Συνέντευξη στο left.gr παραχώρησε ο Γιάννης Δραγασάκης και μίλησε για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, το «χαρακτήρα» του ελληνικού δημόσιου χρέους, τη διαπραγμάτευση με την τρόικα, και την περίφημη φράση του Παπανδρέου, “λεφτα υπάρχουν”.
Η συγκεκριμένη αποστροφή της συνέντευξης Δραγασάκη αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον καθώς διαφαίνεται μια ακόμα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να προσεταιρισθεί το λεγόμενο “παπανδρεϊκό μπλοκ” του ΠΑΣΟΚ. Είναι γνωστό ότι η συγκεκριμένη φράση του Γιώργου Παπανδρέου αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος της κριτικής τόσο της Νδ όσο και των κομμάτων της αντιπολίτευσης μετά το 2010 και την είσοδο στο μνημόνιο, οπότε η έμμεση “απαλλαγή” Παπανδρέου από το “βάρος” της δήλωσης έχει ιδιαίτερη αξία.
Αποσπασματα από τη συνέντευξη:
Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό που θα επιδιώξει από τους δανειστές θα είναι τρία πράγματα:
«Πρώτον, θέλουμε ένα μορατόριουμ στις υποχρεώσεις για το χρέος για μια περίοδο, όσο θα χρειαστεί για να βγει η οικονομία από το τούνελ που έχει μπει. Δεύτερο, θέλουμε να διαγραφεί ή γίνει απομείωση του συσσωρευμένου χρέους με οποιονδήποτε τρόπο και, το πιο σημαντικό, θέλουμε ρήτρα ανάπτυξης. Δηλαδή, όποιο και αν συμφωνηθεί ότι θα είναι το υπόλοιπο του χρέους θα πρέπει να εξυπηρετείται με έναν αλγόριθμο που θα συνδέει τη δόση με την αύξηση του ΑΕΠ».
Όπως σπεύδει να διευκρινίσει ο Γιάννης Δραγασάκης, η διαπραγμάτευση δεν θα είναι εύκολη υπόθεση «υπό την μορφή ανταλλαγής δώρων ή φιλοφρονήσεων»!
Αλλά:
«Εμείς πάμε με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, το πρόγραμμα αυτό θα έχει εγκριθεί από τον ελληνικό λαό, άρα η κυβέρνηση η δική μας θα έχει να υλοποιήσει αυτό το πρόγραμμα. Άρα η αντίθεση είναι προφανής απέναντι στις δικές μας ανάγκες και τις δικές τους απαιτήσεις. Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Η έκβαση της σύγκρουσης θα προκύψει από τη στάση όλων των δυνάμεων. Εμείς θέλουμε η λύση να δοθεί μέσα στην Ευρώπη, αλλά εμείς έχουμε μια κόκκινη γραμμή που είναι οι ανάγκες αναπαραγωγής της κοινωνίας».
Στο ερώτημά μας «πώς οραματίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας» ο Γιάννης Δραγασάκης μας απαντά:
«Από το τι στο πώς, πώς θα το κάνουμε. Το πώς όχι μόνο με την τεχνική έννοια του όρου, αλλά το πώς αναδεικνύει δυνατότητες, αναδεικνύει κινδύνους, αναδεικνύει συμμάχους, άρα το πώς θα το κάνουμε αναδεικνύει και με τους ποιους θα το κάνουμε, με ποια υποκείμενα θα το κάνουμε. Παραδείγματος χάριν, μίλησα πριν για 1000 εργοστάσια αδρανοποιημένα. Τι θα γίνουν αυτά τα εργοστάσια; Έχουμε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που να μπορεί να δράσει και να δοκιμάσει ακόμα και συστήματα αυτοδιαχείρισης, τα οποία μια κυβέρνηση θα μπορούσε να στηρίξει;».
Oσον αφορά τον Γιώργο Παπανδρέου και την περίφημη φράση, «λεφτά υπάρχουν», ο Δραγασάκης εδωσε μια διαφορετική ερμηνεία:
«Αδικούμε λίγο τον Γιώργο Παπανδρέου. Είχε πει το «υπάρχουν λεφτά» με την έννοια πού πάνε τα λεφτά. Το 2008 η κυβέρνηση είχε να διαχειριστεί περίπου 60 δις ευρώ! 15 δις ευρώ από την αύξηση του ΑΕΠ, 3 -4 δις ευρώ από κοινοτικούς πόρους και άλλα 39 από δανεισμό. Άρα το ερώτημα ήταν πού πάνε τα λεφτά»…