Γράφει ο Σεραφείμ Π. Κοτρώτσος
Η εκπρόσωπος της Κομισιόν Ανίκα Μπράϊτχαρντ αισθάνθηκε την ανάγκη να απαντήσει, χθες, επίσημα στην δεύτερη κατά σειρά αμφισβήτηση της ίδιας της υπόστασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τον επικεφαλής του ευρωπαϊκού σκέλους του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν.
Ο τελευταίος -από το blog του στην ιστοσελίδα του Ταμείου- παρέθεσε στοιχεία και στατιστικές που εμφανίζουν τις συντάξεις στην Ελλάδα περίπου ίδιες με εκείνες της…Γερμανίας. Ήτοι, όπως έχει πει επανειλημμένα, “γενναιόδωρες”. Για να στηρίξει με αυτό τον τρόπο το “στρατήγημα” του για την ανάγκη μείωσης έως εκμηδενισμού του αφορολόγητου των περίπου 8.500 ευρώ και την περαιτέρω μείωση των συντάξεων.
Στην πρώτη ευθεία αμφισβήτηση των επίσημων στοιχείων της ελληνικής κυβέρνησης από τον Τόμσεν, η Κομισιόν διένειμε σημείωμα με αναλυτικά στοιχεία που καταρρίπτουν το επιχείρημα του στελέχους του ΔΝΤ. Τα στοιχεία προέρχονταν από την επίσημη στατιστική υπηρεσία της Επιτροπής, Eurostat.
Χθες, μετά την επιμονή του Τόμσεν, η εκπρόσωπος της Κομισιόν έστειλε σαφές μήνυμα, πολιτικό αυτή τη φορά: “Συνεχίζουμε να είμαστε βέβαιοι για τις πηγές των δεδομένων μας και πιστεύουμε ότι οι ουσιώδεις συζητήσεις για την ανάλυση των δεδομένων και την αξιολόγηση των οικονομικών στοιχείων είναι πιο χρήσιμο να γίνονται στο πλαίσιο των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων”.
Σαφέστερο δεν γίνεται. Και ό,τι “τα δικά μας στοιχεία είναι τα σωστά”, και πως “δεν πρέπει να υπάρχει δημοσίως αμφισβήτηση τέτοιου είδους και ύφους”.
Μέχρις ώρας ο κατά τα άλλα λαλίστατος κ. Σόϊμπλε δεν έχει τοποθετηθεί υπερασπιζόμενος τη Eurostat και την ίδια την υπόσταση της Κομισιόν που αμφισβητείται βάναυσα από ένα στέλεχος του ΔΝΤ. Είναι τυχαίο πως ο Τόμσεν είναι τακτικός συνομιλητής του Γερμανού υπουργού Οικονομικών;
Είναι τυχαίο ότι η -αναπάντητη από πλευράς Σόϊμπλε- απαξίωση του ρόλου της Eurostat και της ίδιας της Κομισιόν από το ΔΝΤ συμπίπτει με την προσπάθεια του Βερολίνου εδώ και λίγο καιρό να περάσει ο έλεγχος των δημοσιονομικών πολιτικών από την Επιτροπή στον ESM του Γερμανού Κλάους Ρένγκλινγκ;
Ο ίδιος ο Σόϊμπλε το είπε ξεκάθαρα πριν μερικές εβδομάδες σε διάσκεψη στην Μπρατισλάβα. “Οραματίζεται” τον ESM ως ένα “υπερόργανο” ελέγχου της τήρησης των δημοσιονομικών κανόνων και επιβολής μέτρων και κυρώσεων. Κάτι σαν ένα δημοσιονομικό “χωροφύλακα”.
Κι αυτό διότι -όπως είπε- η Κομισιόν υπήρξε ελαστική έναντι των παρεκκλίσεων από τους δημοσιονομικούς κανόνες στους προϋπολογισμούς της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.
Η απαξίωση της Eurostat, όμως, είναι ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι. Θυμίζουμε πως η Eurostat ήταν εκείνη που έβαλε την υπογραφή της στην είσοδο της Ελλάδας στο πρώτο μνημόνιο με την παραδοχή για έλλειμμα πάνω από 15%. Είχε προηγηθεί η απαξίωση των στοιχείων που έδιναν οι ελληνικές αρχές ως “greekstatistics”, παρότι είναι γνωστό τοις πάσι πως οι ευρωπαϊκές αρχές υπήρξαν ελαστικές έναντι άλλων ευρωπαϊκών οικονομιών.
Έκτοτε, όμως, η Αθήνα συμμορφώθηκε στον κοινά αποδεκτό δημοσιονομικό κανόνα και τα στοιχεία της Eurostat συμβαδίζουν με εκείνα της ΕΛΣΤΑΤ. Το γεγονός πως, τώρα, το ΔΝΤ αμφισβητεί την εγκυρότητα και αξιοπιστία των στοιχείων της Eurostat, άρα την ίδια την υπόσταση της Κομισιόν, και το ότι ο Σόϊμπλε και ο γερμανικός κύκλος επιρροής στις Βρυξέλλες και το Eurogroup δεν σπεύδουν να υπερασπίσουν την Επιτροπή, ίσως αποκαλύπτει το πραγματικό σχέδιο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.
Το ελληνικό ζήτημα του δίνει την ευκαιρία να τραβήξει τα πράγματα στα άκρα. Και κυρίως να επιταχύνει τις εξελίξεις για την υποκατάσταση της Επιτροπής από τον ESM, ώστε να προλάβει πριν τις γερμανικές εκλογές. Δεν γνωρίζει, άλλωστε, εάν θα είναι υπουργός Οικονομικών μετά από αυτές κι έτσι θέλει να αφήσει τη δική του (ακόμα μία)…παρακαταθήκη στην Ευρώπη και το ευρώ…