ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Έκτακτο σχέδιο για την μείωση της ανεργίας την επόμενη διετία θέλει να θέσει σε εφαρμογή η κυβέρνηση αξιοποιώντας ευρωπαϊκά κονδύλια αλλά και δανεισμό μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας. Το σχέδιο έχει εκπονηθεί από γνωστό οικονομολόγο του Levy Institute , επικεφαλής του οποίου ήταν μέχρι πριν περίπου ένα χρόνο ο νυν υπουργός Ανάπτυξης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Δημήτρης Παπαδημητρίου που ήρθε από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πρόκειται για σχέδιο εγγυημένης εργασίας που πληρώνεται ουσιαστικά από το κράτος, με χαμηλές αλλά αξιοπρεπείς αμοιβές, για την παραγωγή δημοσίων αγαθών, κάτι που προσομοιάζει αρκετά στο μεγάλο σχέδιο “New Deal” που δρομολόγησε μετά τη Μεγάλη Ύφεση η κυβέρνηση Ρούσβελτ.
Σημεία του προγράμματος θα συζητηθούν στη σημερινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Η κυβέρνηση θα προτείνει την αναγκαιότητα εισαγωγής εναλλακτικών χρηματοδοτικών μέσων για την παροχή ρευστότητας για πρόσθετες κρατικές δαπάνες, προκειμένου να προσφερθεί στήριξη στην απασχόληση και να μειωθεί επιπλέον η ανεργία.
«Εν ολίγοις, η κυβέρνηση θα προσφέρει θέσεις εργασίας με έναν ελάχιστο μισθό για την παραγωγή δημοσίων αγαθών σε οποιονδήποτε είναι ικανός και πρόθυμος να εργαστεί. Το επίπεδο των μισθών θα πρέπει να είναι αρκετά χαμηλό, ώστε να κάνει την απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα πιο ελκυστική, αλλά αρκετά υψηλό ώστε να διασφαλιστεί ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης», αναφέρει το κυβερνητικό σχέδιο και συνεχίζει:
«Η πρόταση για εγγυημένη απασχόληση (Job Guarantee Program, ήτοι JG) διαμορφώθηκε στο πρότυπο της ιδέας του «εργοδότη ύστατης καταφυγής» που ανέπτυξε ο διακεκριμένος μελετητής του Levy Institute Χάιμαν Μίνσκι.
Η ιδέα του Μίνσκι, που αναπτύχθηκε περαιτέρω από άλλους μελετητές του Levy Institute, οραματίστηκε το κράτος να είναι αυτό που αναλαμβάνει την ευθύνη για την αύξηση της ζήτησης για εργασία, κατά τη διάρκεια περιόδων οικονομικής ύφεσης ή περιόδων διαρθρωτικής ανεργίας, δηλαδή κάτι ανάλογο με τον ρόλο της κεντρικής τράπεζας ως δανειστή της ύστατης καταφυγής (όπου η κεντρική τράπεζα εγγυάται την παροχή ρευστότητας προς τις τράπεζες όταν η αγορά αδυνατεί να το κάνει).
Το κράτος αναλαμβάνει την ευθύνη για την παροχή αμειβόμενων θέσεων εργασίας προβλέψιμης διάρκειας και ενός προκαθορισμένου κατώτατου μισθού σε έργα που έχουν επιλεγεί προσεκτικά με σκοπό να αποφέρουν δημόσιο όφελος.
Η δημιουργία αυτών των θέσεων απασχόλησης δεν προτείνονται ως μόνιμες δημόσιες θέσεις εργασίας, αλλά ως αναπόσπαστο μέρος μίας αντικυκλικής πολιτικής.
Με τη σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας και τη βελτίωση της ζήτησης εργασίας από τον ιδιωτικό, δημόσιο και κοινωνικό τομέα της οικονομίας, η διαθεσιμότητα των άλλων επιλογών απασχόλησης και οι υψηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας θα μειώσουν αναλογικά τους στόχους παροχής απασχόλησης του προγράμματος.
Αν υποθέσουμε την απασχόληση 200 χιλιάδων ανέργων με μηνιαίο ακαθάριστο μισθό τα 586€ (δηλαδή τον τρέχοντα κατώτερο μισθό), οι συνολικές πληρωμές ανέρχονται σε 3 δισ.€, με το κόστος του προγράμματος να περιλαμβάνει άμεσες και έμμεσες δαπάνες (επιδόματα και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης για τους εργαζόμενους), ενδιάμεση κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών, καθώς και άμεσους και έμμεσους φόρους.
Υποθέτουμε, με βάση αυτό το σενάριο, ότι το πρόγραμμα υλοποιείται σταδιακά, αρχής γενομένης από το 2017, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας σε τακτά χρονικά διαστήματα για τα επόμενα δυο χρόνια».
Το βιβλίο του Μίνσκι “Σταθεροποιώντας μια ασταθή οικονομία”
Δείτε εδώ ποιος είναι ο οικονομολόγος Hyman Minski