Αυτή τη φορά όμως το παιχνίδι θα είναι ιδιαίτερα σκληρό. Ιδιαίτερα από τις δυνάμεις που θέλουν πάση θυσία να επιβάλουν τη συγκεκριμένη λύση.
Τα πράγματα δεν είναι όπως το 2004,οι συσχετισμοί αλλά και οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί εντείνουν την πίεση προς τους Ελληνοκυπρίους.
– Το 2004 υπήρχε μία ακμάζουσα κυπριακή οικονομία, η χώρα είχε μόλις γίνει μέλος της Ε.Ε. Σήμερα η Κύπρος βρίσκεται υπό τον έλεγχο της τρόικα, καθημαγμένη οικονομικά και έχοντας περάσει και το σοκ του ”κουρέματος” των καταθέσεων.
– Το 2004 Πρόεδρος ήταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο τελευταίος των στενών συνεργατών του Μακαρίου, με πολυδιάστατη αντίληψη της Κυπριακής εξωτερικής πολιτικής και με σταθερές θέσεις στο Κυπριακό περί μιας κυριαρχίας. Σήμερα είναι ο Νίκος Αναστασιάδης, υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν, και με ότι άλλο τον συνοδεύει.
– Το 2004 η Ελλάδα δεν είχε καμία σχέση με αυτό που είναι σήμερα. Αδύναμη, στη γωνία και εξαρτημένη από τις διαθέσεις των δανειστών της. Η δικομματική κυβέρνηση θα καταρρεύσει το επόμενο λεπτό μετά την εξαγγελία ενός νέου μνημονίου από τους δανειστές της. Και αυτό την καθιστά ευάλωτη.
– Το 2004 ο ξένος παράγοντας είχε υποτιμήσει τη δυναμική του ΟΧΙ. Πίστευε ότι αρκούσε η υποστήριξη των δύο μεγαλύτερων κομμάτων στο σχέδιο Ανάν (ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ) για να επικρατήσει το ΝΑΙ. Διαψεύστηκαν οικτρά ενώ μόλις έγινε εμφανές το ρεύμα υπέρ του ΟΧΙ, μετέβαλε άποψη και το ΑΚΕΛ.
Κανείς δεν μπορεί να αγνοεί αυτά τα δεδομένα και ιδιαίτερα το τελευταίο. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη ένα παρασκήνιο, που όμοιο του, δεν υπήρξε ποτέ.
Τις επόμενες ημέρες θα δούμε να συμβαίνουν καταιγιστικά γεγονότα αλλά και να επιταχύνονται οι εξελίξεις.
– Οι συνομιλίες Αναστασιάδη-Ερόγλου θα προχωρήσουν με ταχύτατους ρυθμούς αφού ήδη η βάση της συμφωνίας υπάρχει.
– Θεωρείται ότι η ταχύτητα στην ολοκλήρωση της συμφωνίας είναι αυτή που θα οδηγήσει στην αποδοχή της από την πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων. Αν δοθεί χρόνος να αναλυθεί η συμφωνία και να υπεισέλθουν και άλλοι παράγοντες, τότε το αποτέλεσμα θα είναι παρακινδυνευμένο.
– Οι ΗΠΑ πιέζει αφόρητα για την αποδοχή της προτεινόμενης λύσης, θέλοντας να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με την Τουρκία για τους δικούς της γεωπολιτικούς λόγους.
Η Ε.Ε το ίδιο. Ο κ.Αναστασιάδης επιβραβεύτηκε για την αποφασιστικότητα του να προχωρήσει στη ”λύση”, παίρνοντας καλό βαθμό από την τρόικα, που βρήκε ”εντός δημοσιονομικής τροχιάς” την Κύπρο.
– Η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει τίποτα, σε κυβερνητικό επίπεδο τουλάχιστον. Τα μηνύματα από Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες ήταν πολύ ισχυρά για να αγνοηθούν.
– Η Κύπρος δεν μπορεί να αναμένει στήριξη από τη Ρωσία. Τα Ρωσικά κεφάλαια δεν είναι ”ευπρόσδεκτα” στην Κύπρο και οι παραδοσιακά καλές σχέσεις Μόσχας-Λευκωσίας έχουν παγώσει αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον κ.Αναστασιάδη αλλά και το ”κούρεμα” των καταθέσεων στις Κυπριακές Τράπεζες στις οποίες είχαν συσσωρευθεί καταθέσεις εκατομμυρίων από Ρώσους υπηκόους( και τα περισσότερα θεωρήθηκαν a priori ”μαύρα” από τον κ.Σόιμπλε).
