ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Γράφει ο Σεραφείμ Π. Κοτρώτσος
Σήμερα, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση, καταβάλλεται μία ακόμα προσπάθεια για τη συγκρότηση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Από πολλές πλευρές προεξοφλείται πως και αυτή η προσπάθεια θα καταλήξει σε ναυάγιο.
Η αντιπολίτευση, με προεξάρχουσα τη Ν.Δ, απέρριψε την πρόταση του πρωθυπουργού να αναλάβει την προεδρία της Ανεξάρτητης Αρχής ένα πρόσωπο από τα “σπλάχνα” του συντηρητικού χώρου. Η αξιωματική αντιπολίτευση δήλωσε από την πρώτη στιγμή πως ο (προτεινόμενος) Βύρων Πολύδωρας “δεν πληροί τις προδιαγραφές” για τη θέση αυτή. Πέραν της άκομψης και προσβλητικής για ένα παλαιό και ηγετικό στέλεχος της φιλελεύθερης παράταξης απόρριψης, το ζητούμενο είναι πως δεν συνοδεύτηκε από κάποια αντιπρόταση, αφού η Ν.Δ επιμένει πως “πρώτα οι Θεσμοί”.
Όμως, η δίκαιη αυτή -δεδομένης της απόφασης του ΣτΕ- απαίτηση της Ν.Δ οδηγεί σε παράταση της αβεβαιότητας και της κατάστασης ανομίας στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο εάν δεν καταλήξει σε “δια ταύτα”.
Ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς δήλωσε πως αποσύρει το άρθρο 2Α και έτσι περνούν ακέραιες και στο σύνολό τους οι αρμοδιότητες αδειοδότησης των καναλιών (ακόμα και της αποσαφήνισης του αριθμού τους) στο ΕΣΡ.
Για άγνωστο λόγο, η αντιπολίτευση επιμένει πως αυτό δεν είναι αρκετό και απαιτεί την απόσυρση ολόκληρου του νόμου. Όμως, η αίσθηση που υπάρχει είναι πως αντισυνταγματικό κρίθηκε το άρθρο 2Α. Το ΣτΕ, δηλαδή, αποφάσισε πως ουδείς άλλος πλην του ΕΣΡ δεν μπορεί να παραχωρήσει άδειες σε τηλεοπτικούς σταθμούς.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ, μάλιστα, Νίκος Δένδιας δήλωσε (χθες στον Σκάϊ) πως εφόσον η κυβέρνηση μεταβιβάσει πλήρως τις αρμοδιότητες στο ΕΣΡ, τότε η Ν.Δ πρέπει να συναινέσει στη συγκρότηση της Αρχής. Το ίδιο είχε περιγράψει προ ημερών και ο αντιπρόεδρος του κόμματος Κωστής Χατζηδάκης.
Τούτων δοθέντων, δημιουργείται σαφές πλαίσιο συναίνεσης.
Το μόνο που μένει είναι η επιλογή των καταλλήλων προσώπων, κάτι στο οποίο είναι βέβαιο πως η κυβέρνηση δεν θα προβάλλει σοβαρές ενστάσεις ακόμα και σε πρόσωπα που θα προτείνει η αντιπολίτευση (π.χ ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Ανδρέας Λοβέρδος πρότεινε τον βετεράνο δημοσιογράφο και πρώην υπηρεσιακό υπουργό Ροδόλφο Μορώνη, πρόσωπο το οποίο ο Πρόεδρος της Βουλής έχει ήδη προτείνει για την αντιπροεδρία της Αρχής).
Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένας σοβαρός λόγος να μην δοθεί λύση σήμερα στην μείζονα εκκρεμότητα. Εκτός εάν υπάρχουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις σε ορισμένους.
Νομικοί κύκλοι μου περιέγραφαν πως η καθαρογραφή της απόφασης του ΣτΕ και η δημοσιοποίηση του πλήρους σκεπτικού της θα διαρκέσει τουλάχιστον δύο μήνες. Έχει διαπιστωθεί από μικρότερης “έκθεσης” αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ κατά το παρελθόν ότι μπορεί να απαιτηθεί ακόμα και αρκετά περισσότερο.
Η παράταση της αβεβαιότητας, λοιπόν, κατά τη διάρκεια της οποίας άλλος εικάζει πως κρίθηκε αντισυνταγματικό το σύνολο του νόμου Παππά και άλλος υποστηρίζει πως αντισυνταγματικό είναι μόνο το 2Α, ισοδυναμεί με παράταση της πολιτικής αβεβαιότητας και συντήρηση ενός συγκρουσιακού κλίματος. Επίσης, παραμένει σε απόλυτη εκκρεμότητα το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο με οτιδήποτε σημαίνει αυτό.
Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συνεχιστεί.
Θα ήταν χρήσιμο, εάν ήταν κάτι τέτοιο νομικά εφικτό, το ΣτΕ (που έχει κρίνει, θυμίζω, αντισυνταγματική την υπό προσωρινό καθεστώς λειτουργία των καναλιών) να ανακοινώσει τι ακριβώς έκρινε αντισυνταγματικό.
Όμως, η Πολιτεία δεν μπορεί να κινείται στους ρυθμούς του ΣτΕ. Ούτε η αντιπολίτευση θα έπρεπε να επιδιώκει κάτι τέτοιο. Ούτε και τα κανάλια.
Η λύση είναι μία:
Τα πολιτικά κόμματα, στη σημερινή Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής, πρέπει να συναινέσουν στη συγκρότηση ΕΣΡ, υπό την αυστηρή προϋπόθεση πως κατατίθεται εντός της ημέρας, ή το αργότερο αύριο, διάταξη για την μεταβίβαση πλήρως των αρμοδιοτήτων αδειοδότησης των καναλιών στο ΕΣΡ.
Έτσι μπορεί να δρομολογηθεί ο νέος διαγωνισμός αδειοδότησης των καναλιών. Στο μεσοδιάστημα, η Πολιτεία οφείλει να πράξει ότι έκαναν προηγούμενες κυβερνήσεις: να εκδώσει βεβαιώσεις προσωρινής λειτουργίας των καναλιών με βάση τις τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις του νόμου (για τις οποίες δεν μπορεί να έχει κανείς αντίρρηση, αλλά ακόμα κι αν έχει, ας συμπληρωθούν). Βεβαιώσεις με ισχυρό αντίτιμο, φυσικά.
Εν κατακλείδι, η απόφαση του ΣτΕ δημιουργεί σαφές δεδικασμένο. Κανείς, όμως, δεν δικαιούται να οχυρώνεται πίσω από αυτή την πολιτική ήττα της κυβέρνησης και να επιτρέπει τη διαιώνιση της ανομίας, ούτε η κυβέρνηση πρέπει να διακατέχεται πλέον από εμμονές.