ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ
Στροφή στον “αυτοσαρκασμό” επιχείρησε, χθες, ο Αλέξης Τσίπρας σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις φήμες από την αρκετά έντονη εσωκομματική αντιπαράθεση που προκάλεσε το κείμενο των “53” σχετικά με την ανάγκη αλλαγής πορείας.
Μιλώντας στην παρουσίαση του βιβλίου των Γιάννη Βαρουφάκη, Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ και Στιούαρτ Χόλλαντ «Μια μετριοπαθής πρόταση για την επίλυση της κρίσης του ευρώ» σημείωσε με ένα ελαφρύ και γεμάτο νόημα μειδίαμα:
«Η “μετριοπαθής πρόταση” των Βαρουφάκη-Χόλαντ-Γκαλμπρέιθ, παρά το παραπλανητικό της τίτλο, είναι μια βαθιά ριζοσπαστική πρόταση για την έξοδο της ευρωζώνης από τη κρίση» και για να μην μείνει καμία αμφιβολία για το τι ακριβώς εννοεί πρόσθεσε «και δεν το λέω αυτό από …φόβο, μην κυκλοφορήσει κανένα κείμενο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με το οποίο θα κατηγορείται ότι ενστερνίζεται μετριοπαθείς προτάσεις»!!!
Η αλήθεια είναι πως στον ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες ημέρες επικρατεί ένα χάος, που είναι δύσκολο να αντιμετωπίσει η συνεδρίαση της πολιτικής γραμματείας, που έχει οριστεί για τις 4 το απόγευμα της Τετάρτης, ενώ μάλλον ανάλογη δυσκολία θα έχει και η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής το σαββατοκύριακο.
Πολύ περισσότερο που μετά το κείμενο των 53 στελεχών της πλειοψηφικής πτέρυγας που επέκριναν την ηγεσία για διολίσθηση σε δεξιές πολιτικές, εγκατάλειψη του κινηματικού χαρακτήρα του κόμματος, εξωθεσμικές λειτουργίες στη λήψη των αποφάσεων και λαγνεία στην τηλεόραση!
Κείμενα με αιχμές και διαφοροποιήσεις, αναμένεται να κυκλοφορήσουν στα όργανα του κόμματος η αριστερή πτέρυγα του Παναγιώτη Λαφαζάνη και πιθανόν η σοσιαλιστική τάση του Αλέξη Μητρόπουλου.
Σύγκρουση των οικονομολόγων
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε, μετά τις παροιμιώδεις συγκρούσεις σεισμολόγων, συνταγματολόγων και άλλων επιστημόνων, να προκαλέσει και σύγκρουση οικονομολόγων. Τουλάχιστον των δικών του οικονομολόγων!
Με ένα κοινό τους άρθρο οι Γιάννης Μηλιός και Σπύρος Λαπατσιώρας προ ημερών κατάφεραν όχι μόνο να στείλουν μήνυμα στο δίδυμο των Γιάννη Δραγασάκη και Γιώργου Σταθάκη, που χαράσσει τη γραμμή, αλλά και να προκαλέσουν τη δυσφορία του Αλέξη Τσίπρα.
Ούτε λίγο ούτε πολύ οι κύριοι Μηλιός και Λαπατσιώρας κατηγορούν την ηγεσία ότι μετά τις εκλογές του 2012 «η διεύρυνση του κόμματος προς το εκλογικό σώμα που τον ψήφισε έγινε με πολλή καθυστέρηση, άτολμα και συντηρητικά», ότι στο συνέδριό του ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν πέτυχε να οργανωθεί ως ενιαίο κόμμα» και ότι στη συνέχεια επιχείρησε «να διευρύνει την επιρροή του στην κοινωνία σχεδόν αποκλειστικά με τον προσεταιρισμό προσωπικοτήτων και παραγόντων, δηλαδή ανακυκλώνοντας πολιτικό προσωπικό σηματοδοτημένο στην κοινωνία, τοπική ή εθνική, ως ‘‘σύστημα’’». Ότι ως κόμμα δεν έχει σημαντική ιδεολογική ζωή και ίσως ούτε σημαντική πολιτική ζωή!
Και συνεχίζουν, αναφέροντας ανάμεσα στα άλλα: «Μετά τις εκλογές του 2012, υιοθετήθηκε μία στρατηγική που για χάρη ευκολίας θα την αποκαλούμε στροφή προς τον διεμβολισμό «πολιτικά κεντρώων στρωμάτων»…
…Το χαρακτηριστικό της αντισυστημικής δύναμης μειώθηκε σιγά-σιγά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ευρωεκλογές τμήματα του εκλογικού σώματος ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ «παρόλο που είναι μία από τα ίδια» επειδή του δίνουν μία ευκαιρία, εφόσον δεν έχει δοκιμαστεί, ενώ άλλα τμήματα του εκλογικού σώματος δεν τον ψηφίζουν «αφού είναι μία από τα ίδια, και οι άλλοι το ξέρουν το παιχνίδι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το κατέχει». Κύρια μετατόπιση σε επίπεδο λόγου πέραν της μετατόπισης στο δίπολο αντισυστημικότητα/συστημικότητα έγινε με τη σχετική υποχώρηση του αιτήματος για «αναδιανομή»/«να πληρώσουν οι πλούσιοι», ως οργανωτικού στοιχείου του λόγου του ΣΥΡΙΖΑ, υπέρ του αιτήματος για «παραγωγική ανασυγκρότηση» ως κύριου οργανωτικού στοιχείου. Η μετατόπιση αυτή αντανακλά επίσης την προσπάθεια διεύρυνσης των κοινωνικών συμμαχιών προς τμήματα του επιχειρηματικού κόσμου που έχουν πληγεί από την κρίση και τη διαχείρισή της. Η γενικότερη εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εικόνα ενός πολιτικού σχηματισμού ο οποίος αποδέχεται τους «κανόνες του παιχνιδιού» και περιμένει να πάρει τις εκλογές. Σ’ αυτό προφανώς επέδρασε καθοριστικά η υποχώρηση των κοινωνικών κινημάτων».
