ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Σπεύδουν ορισμένοι να υποτιμήσουν όσα ακούστηκαν αυτές τις μέρες στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για της διαπλοκή και στην Εξεταστική Επιτροπή για τη δανειοδότηση κομμάτων και ΜΜΕ. “Ε, δεν είπε και τίποτε καινούριο ο Τσίπρας”, άκουγα να λέει γνωστός συνάδελφος. “Ξαναζεσταμένο φαγητό”, έλεγε κάποιος άλλος για όσαν ελέχθησαν έως σήμερα στην Εξεταστική.
Εάν η άποψη εκκινεί από το γεγονός ότι πολλά απ΄ όσα διακινήθηκαν ως αποκαλύψεις ή καταγγελίες είναι σχετικώς γνωστά στη δημοσιογραφική, πολιτική και ίσως επιχειρηματική “πιάτσα”, δικαιολογώ την προσπάθεια υποτίμησης. Δεν είναι, όμως, αυτό.
Για τον Άκη Τσοχατζόπουλο “βούϊζε” η ίδια “πιάτσα” επί περίπου μια δεκαετία. Έγινε και Εξεταστική για τους TOR M1, υπήρξαν αποκαλύψεις, καταθέσεις, καταγγελίες, έψαχναν κάτι λογαριασμούς σε υπεράκτιους παραδείσους που αρχικώς νόμισαν ότι ήταν…τηλεφωνικοί αριθμοί, κάτι περίεργοι θάνατοι αλλά καμία παραπομπή, καμία ανάληψη έστω πολιτικής ευθύνης και φυσικά καμία καταδίκη. Έπρεπε να “σκάσει το απόστημα”, να ανοίξουν κάποιοι λογαριασμοί στο εξωτερικό και, κυρίως, να πάρει τη σκυτάλη μία επίμονη δημοσιογραφική έρευνα (εν προκειμένω ήταν η Real News) για να υπάρξει δικαστική εξέλιξη και τελικώς “κάθαρση”. Όταν, βεβαίως, το πολιτικό υποκείμενο Τσοχατζόπουλος δεν είχε, πλέον, καμία αξία στο χρηματιστήριο του συστήματος.
Για να μην φανταστώ το αντίθετο. Πόσο βολικό ήταν το ότι το πολιτικό σύστημα εξαγόρασε πάμφθηνα εξιλέωση μέσα από τον διασυρμό ενός μόνο προσώπου: του Άκη.
Τα λέω όλα αυτά διότι θεωρώ εκ του πονηρού τις προσεγγίσεις του τύπου “έλα, μωρέ, γνωστά είναι αυτά”. Τόσο πονηρές όσο και τις άλλες που καταλήγουν “όλοι τα ίδια σκατά είναι”…
Πρώτον, η μάνα μου στο Βόλο, και φαντάζομαι και οι δικές σας, ελάχιστα έως τίποτα γνωρίζουν για τον Σκλαβούνη και το “πλυντήριο” της UBS, για τις τροπολογίες- φαντάσματα που απάλλαξαν από ποινικές ευθύνες καμιά εκατοστή μεγαλοστελέχη των τραπεζών, για το τι ακριβώς έκανε ο Βγενόπουλος, για το σκάνδαλο της Proton Bank και πόσο το πληρώσαμε όλοι, για το τι απέγιναν τα περίπου 98,5 εκατ (αποδεδειγμένες) μίζες που δόθηκαν σε πολιτικά πρόσωπα, κόμματα και κρατικούς αξιωματούχους από τη Siemens αλλά ουδέποτε εντοπίσθηκαν (από τα 100 εκατ που αναφέρονται στο επίσημο πόρισμα των δικαστικών αρχών του Μονάχου αφαιρώ το 1.000.000 του Τσουκάτου και περίπου άλλο μισό του Μαντέλη) και πολλά άλλα.
Δεύτερον, ακόμα και όσοι εξ ημών εμφανίζονται “να τα ξέρουν όλα”, αμφιβάλω ότι γνώριζαν πως ο υιός Ψυχάρης έπαιρνε δάνειο 15 εκατ με την…υπογραφή του (και το λέω μετά βεβαιότητας διότι εάν το γνώριζαν θα έσπευδαν να αξιολογήσουν κι εκείνοι την υπογραφή τους έναντι δανείου), ότι τα δάνεια του Μεγάρου Μουσικής αποπληρώνονται από τους πολίτες, ότι ο εξωδικαστικός συμβιβασμός με τη Siemens δεν υλοποιήθηκε ποτέ εις το σύνολό του, ότι τα δάνεια στα μίντια κατέληγαν σε προσωπικούς λογαριασμούς και πολλά πολλά άλλα. Θα μου πείτε, και να τα γνώριζαν…κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.
Επειδή, όμως, όλα όσα ειπώθηκαν στην Εξεταστική Επιτροπή και στη Βουλή αποτελούν (μαζί με τα εξοπλιστικά και το “πάρτι” στην Υγεία) την επιτομή της χρεοκοπίας της οικονομίας και της εξαθλίωσης του πολιτικού συστήματος και των Θεσμών, η μάνα μου και οι δικές σας δικαιούνται να γνωρίζουν.
Ακόμα κι αν αυτό που πρωτίστως τις ενδιαφέρει είναι η σύνταξη που κόβεται ανελλιπώς από το 2010 μέχρι σήμερα.
Αλλά και όλοι εμείς, και τα παιδιά μας, καλό είναι να μάθουμε ή να θυμηθούμε τι έκαναν ποιοι και τι κάνουν οι σημερινοί. Εκεί, βεβαίως, balance δεν υπάρχει. Όχι γιατί απαραίτητα τούτοι εδώ είναι εντιμότεροι, αυτό θα κριθεί. Αλλά, όπως και να το κάνεις, σαράντα χρόνια κλεπτοκρατίας δεν μπορούν να συμπυκνωθούν σε μερικούς μήνες.
Γι αυτό θα το ξαναπώ, ειδικά η Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια σε ΜΜΕ και κόμματα ήταν ότι χρησιμότερο έχει γίνει στο πεδίο της πολιτικής “χειρουργικής” εδώ και πολλά χρόνια…