– Το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό στην Κύπρο έχει αναδιαταχθεί. Το ΑΚΕΛ βρίσκεται στο καναβάτσο, στελέχη του διώκονται ή απειλούνται με διώξεις για υποθέσεις που διερευνώνται από τη δικαιοσύνη ενώ και ο τέως Πρόεδρος Χριστόφιας βρίσκεται σε μία ιδιότυπη ομηρεία.
Οι δύο μεγάλες απειλές είναι ο νέος Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος( γιος του Τάσσου Παπαδόπουλου) και ο Γιώργος Λιλλήκας, που ως υποψήφιος Πρόεδρος έκανε την έκπληξη συγκεντρώνοντας το 25% των πολιτών.
Ο κ. Γιώργος Λιλλήκας (Υπουργός Εξωτερικών του Τάσσου Παπαδόπουλου) θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνος αφού έχει ως στρατηγικό στόχο την ένωση των δυνάμεων του ενδιάμεσου χώρου και την ανατροπή των συσχετισμών στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, στοχεύοντας και στο να διεκδικήσει ο ίδιος την Προεδρία.
Αναμένεται να δεχθεί ”χτυπήματα” με εντός ή εκτός εισαγωγικών αποκαλύψεις για την επιχειρηματική δραστηριότητα του ίδιου και της συζύγου του προκειμένου να αποδυναμωθεί.
Το ΔΗΚΟ ,που συγκυβερνά με το ΔΗΣΥ του κ.Αναστασιάδη με βάση τη συμφωνία των δύο κομμάτων, απειλείται ευθέως με διάσπαση.
Ο πρώην Πρόεδρος κ.Καρογιάν και στελέχη που πρόσκεινται στον ίδιο , φαίνεται ότι έχουν μετατοπιστεί από τις παρακαταθήκες της ιστορίας του ΔΗΚΟ και του Τάσσου Παπαδόπουλου απέναντι στη φιλοσοφία του σχεδίου Ανάν, που αποτυπώνεται στο κοινό ανακοινωθέν. Φέρονται αποφασισμένοι να στηρίξουν τη ”λύση” που υιοθέτησε ο κ.Αναστασιάδης.
Στο Νικόλα Παπαδόπουλο έχουν περάσει μηνύματα να είναι πιο ”διαλλακτικός” γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα υπάρξει ρήξη στο ΔΗΚΟ. Αμέσως μετά τη συνάντηση Αναστασιάδη-Παπαδόπουλου στο Προεδρικό Μέγαρο στην οποία επισημοποιήθηκε η διαφωνία των δύο πλευρών για το κοινό ανακοινωθέν, ο κ.Αναστασιάδης κάλεσε προκλητικά τον κ.Καρογιάν δήθεν για να τον ενημερώσει. Η αδόκιμη αυτή κίνηση ήταν ένα σαφές μήνυμα προς τον κ.Παπαδόπουλο.
Παράλληλα υπάρχουν Υπουργοί του ΔΗΚΟ στην κυβέρνηση, όπως ο κ.Κενεβέζος, που δεν κρύβουν ότι θα διαφοροποιηθούν σε περίπτωση που ο Πρόεδρος του κόμματος αποφασίσει την αποχώρηση από την κυβέρνηση Αναστασιάδη.
Από την πλευρά του,ο Νικόλας Παπαδόπουλος είναι βέβαιο ότι βρίσκεται ήδη με το ένα πόδι εκτός κυβέρνησης. Δεν σκοπεύει όμως να φέρει την πρόταση αποχώρησης στα όργανα του κόμματος, όπου έχει την πλειοψηφία.
Θέλει να εκθέσει τους εσωκομματικούς του αντιπάλους στο μέγιστο βαθμό. Και αυτό θα γίνει με ένα εσωτερικό δημοψήφισμα ανάμεσα στο σύνολο των μελών του ΔΗΚΟ που πέρα από το ερώτημα της παραμονής ή της αποχώρησης από την κυβέρνηση θα καταγραφεί και η θέση των μελών του ΔΗΚΟ απέναντι στο κοινό ανακοινωθέν και στην κυοφορούμενη λύση.
Σε μια τέτοια περίπτωση είναι βέβαιο ότι θα πέσουν οι μάσκες και η Κύπρος μπορεί να δει φαινόμενα που είχαν να εμφανιστούν στην Ελλάδα από το 1965…και ο νοών νοήτω.newsbomb.gr