Και ακόμη: «Με δεδομένους τους μετασχηματισμούς που λαμβάνουν χώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να αδυνατεί να συλλάβει την αυξανόμενη κοινωνική πόλωση: το ότι βρισκόμαστε σε νέα φάση οικονομικής και κοινωνικής αναδιάρθρωσης, με σταδιακή μακροοικονομική σταθεροποίηση, αλλά συγχρόνως συνέχεια των ιδιωτικοποιήσεων, των αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις, αποδόμηση του δημοσίου, της υγείας, της παιδείας, του ασφαλιστικού, των χρεών που έχουν να εξυπηρετήσουν τα νοικοκυριά, με διατήρηση της πολύ ψηλής ανεργίας, με μεγάλα τμήματα της κοινωνίας να τρέφουν εχθρικά αισθήματα απέναντι στο θεσμικό πλαίσιο. Συγχρόνως ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει αδύναμος στο να διεμβολίζει εκείνα τα στρώματα τα οποία θα σταθεροποιούνται, καθώς η οικονομία θα εξέρχεται από τη βαριά ύφεση. Αλλά ούτε αποτελεί την προφανή «λύση» για τα στρώματα που περιθωριοποιούνται. Επομένως, βασικό συμπέρασμα: Πρέπει να αλλάξει η πολιτική στρατηγική οργάνωσης της σχέσης εκπροσώπησης με την κοινωνία, αλλιώς κινδυνεύει να στοχεύσει στον κοινωνικό κενό χώρο».
Καβγάς «53» με Κούλογλου
Στο μεταξύ η δημοσίευση του κειμένου των 53 στελεχών στην ιστοσελίδα TVXS του Στέλιου Κούλογλου, ο οποίος ήταν ο πρώτος επιλαχών υποψήφιος ευρωβουλευτής στις πρόσφατες ευρωεκλογές προκάλεσε άλλες αναταράξεις. Κομματικά στελέχη κατηγόρησαν τον κ. Κούλογλου ότι αξιοποίησε το γεγονός πως δραστηριοποιείται στο εσωτερικό του κόμματος για να κάνει δημοσιογραφικές επιτυχίες.
Ο ίδιος απάντησε με μία καυστική ανάρτηση στο facebook: «Η επιχείρηση “Ζήτω το 3,5% μας, έξω οι ξένοι εισβολείς” σε πλήρη εξέλιξη. Τελευταίο δείγμα αυτό που ένας έγραψε στο facebook και (όσοι αναρωτιούνται ακόμη αν ο ΣΥΡΙΖΑ νίκησε ή όχι στις εκλογές) αναδημοσίευσαν: “Σχετικά με τη δημοσίευση εσωτερικού κειμένου του ΣΥΡΙΖΑ από την ιστοσελίδα TVXS: Όταν είσαι σε ένα κόμμα (πχ πρώτος επιλαχών ευρωβουλευτής) και περνάνε από τα χέρια σου εσωτερικά κομματικά κείμενα, δεν τα δημοσιεύεις στο ιδιωτικό σου σάιτ για να κερδίσεις επισκεψιμότητα ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Οφείλεις, ως στέλεχος του κόμματος να σεβαστείς την εμπιστευτικότητα ή να ζητήσεις σχετική άδεια για να δημοσιεύσεις ένα κείμενο που απευθύνεται στα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Η Αυγή, το Κόκκινο, το Left, ήξεραν επίσης να πουλήσουν μούρη ή να κάνουν εσωκομματική μικροπολιτική με μια “δημοσιογραφική επιτυχία”, αλλά δεν το έκαναν.
Δηλαδή, αν ένας υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δούλευε πχ στα Νέα, ή στο Μέγκα θα μπορούσε να δίνει τα κομματικά έγγραφα στον Ψυχάρη ή στον Πρετεντέρη και να κάνει επιτυχίες;” 1. Ο ΣΥΡΙΖΑ μου έκανε την τιμή να με συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο του, αλλά ούτε “είμαι σε ένα κόμμα”, ούτε πολύ περισσότερο “στέλεχος του κόμματος”. Από την αρχή δηλώθηκε ότι είμαι και παραμένω ανεξάρτητος συνεργαζόμενος και με αυτή την ιδιότητα ψηφίστηκα από την Κεντρική Επιτροπή που ενέκρινε τις υποψηφιότητες. 2. Επειδή δε το Tvxs επίσης δεν είναι κομματικό όργανο, συνεχίζει και θα συνεχίσει να κάνει την δουλειά του, ανακαλύπτοντας ντοκουμέντα και δημοσιεύοντας ρεπορτάζ ή κείμενα που έχουν ενδιαφέρον (και ενδιαφέρει τι γίνεται στην αξιωματική αντιπολίτευση) όπως το περί ου ο λόγος κείμενο. Κάθε νοήμων άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί γιατί ενώ το κείμενο είχε διαρρεύσει από διάφορα σάιτ έως τα γραφεία της ΝΔ αυτό που ενόχλησε είναι η δημοσιοποίηση από το Tvxs».
Πηγή: protothema.gr