωπικές απόψεις του Μάρτιν Σουλτς, θέσεις του SPD στο οποίο ανήκει, κι ακόμα περισσότερο εάν αποτελούν θέσεις της γερμανικής πολιτικής σκηνής. Προφανώς όχι. Όμως ο κ. Σουλτς είναι μία εξόχως βολική προσωπικότητα.
-Πρώτον, είναι ο πρώτος Γερμανός που μετά από πολλά χρόνια μπορεί να βρεθεί στην προεδρία της Κομισιόν ενισχύοντας το γερμανικό imperium στην Ευρώπη,
– Δεύτερον, ο ίδιος ασκώντας μία φιλοευρωπαϊκή πολιτική, αποστασιοποιημένη από το δόγμα του Βερολίνου επιχειρεί να κερδίσει ψήφους των Πρασίνων και διαφόρων μικρότερων ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου.
-Τρίτον, η Μέρκελ προτιμά τον σοσιαλδημοκράτη Σουλτς που είναι Γερμανός από κάποιον ανεξέλεγκτο επικεφαλής της Κομισιόν. Ιδιαίτερα όταν αυτός μπορεί να εξωραϊζει την σκληρή εικόνα της Γερμανίας και να χειραγωγεί εν μέρει τον αντιγερμανισμό στις χώρες του νότου. Έτσι, δεν θεωρείται απίθανο η Μέρκελ να επιδιώξει να εκβιάσει τις ψήφους των συντηρητικών κομμάτων που ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Ας σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που για τον πρόεδρο της Κομισιόν θα ψηφίσουν οι ευρωβουλευτές. Κι αυτό καθιστά ακόμα κρισιμότερες τις επόμενες ευρωεκλογές.
Τραγική ειρωνία; Η Ελλάδα θα βρεθεί για πρώτη φορά στην ιστορία της με έναν υποψήφιο για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Κι αυτός θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Οι ευρωβουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή, θα κληθούν να μην στηρίξουν μία ελληνική υποψηφιότητα και θα ψηφίσουν τον Γερμανό εκπρόσωπο.
Γι αυτό και η πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Κατερίνα Μπατζελή έλεγε τις προάλλες -διαφοροποιούμενη από την επίσημη θέση του κόμματος της: “Δηλαδή θα ψηφίσουμε τον Γερμανό κι όχι το δικό μας παιδί;”…
Το νέο τοπίο στις ευρωεκλογές του 2014
Πρωταγωνιστικό ρόλο αναμένεται να διαδραματίσουν οι υποψήφιοι των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων για την προεδρία της Κομισιόν, καθώς προβλέπεται προεκλογική εκστρατεία και στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Σύμφωνα με τη συνθήκη της Λισαβόνας ενισχύονται οι αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε σχέση με την Επιτροπή: το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκλέγει τον πρόεδρο της Επιτροπής, κατόπιν πρότασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το οποίο οφείλει να συνεκτιμήσει τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.
Σύμφωνα με την οδηγία, «τα ευρωπαϊκά κόμματα καλούνται να προτείνουν υποψηφίους για την προεδρία της Επιτροπής, επισημαίνοντας ότι οι υποψήφιοι θα διαδραματίσουν ηγετικό ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία στο Ευρωκοινοβούλιο, ιδίως με την αυτοπρόσωπη παρουσίαση του προγράμματός τους σε όλα τα κράτη – μέλη της Ενωσης».
Ολα αυτά έχουν ληφθεί υπόψη και από το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς αλλά και από την Κουμουνδούρου και εφόσον εξασφαλίσει το χρίσμα ο κ. Τσίπρας, θα έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πως θα μεταφέρει σε ευρωπαϊκό επίπεδο έστω μέρος της δυναμικής που απέκτησε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.
Οι περίπλοκοι συσχετισμοί δυνάμεων
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών είναι εξαιρετικά απίθανο να δώσουν πλειοψηφία στους σοσιαλιστές ώστε να υποχρεωθούν οι πρωθυπουργοί να προτείνουν τον Σουλτς για πρόεδρο της Κομισιόν. Χάριν συγκρίσεως και μόνο – δεδομένου ότι είναι απολύτως βέβαιο πως στις ευρωεκλογές θα σημειωθούν ριζικές ανακατατάξεις σε κάθε χώρα της ΕΕ ως προς το πόσους ευρωβουλευτές θα εκλέξει το κάθε κόμμα- αναφέρουμε απλώς ότι στη σημερινή Ευρωβουλή υπάρχουν μόνο 190 ευρωβουλευτές στη σοσιαλιστική ευρωομάδα έναντι 269 δεξιών του Λαϊκού Κόμματος σε ένα ευρωκοινοβούλιο που έχει πάνω από 750 ευρωβουλευτές συνολικά. Ακόμη και αν υποτεθεί -μιλώντας πάντα για τη σημερινή Ευρωβουλή- ότι οι 58 ευρωβουλευτές των Πρασίνων και οι 34 της Αριστεράς ψήφιζαν κάποιον σοσιαλιστή υποψήφιο (άθροισμα 282), πάλι αυτός θα έχανε από το δεξιό μπλοκ (269 δεξιοί, 55 συντηρητικοί και 85 φιλελεύθεροι, άθροισμα 409, χωρίς να υπολογίσουμε ούτε έναν από τους 35 ευρωβουλευτές της ευρωσκεπτικιστικής Δεξιάς ή τους 28 μη εγγεγραμμένους σε ομάδα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και ακροδεξιοί, όπως οι ευρωβουλευτές της Μαρίν Λεπέν από τη Γαλλία).