ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Μία σειρά κινήσεων υψηλού πολιτικού ρίσκου προωθεί αυτές τις μέρες ο Αλέξης Τσίπρας σχετικά με την ολοκλήρωση, το δυνατόν συντομότερα, της δεύτερης αξιολόγησης και με επιδιωκόμενο “τρόπαιο” την απόφαση για βραχυπρόθεσμα μέτρα για την αναδιάρθρωση του χρέους που, όμως, θα συνοδεύονται από έναν ξεκάθαρο οδικό χάρτη για τα μεσο και μακροπρόθεσμα μέτρα.
Οι πληροφορίες θέλουν την υπουργό Εργασίας κ. Αχτσιόγλου να έχει λάβει ξεκάθαρες εντολές ακόμα και για υποχώρηση σχετικά με τις πρόσφατες κυβερνητικές δεσμεύσεις περί τα εργασιακά προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση. Κάτι τέτοιο θα επέτρεπε να ληφθούν οι κατάλληλες αποφάσεις στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου (αφού προηγουμένως και εφόσον όλα έχουν εξελιχθεί ομαλά το EuroWorkingGroup της 28ης Νοεμβρίου έχει συμφωνήσει στο Staff Level Afreement) για το χρέος και να δρομολογηθεί η ένταξη της οικονομία στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, όπως έχει δεσμευθεί ο Μάριο Ντράγκι.
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύει η Καθημερινή, η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί να μην επανέλθει άμεσα στην επέκταση των συλλογικών συμβάσεων και να παραμείνει στο πλαίσιο των αποφάσεων επί της κυβέρνησης Σαμαρά.
Το ερώτημα είναι εάν πολιτικά μπορεί να αντέξει μία τέτοια εξέλιξη η κυβέρνηση. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έχει δείξει πως είναι συμπαγής. Χρειάζονται, όμως, κατά καιρούς κάποιες επικοινωνιακές νίκες “ηθικής” για να συνεχίσει να συμβαίνει αυτό.
Αναμφισβήτητα, το συμπαγές της Κ.Ο και του κυβερνητικού συνασπισμού θα μπορούσε να καλυφθεί πίσω από μία “επιτυχία” για το χρέος και τη θετική ψυχολογία που μπορεί αυτό να προκαλέσει. Όμως, από την άλλη, ακόμα κι αν οι Γερμανοί υποχωρήσουν κατάτι, οι παγίδες που κρύβονται πίσω από τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για πρόσθετα μέτρα δεν είναι κάτι εύκολα διαχειρίσιμο.