ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Είναι ταυτόχρονα κατανοητό και σκληρό: η θέση του Μπαράκ Ομπάμα στα βιβλία Ιστορίας θα μετρηθεί ανάλογα με τον πήχη των υπερβολικών προσδοκιών τις οποίες δημιούργησε η εκλογή του, μία νύχτα του Νοέμβρη του 2008, στις Ηνωμένες Πολιτείες και πέρα από αυτές.
Το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, με το οποίο τιμήθηκε λίγο μετά την άφιξή του στον Λευκό Οίκο, εικονογραφεί το παράδοξο. Ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών αποζημιώθηκε a priori, εκεί όπου πολλοί “γίγαντες της Ιστορίας”, σύμφωνα με τα λόγια του, είχαν αποζημιωθεί για τα “έργα” τους.
Πάντα με το ίδιο χαμόγελο αλλά με ασπρισμένους κροτάφους και το πρόσωπο αδυνατισμένο έπειτα από οκτώ χρόνια στην εξουσία, θα εγκαταλείψει στις 20 Ιανουαρίου το οβάλ γραφείο με μια δημοτικότητα που φθάνει στο ζενίθ, παρόμοια με εκείνη που απολάμβαναν την ίδια περίοδο ο Ρόναλντ Ρίγκαν και ο Μπιλ Κλίντον.
Τι θα μείνει, με την αποχώρησή του, ύστερα από δύο θητείες διακυβέρνησης της μεγαλύτερης παγκόσμιας δύναμης από αυτό τον πρόεδρο με τη μοναδική διαδρομή, του οποίου ο πατέρας ήταν Κενυάτης;
Την ώρα του απολογισμού, μπορεί να πει ότι ξεπέρασε μια οικονομική κρίση πρωτοφανούς σφοδρότητας, ότι σφράγισε μια ρήξη με τις πολεμικές περιπέτειες των χρόνων του Μπους και ότι κατήγαγε πραγματικές διπλωματικές νίκες, με κορυφαίο τον φάκελο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
Όμως η σύνεσή του η παθητικότητά του όπως του καταμαρτυρούν οι επικριτές του απέναντι στο συριακό χάος, με τους εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους και τα εκατομμύρια των προσφύγων, ρίχνει μια σκιά στα χρόνια του στον “αριθμό 1600 της λεωφόρου Πενσιλβάνια”.
Άσπλαχνη ειρωνεία για εκείνον που εκθείαζε, με το αναμφισβήτητο χάρισμά του, μια ενωμένη Αμερική: άφησε πίσω του, παρά τη θέλησή του, μια χώρα με βαθιές διαχωριστικές γραμμές.
Πολιτικές διαιρέσεις βεβαίως, με δύο μπλοκ, τους Ρεπουμπλικανούς και τους Δημοκρατικούς, που δεν ξέρουν πια να διαλέγονται, καταλήγοντας σε αδιέξοδα-καρικατούρες στο Κογκρέσο, που παρακωλύουν τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών.
Ρατσιστικές διαιρέσεις επίσης, που αναδύονται στην επιφάνεια με ανυποψίαστη σφοδρότητα. Προσεκτικός να μην εμφανιστεί σε καμία περίπτωση ως πρόεδρος των μαύρων ο Μπαράκ Ομπάμα δεν ήταν ίσως, παραδόξως και παρά τις ελπίδες που είχε εναποθέσει σε αυτόν η αφροαμερικανική κοινότητα, ο καλύτερος για να ταράξει τα νερά στο θέμα αυτό.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