Το φαινόμενο ντόμινο που θα μπορούσε να προκύψει στην Ευρώπη στην περίπτωση του Brexit αναλύει η Berenberg σε τελευταία ανάλυσή της. Στην περίπτωση που το δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου καταλήξει στην έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι αγορές αλλά και οι επιχειρήσεις θα πιαστούν στον ύπνο, σημειώνουν οι αναλυτές της γερμανικής τράπεζας, καθώς εδώ και πολύ καιρό υποτιμούν τον κίνδυνο του Brexit.
«Ως αποτέλεσμα, οι αγορές αναμένεται να αρχίσουν να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στους λαϊκιστές σε όλη την Ευρώπη, που τάσσονται κατά της ΕΕ ή του ευρώ», εξηγεί η Berenberg. «Αυτό θα μπορούσε πιθανώς να πυροδοτήσει μια ήπια ηχώ της κρίσης του ευρώ και κάποια διεύρυνση των spreads, ακόμα και αφότου η αρχική αντίδραση θα έχει σβήσει».
Η Berenberg τονίζει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο αποτελεί μια ειδική περίπτωση, γιατί ήταν πάντα το πιο αποκομμένο από τα μέλη της ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι πέραν των σκανδιναβικών χωρών και ενδεχομένως της Ολλανδίας, λίγοι είναι εκείνοι που θα έβλεπαν τη Βρετανία σαν ένα πρότυπο για το πώς να δομήσουν τις σχέσεις τους με τους Ευρωπαίους γείτονές τους.
Παρόλα αυτά, το Brexit θα ενθάρρυνε τις δεξιές λαϊκιστικές φωνές σε όλη την Ευρώπη, που τάσσονται επίσης, κατηγορηματικά κατά της μετανάστευσης. Μπορεί παράλληλα να ενισχύσει εκείνους που βλέπουν την ΕΕ σαν μια σοσιαλιστική συνωμοσία ενάντια στον απρόσκοπτο καπιταλισμό, ή μία ηπιότερη εκδοχή τους, που βλέπουν τους κανόνες της ενιαίας αγοράς σαν ένα απαράδεκτο βάρος.
Μετά από αυτά, η Berenberg θεωρεί ότι το Brexit δεν θα κινδύνευε να αλλάξει σημαντικά την πολιτική τροχιά της Ελλάδας, της Πορτογαλίας ή της Ισπανίας, καθώς σε αυτές τις χώρες, η λιτότητα έχει πυροδοτήσει μία αριστερή αντίδραση απέναντι στην ΕΕ. «Με την εξαίρεση της Ελλάδας, η λιτότητα έχει τελειώσει σε αυτά τα κράτη. Επιπλέον, το Ηνωμένο Βασίλειο σπάνια θεωρείται ένα σχετικό παράδειγμα προς μίμηση για αυτές τις χώρες», σημειώνεται.
Τι θα σήμαινε, όμως, ένα Brexit για τη Γαλλία; Η Berenberg τονίζει ότι μαζί με τη Γερμανία, η Γαλλία είναι η απαραίτητη σταθερά της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Στη Γαλλία, το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο απειλεί να βγάλει τη χώρα από το ευρώ, έπειτα από ένα δημοψήφισμα, ενώ το μικρό κεντροδεξιό κόμμα DLF είναι επίσης σχετικά ευρωσκεπτικιστικό. Μέρη της ριζοσπαστικής αριστεράς θέλουν η ΕΚΤ να χρηματοδοτήσει σοσιαλιστικές πολιτικές, χωρίς να επιθυμούν την έξοδο από το ευρώ. Όμως, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι ευρωπαϊστές κεντροδεξιοί Ρεπουμπλικάνοι θα κερδίσουν τις εκλογές του 2017. Η στήριξη για το Εθνικό Μέτωπο κυμαίνεται γύρω στο 30%, ενώ η αντίδραση στη Γαλλία σε ένα ενδεχόμενο Brexit αναμένεται μεικτή: Ενώ μπορεί να ενισχύσει κάπως το Εθνικό Μέτωπο, θα τόνωνε επίσης και τις ελπίδες πολλών Γάλλων ότι χωρίς τη Βρετανία, θα μπορούσαν να στρέψουν περισσότερο την ΕΕ προς τα εκεί όπου θέλουν. Επομένως, η Berenberg δεν θεωρεί ότι η Γαλλία θα είναι το επόμενο κομμάτι του ντόμινο.
«Η Ιταλία είναι η χώρα που πρέπει να παρακολουθείτε», τονίζει η γερμανική τράπεζα, και προσθέτει ότι η Ιταλία είναι πολύ σημαντική, τόσο για το μέγεθός της (πρόκειται για την τέταρτη μεγαλύτερη χώρα της ΕΕ), όσο και για το χρέος της (στο 133% του ΑΕΠ). Από την πτώση του Silvio Berlusconi, η Ιταλία δεν διαθέτει μια ισχυρή κεντροδεξιά που θα μπορούσε να διαδεχθεί την κεντροαριστερά του Matteo Renzi. Η κυβέρνηση Renzi θα βρισκόταν σε κίνδυνο εάν χάσει το δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση του Οκτωβρίου, σημειώνει η Berenberg, εξηγώντας ότι το σενάριο αυτό είναι απίθανο, αλλά όχι αδύνατο. Ο Renzi έχει δηλώσει ότι εάν χάσει το δημοψήφισμα, θα παραιτηθεί. Και ενώ η κυβέρνησή του θα προσπαθήσει να συνεχίσει χωρίς εκείνον, εάν δεν διαθέτει ένα νέο χαρισματικό ηγέτη, αναμένεται να διαλυθεί πολύ πριν τη λήξη της θητείας της, το Μάιο του 2018. Σε αυτή την περίπτωση, κόμματα που συγκεντρώνουν συνολικό ποσοστό άνω του 50% στις δημοσκοπήσεις, ενδέχεται να κατέβουν στις εκλογές με την υπόσχεση να κάνουν δημοψήφισμα για την παραμονή στο ευρώ. Και κάτι τέτοιο, θα προκαλούσε αναταράξεις στις αγορές, τονίζουν οι αναλυτές. Πάντως, η Berenberg τονίζει ότι ο Renzi διατηρεί το προβάδισμα, επομένως το ενδεχόμενο η Ιταλία να κυβερνηθεί από έναν αντιευρωπαϊκό συνασπισμό είναι ακόμα απίθανο.
ependisinews.gr