ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Η Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015 θα μείνει στην ιστορία ως η ημέρα που η Γαλλία χτυπήθηκε, όπως οι ΗΠΑ το 2001, όπως η Ισπανία το 2004, όπως η Αγλλία το 2005 και όπως η Ινδία το 2008, από τρομοκρατικές, τυφλές , πολλαπλές επιθέσεις.
Η περιοχή του Παρισιού υπήρξε επί τρεις ώρες, το βράδυ της Παρασκευής, ένα σκηνικό πολέμου πόλης του οποίου ο μοναδικός στόχος ήταν να σκοτωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι πολίτες. Ο τρόμος του πλήθους.
Και αυτό έγινε. 2.973 νεκροί στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσινγκτον, 191 νεκροί στη Μαδρίτη, 56 νεκροί στο Λονδίνο, 173 νεκροί στη Βομβάη. Και πάνω από 125 νεκροί στο Παρίσι.
Μια πρωτοφανής επιχείρηση στη Γαλλία
Οι τζιχαντιστές χτύπησαν στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας και δίπλα στο Στάδιο του Σεν Ντενίς, σε ένα ματς όπου παρών ήταν και ο πρόεδρος της Γαλλίας. Ο τρόπος που έδρασαν οι τρομοκράτες είναι πρωτοφανής. Οι Γάλλοι ανέσυραν από τη μνήμη τους τα γεγονότα του Ιουνίου 1944, όταν εκείνη την εποχή οι Ναζί δολοφόνησαν μαζικά αθώους πολίτες στην πόλη Οραντούρ.
Ο Ολάντ, στο Stade de France πληροφορείται τις επιθέσεις:
Η επιχείρηση των τζιχαντιστών ήταν οργανωμένη, προετοιμασμένη και εκτελεσμένη από τρεις καμικάζι, οι οποίοι ανατίναξαν βόμβες μπροστά στο γήπεδο ενώ άλλοι εκτελεστές, μεθοδικοί και εκπαιδευμένοι, 4 ή 5, σκότωσαν με αυτόματα όπλα δεκάδες ανθρώπους στο κέντρο του Παρισιού, οι οποίοι δεν έφταιγαν σε τίποτα και βρέθηκαν εκεί τυχαία.
Οργανωτική «επιτυχία»
Συνολικά, έγιναν οκτώ επιθέσεις από τρεις διαφορετικές ομάδες τρομοκρατών. Πρόκειται για τρομοκρατία στην πιο καθαρή της μορφή και οι Γάλλοι ένιωσαν το φόβο στο μεδούλι τους. Ακόμη και η φωνή του Φρανσουά Ολάντ, όταν έκανε τις πρώτες δηλώσεις από το υπουργείο Εσωτερικών, τα ξημερώματα της Παρασκευής, είχε μια δόση φόβου. Ο Ολάντ έζησε από κοντά τον θάνατο και το βάρος της Ιστορίας και από την άποψη αυτή διαφέρει από τον Τζορτζ Μπους, ο οποίος έμαθε για την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους τη στιγμή που βρισκόταν μακριά, σε ένα δημοτικό σχολείο στη Φλόριντα.
Όπως έγινε στην επίθεση στους Δίδυμους Πύργους το 2001, οι τζιχαντιστές δεν είχαν στρατιωτικούς στόχους, ούτε εκτελούσαν ένα φατβά, όπως έγινε στην περίπτωση του περιοδικού Charlie Hebdo. Ηθελαν να προκαλέσουν μακελειό για να εμπεδώσουν τον τρόμο, για να δείξουν την ικανότητά τους να χτυπήσουν δυνατά, για να ισοπεδώσουν τον αντίπαλο.
Ο στόχος τους είναι κυρίως πολιτικός: να τραυματίσουν ψυχολογικά τις κοινωνίες που δέχονται τις επιθέσεις, να αδυνατίσουν την αποφασιστικότητα των ηγετών τους και να κάμψουν την πολιτική τους.
