ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Τον σοβαρότατο κίνδυνο της στασιμότητας στην κατάσταση της ημι-ύφεσης επισημαίνει η μελέτη της Eurobank για τις προοπτικές του ΑΕΠ και πολύ περισσότερο για το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωζώνη. Ακριβέστερα, εκτιμά ότι απαιτούνται ρυθμοί ανάπτυξης έως 3 μονάδες πάνω από τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωζώνης προκειμένου οι Έλληνες όχι να κάνουν το… άλμα προς τα εμπρός αλλά να επανέλθουν στα επίπεδα του 2009!
Εκείνο που είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό στη συγκεκριμένη μελέτη είναι το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία και παράλληλα το εισόδημα του μέσου Έλληνα είχε φθάσει σε ικανοποιητικά επίπεδα σύγκλισης με τα αντίστοιχα του ευρωπαϊκού μέσου όρου και, μετά, ξεκίνησε η καταβύθιση.
Ακόμα και ο μέσος Πορτογάλος, από τον οποίο ο Έλληνας ήταν σημαντικά πλουσιότερος τα προηγούμενα χρόνια, υπερτερεί, πλέον, σε εισόδημα.
Με φόντο τα στοιχεία για το β΄ τρίμηνο, που δείχνουν να επιβεβαιώνουν επί του παρόντος την πρόβλεψη για θετικούς ρυθμούς 0,6% μετά από έξι χρόνια ύφεσης, στη μελέτη επισημαίνεται ότι ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς και δύσβατος, καθώς ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος της στασιμότητας, όπως δηλαδή συνέβη στο Μεξικό και στην Ιαπωνία.
ΕΛΛΟΧΕΥΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΗΜΙ-ΥΦΕΣΗΣ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΕΚΘΕΣΗ- ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΩΤΟΦΑΝΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 2009
«Το πιθανό τέλος της ελληνικής ”Μεγάλης Ύφεσης” δεν συνεπάγεται ότι το βιοτικό επίπεδο του μέσου Ελληνα ή της μέσης Ελληνίδας καλυτερεύει, απλά σταματάει η χειροτέρευση του. Δύο ή τρία συνεχόμενα τρίμηνα αύξησης του πραγματικού Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΠΑΕΠ) δεν συνεπάγονται αυτομάτως και μια μελλοντική διαρκή πορεία ανάκαμψης», επισημαίνουν οι κ.κ. Γώγος, Σταματίου και Πρανδέκα, τονίζοντας ότι όσο οι επενδύσεις μένουν στα σημερινά επίπεδα κι όσο δεν αυξάνεται η αξιοπιστία στην οικονομική πολιτική, υπάρχει ο κίνδυνος να πέσει η χώρα στην παγίδα της στασιμότητας ή της ισχνής ανάπτυξης.
Το πραγματικό σοκ έρχεται από τη συγκριτική ανάλυση με την απώλεια εισοδήματος και βιοτικού επιπέδου σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, ακόμα και με αυτές που μπήκαν και βγήκαν από Μνημόνιο. Σύμφωνα με τη μελέτη, το 2009, έτος κατά το οποίο σημειώθηκε το υψηλότερο επίπεδο πραγματικής σύγκλισης με την πλειοψηφία των κρατών της ΕΕ-15, στον μέσο Έλληνα αντιστοιχούσε το 86,10% της παραγωγής του μέσου πολίτη της ΕΕ-15. Το 2013 το αντίστοιχο μέγεθος ήταν της τάξης του 68,57%! Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως το 2004 το βιοτικό επίπεδο του μέσου Έλληνα πολίτη ήταν κατά 21.56% υψηλότερο σε σχέση με το αντίστοιχο του μέσου Πορτογάλου ενώ στο τέλος του 2013 ήταν κατά 1.03% χαμηλότερο! Όσον αφορά στην Ιρλανδία, το 2009 το κατά κεφαλήν πραγματικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΚΚΠΑΕΠ) της Ελλάδας ήταν στο 74,09% του ΚΚΠΑΕΠ της Ιρλανδίας, ενώ στα επόμενα 4 χρόνια η ψαλίδα άνοιξε ακόμα περισσότερο και στο τέλος του 2013 στον μέσο Έλληνα αντιστοιχούσε παραγωγή 59 μονάδων σε σχέση με τις 100 μονάδες που αντιστοιχούσαν στον μέσο Ιρλανδό. Για να επιστρέψουμε σε δέκα χρόνια από τώρα στα επίπεδα του σχετικού βιοτικού επιπέδου που ίσχυαν το 2009 θα πρέπει το ελληνικό ΚΚΠΑΕΠ να αυξάνεται με έναν ρυθμό κατά 2,29 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο σε σχέση με τον αντίστοιχο ιρλανδικό, δηλαδή αν η οικονομία της Ιρλανδίας μεγεθύνεται με έναν ρυθμό της τάξης του 2% η ελληνική οικονομία θα πρέπει να αυξάνει την εγχώρια κατά κεφαλήν παραγωγή της με έναν ρυθμό της τάξης 4,29%!
Πηγή: του Γιώργου Παππού από το http://www.iefimerida.gr/node/166624#ixzz3AM2aqLYT
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
Σχεδόν ο ένας στους πέντε Πορτογάλους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, με ετήσιο εισόδημα μικρότερο από 4.904 ευρώ το χρόνο, δηλαδή λιγότερα από 409 ευρώ τον μήνα, σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα από την πορτογαλική Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (Ine).
Εξαιτίας της κρίσης, το ποσοστό της φτώχειας αυξήθηκε το 2012 και έφτασε το 18,7% έναντι του 17,9% που ήταν το 2009. Σύμφωνα με το Ine πρόκειται «για το πιο αυξημένο ποσοστό από το 2005».
Αν αφαιρεθούν τα κοινωνικά επιδόματα (ανεργίας, οικογένειας, συντάξεις), το ποσοστό ανέρχεται στο 46,9%, έναντι 43,4% το 2009.
Η φτώχεια πλήττει κυρίως τις οικογένειες με πολλά παιδιά, τους άνεργους και τους νέους κάτω των 18 ετών, διευκρινίζεται στην έρευνα.
Παράλληλα έχει αυξηθεί το χάσμα μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών. Το 10% των πιο πλούσιων Πορτογάλων κερδίζει 10,7 φορές περισσότερα από το 10% των πιο φτωχών, έναντι 9,2 το 2009.
Το 2013, το 10,9% του πληθυσμού της χώρας υπέφερε από σημαντική έλλειψη υλικών αγαθών, έχοντας αναγκαστεί να στερείται το αυτοκίνητο, το πλυντήριο ή μια τηλεόραση λόγω έλλειψης χρημάτων.
Σε αντάλλαγμα για ένα δάνειο ύψους 78 δισεκατομμυρίων ευρώ που έλαβε τον Μάιο του 2011 από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Πορτογαλία προχώρησε σε μια αυστηρή πολιτική λιτότητας.
Εξαιτίας αυτής αυξήθηκε η ανεργία, ενώ μειώθηκαν σημαντικά οι μισθοί, οι συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα, γεγονός που μείωσε ραγδαία την αγοραστική δύναμη των Πορτογάλων.
Το τρίτο τρίμηνο του 2013 η οικονομία της Πορτογαλίας επέστρεψε στην ανάπτυξη έπειτα από 2,5 χρόνια ύφεσης. Παράλληλα, το τελευταίο τρίμηνο του 2013, η κατανάλωση των νοικοκυριών σημείωσε αύξηση για πρώτη φορά από το τέλος του 2010.
Πηγή: http://www.haniotika-nea.gr