ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Με τη συζήτηση για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος να μετατίθεται ουσιαστικά για την περίοδο μετά τις γερμανικές εκλογές, το μέγα ζητούμενο, πλέον, για την ελληνική κυβέρνηση είναι να σταθεί εφικτό να ενταχθεί το συντομότερο δυνατόν στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ. Ο Αλέξης Τσίπρας συνομίλησε με τον Μάριο Ντράγκι και κυβερνητικές πηγές αναφέρουν πως υπάρχει συμφωνία. Ωστόσο αυτό μένει να αποδειχθεί. Ο επικεφαλής της ΕΚΤ θέλει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, άρα πρέπει να υπάρχει Staf Level Agreement (SLA) για να ανάψει το πράσινο φως. Η ημερομηνία της 9ης Μαρτίου είναι δύσκολο να “πιαστεί” κάτω από αυτές τις συνθήκες, αφού τα τεχνικά κλιμάκια φθάνουν στην Αθήνα την προσεχή Τρίτη.
Από την άλλη ηκυβέρνηση πήρε το «προσύμφωνο» που ήθελε στο χθεσινό Eurogroup και μπαίνει στη μάχη της αποδοχής του από τους «153», προκειμένου να υπογραφεί η οριστική συμφωνία -εντός Μαρτίου, ει δυνατόν. Η συμφωνία επί ενός σχεδίου “ένα προς ένα”, όπως έγραφε η anatropinews.gr, διευκολύνει σημαντικά την κυβέρνηση να διατηρήσει την συσπείρωση των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ).
Η διαπραγμάτευση ξεμπλόκαρε, το δήθεν… διάγγελμα του Αλέξη Τσίπρα παρέμεινε στις παραπολιτικές στήλες και, πλην απροόπτου, η πολιτική αστάθεια δεν δείχνει να είναι το πιθανό σενάριο για το άμεσο μέλλον. Το ίδιο και η παραφιλολογία του Grexit.
«Πετύχαμε το “ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα λιτότητας”» τόνισαν (και τονίζουν) τα κυβερνητικά στελέχη, με την επίμονη επισήμανση: για κάθε ένα «αρνητικό» μέτρο θα υπάρχει και ένα «θετικό» (αντιστάθμισμα), έτσι ώστε ο δημοσιονομικός αντίκτυπος να είναι μηδενικός.
Στο εύλογο ερώτημα «τότε γιατί θα ληφθούν αυτά τα μέτρα;» και μάλιστα χωρίς ρήτρα ακύρωσης, η απάντηση είναι (προς το παρόν): «Διότι τα ζητούν οι δανειστές και έπρεπε να ξεμπλοκάρει η διαπραγμάτευση».
Βεβαίως, η λιτότητα παραμένει (…μέχρι να φύγει), αφού εφαρμόζονται ήδη σκληρα υφεσιακά μέτρα, ενώ το πακέτο των νέων μέτρων 3,6 δις -σε δύο δόσεις- είναι εκ των πραγμάτων μία νέα φάση λιτότητας, η οποία, απλώς, θα επιχειρεηθεί να αντισταθμιστεί από άλλα μέτρα, όπως μειώσεις φόρων, ΕΝΦΙΑ κ.ά.
Εδωσε μεταρρυθμίσεις – πήρε αντισταθμιστικά
Στην πραγματικότητα, όμως, με την υιοθέτηση των μέτρων η κυβέρνηση αποδέχθηκε τον πυρήνα του βασικού αιτήματος (κυρίως του ΔΝΤ), που είναι οι μεταρρυθμίσεις. Αυτό άλλωστε είναι το μεγάλο βήμα που έκανε χθες, διεκδικώντας από καλύτερη θέση, προφανώς, τα περισσότερα «αντισταθμίσματα», τα οποία της δίνουν κάτι παραπάνω από ένα απλό «αμπαλάζ» για να περάσει τη συμφωνία στους κυβερνητικούς βουλευτές και στην κοινωνία.
Ως μεγάλο «αντάλλαγμα» προβάλλεται η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων: το Μαξίμου προτίμησε να μιλήσει γενικά για «διαδικασία επαναφοράς», ωστόσο στελέχη του επιμένουν ότι θα δρομολογηθεί από 1/1/2018.
Στην κυβέρνηση επιμένουν ότι το ποσοστό των επιτρεπόμενων ομαδικών απολύσεων δεν θα αυξηθεί, ενώ η ελληνική υποχώρηση αφορά στην προέγκρισή τους από επιτροπή και όχι από τον υπουργό Εργασίας.
Σ΄αυτή την λογική αλλά με περισσότερα στοιχεία «περιτυλίγματος» κινήθηκε και η (αναμενόμενη, άλλωστε) συμφωνία για το αφορολόγητο: η μείωσή του θα συνοδεύεται από ίσης αξίας μειώσεις στους φορολογικούς συντελεστές («κυρίως των ελεύθερων επαγγελματιών»), στον ΕΝΦΙΑ (με επαναφορά του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας που θα ανακουφίσει τους μικροϊδιοκτήτες) και στον ΦΠΑ (πρωτίστως για την εστίαση, την ενέργεια και τις μεταφορές).
Ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι παραμένει ανοικτό το ενδεχόμενο «να εφαρμοστούν από το 2018 κάποια από τα θετικά μέτρα» που θα κρίνει αναγκαία η κυβέρνηση (ΕΝΦΙΑ, ή ΦΠΑ, ή φορολογικοί συντελεστές).
Οσο για το κατώφλι του νέου αφορολόγητου, οι ίδιες πηγές το τοποθετούν στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, δηλαδή περίπου στις 5.000 ευρώ.
Νέο Eurogroup για QE
Το στοιχείο που παραμένει ασαφές αφορά στην ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ. Κυβερνητικές πηγές διαβεβαιώνουν ότι «η συμφωνία οδηγεί στο QE» και ότι αυτή η μείζονος σημασίας εκκρεμότητα (για να βγούμε στις αγορές και… από το μνημόνιο) θα κλείσει τον Απρίλιο.
Κατά τις ίδιες πηγές, το πολυνομοσχέδιο με τα συμφωνηθέντα θα φτάσει στη Βουλή στις αρχές Μαρτίου (εάν ολοκληρωθεί ομαλά το Staff Level Agreement) και στη συνέχεια θα συγκλιθεί εκτάκτως το Eurogroup, για να κλείσει επισήμως τη δεύτερη αξιολόγηση.
Σ’ αυτό το Eurogroup, προσθέτουν, θα συζητηθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018, με μία σαφή αναφορά στα μεσοπρόθεσμα για το χρέος, η οποία θεωρείται αναγκαία για να ανοίξει ο δρόμος προς το QE.