ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ψύχραιμες φωνές στην Ευρώπη επισημαίνουν πως η απειλή εξόδου της Ελλάδος από το καθεστώς της Συνθήκης Σένγκεν είναι νομικά εξαιρετικά περίπλοκη και πρακτικά δεδομένα αναποτελεσματική. Η ψυχραιμία, όμως, δεν αποτελεί ίδιον του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζεται η προσφυγική κρίση.
Ο αρμόδιος υπουργός Κ. Γιάννης Μουζάλας αποκάλυψε πως μόνο 48 από τα μηχανήματα ταυτοποίησης που έχει ζητήσει η Ελλάδα έχουν φθάσει, ενώ ακόμα και οι δυνάμεις της Frontex δεν έχουν αναπτυχθεί στα ελληνικά σύνορα με ευθύνη των Βρυξελλών κι όχι επειδή η Αθήνα αρνείται τη συνδρομή.
Τι είναι αλήθεια και τι όχι θα φανεί τις επόμενες μέρες, όμως το βαρύ κλίμα που επικρατεί σε βάρος της χώρας μας είναι απότοκο της καχυποψίας και της έλλειψης εμπιστοσύνης που διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια. Αλλά είναι και αποτέλεσμα της άκρως υποκριτικής στάσης των ίδιων των Ευρωπαίων που επιτίθενται στην Ελλάδα την ώρα που κλείνουν τα μάτια στην σφόδρα πιθανολογούμενη συνεργασία της Τουρκίας με τον ISIS αλλά και στην άρνηση χωρών της Βόρειας και της Ανατολικής Ευρώπης να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα για την υποδοχή και φιλοξενία –μέσω ποσοστώσεων- προσφύγων από τη Συρία και αλλού.
Υπάρχει περιθώριο αντίδρασης σ αυτή την ευρωπαϊκή υποκρισία; Αναμφισβήτητα είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Η Άνγκελα Μέρκελ διαπιστώνει ότι η φιλοδοξία της για μια νέα θητεία στην Καγκελαρία δύει εξαιτίας των ήπιων αρχικά χειρισμών της προσφυγικής κρίσης. Βάλλεται πανταχόθεν, ο σκληρός Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε έχει πάρει το πάνω χέρι και οι φλερτάροντες με ακραίες απόψεις του AfD κερδίζουν μεγάλα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις.
Η ευρωπαϊκή χριστιανοδημοκρατία συντάσσεται με τους ρέποντες σε φασιστικές αντιλήψεις ηγέτες χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και οι Βρυξέλλες αδυνατούν να συντονίσουν στοιχειωδώς το μείζον πρόβλημα.
Η κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα χειρίστηκε αρχικώς το πρόβλημα με ελαφρότητα. Υποτίμησε την ευρωπαϊκή υποκρισία και εγκλωβίστηκε μόνο στην προφανή ανθρωπιστική διάσταση του θέματος. Τις τελευταίες ώρες προσπαθεί, βεβαίως, να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που έχει ανακύψει με τις χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες με επιχειρησιακό τρόπο –εν προκειμένω στην Ειδομένη-, όμως οφείλει να κάνει και το επόμενο βήμα. Όχι μόνο να αποδεχθεί αλλά να ζητήσει η ίδια ισχυρές δυνάμεις της Frontex να αναπτυχθούν κατά μήκος των ελληνικών- ευρωπαϊκών συνόρων, υπό ελληνική διοίκηση, ώστε να καταρριφθεί και το τελευταίο «επιχείρημα» περί μη συνεργασίας.
Να δημοσιοποιήσει με εμφατικό τρόπο την μη καταβολή των συμφωνηθέντων ευρωπαϊκών κονδυλίων για την διαχείριση των προσφυγικών ροών (μόνο 30 εκατ. ενώ, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση έχουν δαπανηθεί εκατοντάδες εκατομμύρια από τον κρατικό προϋπολογισμό) και να καταδείξει τη μη υλοποίηση των συμφωνιών των Συνόδων Κορυφής για την μετεγκατάσταση προσφύγων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Απέναντι στην ευρωπαϊκή υποκρισία χρειάζεται συντονισμένο σχέδιο και ευελιξία…