ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Υπονομεύει την κυβέρνηση ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας Γιάννης Στουρνάρας;
Εάν, όντως, διασπείρει, μέσω e-mail, ψευδή στοιχεία για την ελληνική οικονομία, προκαλώντας περαιτέρω φυγή κεφαλαίων από τις τράπεζες και γενικότερη αναστάτωση στην πραγματική οικονομία, τότε, αναμφίβολα, έχουν δίκιο όσοι επισημαίνουν κάτι τέτοιο.
Και καλό θα ήταν να υποβληθούν και οι σχετικές μηνύσεις προς τους «εμπνευστές» της όποιας υπονόμευσης.
Εάν, όμως, όσα αναγράφονται στο περιβόητο ηλεκτρονικό μήνυμα που στάλθηκε από συνεργάτη του διοικητή της ΤτΕ προς δημοσιογράφους (και όχι δημοσιογράφο) απηχούν την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, τότε η δημόσια συζήτηση πρέπει να μετατεθεί από τη…συνωμοσία στην ουσία. Και να πάψει η κυβέρνηση τις σκιαμαχίες και την ενοχοποίηση εκείνων που έχουν αντίθετη άποψη από εκείνη.
Για να είμαστε, λοιπόν, ακριβείς και δίκαιοι, υπονόμευση της ελληνικής οικονομίας και της χώρας συνιστούν όσα συντεταγμένα και με προφανείς σκοπιμότητες εκπέμπουν, τις τελευταίες εβδομάδες, αξιωματούχοι των Θεσμών περί plan B για έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, Graxxident, διπλού νομίσματος και τόσα άλλα.
Ναι, αυτοί –από τον Ντάϊσελμπλουμ μέχρι τον Σόϊμπλε και, φυσικά, μερίδα του διεθνούς (κυρίως του γερμανικού ) Τύπου- επιχειρούν, προφανώς, να υπονομεύσουν την ελληνική οικονομία και τη διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης Τσίπρα.
Αυτού του είδους η υπονόμευση, άλλωστε, προκάλεσε σημαντικό μέρος των συνεπειών που περιγράφονται στο «επίδικο» e-mail. Κάτι τέτοιο θα περίμενα να ακούσω από κυβερνητικά χείλη εφόσον –επιμένω ως προς τούτο- τα στοιχεία που αναγράφονται είναι ακριβή.
Υπονόμευση της ελληνικής οικονομίας είναι, επίσης, όλες εκείνες οι δηλώσεις διαφόρων πολιτικών στελεχών περί επικείμενης καταστροφής, Αρμαγεδδώνα χρεοκοπίας και άλλων συναφών τρομολαγνικών σεναρίων που είχαν δει το φως της δημοσιότητας προεκλογικά και μετεκλογικά.
Υπονόμευση της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας συνιστά, όμως, και η δράση ή η απραξία των κομμάτων και δη των κυβερνήσεων. Είναι κι αυτή μια συζήτηση που θα μπορούσαμε να κάνουμε και αφορά, πρωτίστως τις προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και την παρούσα, στο βαθμό που την αφορά κατά το διάστημα των τελευταίων τριών μηνών.
Για να θυμηθώ, παραδείγματος χάριν, όσα είπε, προ ημερών, ο αναπληρωτής υπουργός και συντονιστής της διαπραγματευτικής ομάδας κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος περί “απειρίας” στελεχών στην πρώϊμη φάση της διαπραγμάτευσης. Και η απειρία με τα σφάλματα που την ακολούθησαν ως υπονόμευση χωρίς δόλο θα μπορούσε να εκληφθεί.
Τέλος, εάν η κυβέρνηση θεωρεί πως ο κ. Στουρνάρας δρα και λειτουργεί ως «πολιορκητικός κριός» του προϊσταμένου του στην ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι και εν γένει των δανειστών, καλό θα ήταν να καταγγελθεί ως τέτοιος βάσει στοιχείων. Ή εάν υπηρετεί αλλότριες σκοπιμότητες να δοθούν στοιχεία επ΄ αυτού. Άλλωστε, ο κ. Στουρνάρας ουδέποτε υπήρξε αντιμνημονιακός “άγιος”. Εκπρόσωπος συγκεκριμένης σχολής υπήρξε και εξακολουθεί να είναι, αυτή τη σκληρή πολιτική εφάρμοσε και ως υπουργός Οικονομικών. Δεν επρόκειτο να αλλάξει επειδή κυβέρνά ο Τσίπρας και εάν κάποιοι είχαν πιστέψει κάτι τέτοιο μάλλον αφελείς είναι.
Το να επιχειρείται, όμως, αποδόμηση μιας ήδη διαταραγμένης σχέσης με έμμεσους τρόπους που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας είναι άκομψο, άστοχο και αναποτελεσματικό. Υπάρχουν αποτελεσματικότεροι τρόποι εάν επιθυμούν ορισμένοι μία σύγκρουση με τον κ. Στουρνάρα. Να καταλαβαίνει κι ο κόσμος…