Αυτή τη φορά ήταν ένα είδος κήρυξης πολέμου στη Γαλλία και τους πολιτικούς της ηγέτες. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, μια άλλη τρομοκρατική οργάνωση, εξίσου ισχυρή, μπόρεσε να περάσει 19 άνδρες της στο αμερικανικό έδαφος, μπόρεσε να καταλάβει ταυτόχρονα τέσσερα αεροπλάνα γραμμής γεμάτα κηροζίνη και να τα ρίξει στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, και στο Πεντάγωνο στην Ουάσινγκτον.
Επρόκειτο και τότε για κήρυξη πολέμου εναντίον μιας υπερδύναμης ώστε να προκληθεί πανικός και φόβος για να αλλάξει πολιτική στη Μέση Ανατολή. Στόχος ήταν, ταυτόχρονα, να προκληθεί ενθουσιασμός στα μουσουλμανικά πλήθη.
Η αδυναμία των μυστικών υπηρεσιών
Το μακελειό στους Δίδυμους Πύργους απαίτησε προετοιμασία μηνών, σχεδιασμό λεπτομερή, πληροφορίες ειδικές και μεγάλα χρηματικά ποσά. Οργανώθηκε από την τρομοκρατική οργώνση Αλ Κάιντα, η οποία είχε βρει προστασία στο Αφγανιστάν. Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ βρέθηκαν εντελώς απροετοίμαστες και ανίκανες να φανταστούν έστω μια τέτοιας έκτασης επιχείρηση. Το τραύμα ήταν ακόμη μεγαλύτερο για την αμερικανική κοινωνία η οποία πίστευε ότι είναι αήττητη, προστατευμένη από τους ωκεανούς απέναντι σε κάθε επίθεση που θα ήθελαν να κάνουν στο έδαφός της οι εξωτερικοί εχθροί.
Οι επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι δεν απαίτησαν τόσο μεγάλη προετοιμασία. Αλλά οργανώθηκαν από την τρομοκρατική ομάδα ISIS, η οποία βρίσκεται σε πόλεμο στο Ιράκ και στη Συρία, έχει καταλάβει πολλά εδάφη και έχει αποδείξει ότι μπορεί να εκτελεί χτυπήματα στο Λίβανο, στην Τουρκία, στην Αίγυπτο, στην Τυνησία και στη Γαλλία.
Όπως έγινε στις 11 Σεπτεμβρίου στην Αμερική, έτσι και τώρα οι μυστικές υπηρεσίες της Γαλλίας, παρότι είχαν εκδηλώσει από εβδομάδες κάποια ανησυχία, αποδείχτηκαν αδύναμες να προβλέψουν και να προλάβουν τις επιθέσεις τέτοιου μεγέθους. Ωστόσο και το μακελειό στο Παρίσι απαίτησε ειδική προετοιμασία: διαταγές, σχέδιο, υλικά, έρευνες, εκτελεστές, εκπαίδευση, όπλα, πληροφορίες, χάρτες.
Αυτή είναι και η μεγαλύτερη απειλή σήμερα για τη Δύση: η προετοιμασία εν κρυπτώ τρομοκρατικής επίθεσης που δεν αποκαλύπτεται ούτε από τις μυστικές υπηρεσίες.
Στόχος ο Ολάντ και η κοινωνία
Γάλλοι αναλυτές εκτιμούν ότι πρωταρχικός στόχος των επιθέσεων της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι ήταν ο Φρανσουά Ολάντ και η πολιτική του απέναντι στην τρομοκρατική απειλή στο Ιράκ, στη Συρία και στο Μαλί της Αφρικής. Στόχος ήταν και η γαλλική κοινωνία, διχασμένη απέναντι στο θέμα των πολλών μειονοτήτων και κοινοτήτων που έχει στο έδαφός της. Η θέληση και η ικανότητα των Γάλλων κάθε καταγωγής και κάθε θρησκείας να αντισταθούν σε όσους θέλουν να τους υποβάλλουν σε πολιτισμικό σοκ θα κριθούν το επόμενο διάστημα.
Πηγή: iefimerida.gr