Το χρηματοδοτικό ζήτημα, που συνδέεται άμεσα και άρρηκτα με το ζήτημα του χρέους, θα θέσει ο πρωθυπουργός στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις του με την Αγκελα Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ στη Ρίγα της Λετονίας. Η κίνηση αυτή επιβάλλεται από την πραγματικότητα ότι οι αυξημένες ανάγκες της ελληνικής οικονομίας παραμένουν και απαιτούν πολιτική βούληση, για να δοθεί σημαντική «ανάσα».
Ωστόσο το θέμα του χρέους δεν μπορεί να λυθεί μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, όπως αυτό μέχρι τις αρχές Ιουνίου.
Γι’ αυτό, ο πρωθυπουργός, που παρείχε χτες στη μακρά συνεδρίαση του προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ εκτενή ενημέρωση για τη διαπραγμάτευση, εκτίμησε ότι η συμφωνία που θα συναφθεί με τους θεσμούς θα υλοποιηθεί επί της ουσίας σε δυο φάσεις:
Αφενός στη συμφωνία η κυβέρνηση αναμένει να προβλέπονται χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα το 2015 και 2016, καθώς και μεταρρυθμίσεις και μέτρα που θα εξασφαλίσουν τα έσοδα του κράτους για την επόμενη περίοδο. Αυτό το σκέλος είναι εκείνο που επί της ουσίας θα ανοίξει τη «στρόφιγγα» της χρηματοδότησης και θα απομακρύνει τον κίνδυνο της ασφυξίας.
Φαίνεται όμως ότι υπάρχουν ακόμα διαφωνίες, οι οποίες επικεντρώνονται στον ΦΠΑ, μια και οι θεσμοί απορρίπτουν τις προτάσεις για διπλό ύψος ανάλογα με τον τρόπο πληρωμής, ενώ η ελληνική πλευρά επιμένει στις προτάσεις της.
Κατόπιν προσδοκά να εφαρμοστούν οι συμφωνίες επί των θεμάτων μεσο-μακροπρόθεσμης κλίμακας, με κυριότερο αυτό του χρέους. Η εν λόγω σαφώς «δυσκολότερη» θεματολογία θα περιλαμβάνεται στην ενιαία συμφωνία, χωρίς όμως συγκεκριμένες προβλέψεις, οι οποίες θα συμφωνηθούν από την επαύριο της συνυπογραφής μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Εργασιακά-Ασφαλιστικό
Υπάρχει ωστόσο και η έτερη θεματολογία, επί της οποίας εμφανίζονται οι εκατέρωθεν «κόκκινες γραμμές».
Για τα εργασιακά εκφράζεται από την Αθήνα η πεποίθηση ότι η συμφωνία στις αρχές Ιουνίου θα δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να προχωρήσει εντός του καλοκαιριού σε νομοθέτηση του δικού της «πακέτου» που θα οδηγήσει και στη σταδιακή επαναφορά του κατώτατου μισθού.
Οσον αφορά δε το Aσφαλιστικό, όλες οι πλευρές αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για ένα θέμα που απαιτεί χρόνο, επίπονες αναλογιστικές μελέτες, αλλά προφανώς την επανεκκίνηση της ανάπτυξης στην ελληνική οικονομία.
Ενδέχεται λοιπόν να υπάρξει στη συμφωνία ένα «μορατόριουμ» και ένας «οδικός χάρτης» για νέες συζητήσεις, οι οποίες θα αφορούν τη ριζική επαναθεμελίωση του ασφαλιστικού.