ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ο Εμανουέλ Μακρόν, ένας κατεξοχήν άνθρωπος του συστήματος, παρότι εμφανίστηκε ως αντισυστημικός υπό την έννοια ότι αντιτάχθηκε στην (δι)κομματική αρχιτεκτονική του γαλλικού πολιτικού συστήματος, θα είναι εκτός ακραίου απροόπτου ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις τον εμφανίζουν να κερδίζει (62-38%) την Μαρίν Λεπέν στον δεύτερο γύρο και όλοι δίνουν τώρα ραντεβού στις δύο κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις για τη σύνθεση του Κοινοβουλίου (11 και 18 Ιουνίου).
Ο άνθρωπος που εμπιστεύτηκε ο Φρανσουά Ολάντ για το υπουργείο Οικονομικών αλλά, όπως ανέφεραν τότε τα γαλλικά ΜΜΕ, “τον πρόδωσε” χαράσσοντας αυτόνομη πορεία, προέρχεται από την ελεύθερη αγορά αφού υπήρξε υψηλόβαθμο στέλεχος της επενδυτικής τράπεζας Rochtsild. Ένα deal, μάλιστα, μεταξύ πολυεθνικών εταιρειών στο οποίο είχε άμεση συμμετοχή του απέφερε πολλά εκατομμύρια ευρώ και τον κατέστησε έναν από τους πλουσιότερους Γάλλους Πολιτικούς.
Οι Γάλλοι δεν επέλεξαν τον Εμανουέλ Μακρόν ως αντισυστημικό. Πρόκειται για μια πρόχειρη και απλουστευτική προσέγγιση του αποτελέσματος. Τον επέλεξαν, όμως, ως πρόσωπο εκτός της δομής του ισχύοντος πολιτικού συστήματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι:
- Πρώτη φορά, από το 1969, κανένα από τα δύο κόμματα εξουσίας (Σοσιαλιστές και Ρεπουμπλικανοί) δεν έχουν υποψήφιο στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών,
- Σοσιαλιστικό κόμμα και Ρεπουμπλικανοί (Αμόν και Φιγιόν) αθροίζουν ποσοστό περίπου 25%, το 1/4 δηλαδή των ψήφων των Γάλλων, γεγονός που ισοδυναμεί με κατάρρευση του συστήματος διακυβέρνησης, όπως το γνωρίζαμε τις τελευταίες 10ετίες.
Όμως, ο Μακρόν δεν διαθέτει κόμμα. Το κίνημα En Marche θα εξελιχθεί βεβαίως σε κόμμα, όμως ουδείς μπορεί να διαβεβαιώσει πως ένα μάλλον απροετοίμαστο και “θολό” ιδεολογικά πολιτικό υποκείμενο μπορεί να έχει στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, το ίδιο καλά αποτελέσματα όπως το “πρόσωπο Μακρόν” στον πρώτο και στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Είναι, ως εκ τούτου, πολύ πιθανό ο Μακρόν να είναι ένας ισχυρός πρόεδρος που, όμως, η ισχύς του δεν θα αντανακλά σε μία ικανή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο δε σχηματισμός της νέας κυβέρνησης θα προέλθει, προφανώς, ως προϊόν πολιτικής συνεννόησης, ίσως και συναλλαγής, είτε με την κεντροδεξιά (εάν είναι πρώτο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές), είτε με τους Σοσιαλιστές.
Οι τελευταίοι, αν και διεκδικούν ως ένα βαθμό τον Μακρόν (αφού υπήρξε υπουργός της κυβέρνησης υπό τον Ολάντ), είδαν τα ποσοστά του υποψηφίου τους Μπενουά Αμόν να καταρρέουν (μόλις 6%) και είναι σχεδόν βέβαιο πως δύσκολα θα μπορέσουν να ανακάμψουν μέχρι τις βουλευτικές εκλογές.
Εκείνο που υποτιμούν, πάντως, αρκετοί είναι πως μπορεί η επικράτηση του Μακρόν να πρόσφερε ανακούφιση στις τρομαγμένες μέχρι το Σάββατο ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και κυρίως στο Βερολίνο, όμως περίπου το 75% των Γάλλων θα βρίσκονται επιφυλακτικά και καχύποπτα υπέρ έως και σκληρά εναντίον του πιθανού νέου προέδρου. Μέσα σε αυτό το 75%, παραπάνω από το μισό, εμφανίζει ευρωσκεπτικιστική ή και αντιευρωπαϊκή στάση, κάτι που δείχνει πόσο κλονισμένη είναι η γαλλική κοινωνία.
Στο Βερολίνο μπορεί να επιχαίρουν για την πρωτιά Μακρόν αφού αποφεύχθηκαν τα χειρότερα, όμως η διάβρωση του ευρωπαϊκού ιστού πιστοποιείται και στην Γαλλία, το μεγάλο πολιτικό εργαστήριο που επηρεάζει τις τάσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Και δεν πρέπει κανείς να υποτιμά και την παράμετρο Ζαν Λυκ Μελανσόν. Το ποσοστό του σκληρού ευρωσκεπτικιστή της Αριστεράς (που δεν αθροίζεται με το ποσοστό τηες ακροδεξιάς Λεπέν, όπως με ευκολία έκαναν διάφορα μέσα ενημέρωσης για λόγους προπαγάνδας) είναι μία καταγραφή με ειδική αξία.
Τώρα, όλοι μαζί κατά της Λεπέν
Με ένα στόμα μια φωνή τα δύο παραδοσιακά κόμματα στη Γαλλία, μετά την πανωλεθρία στις εκλογές και τον αποκλεισμό από τον β` γύρο, έσπευσαν να ταχθούν υπέρ του Εμανουέλ Μακρόν στη μάχη με τη Μαρίν Λεπέν.
Αυτή είναι η πρώτη φορά που και οι δυο παραδοσιακές δυνάμεις της Γαλλίας μένουν εκτός β` γύρου. Η Κεντροδεξιά με τον Φιγιόν στο 19% δεν κατάφερε να αφήσει εκτός τη Λεπέν, ενώ οι Σοσιαλιστές καταποντίστηκαν με τον Αμόν να μένει στο 6%.
Οι δύο υποψήφιοι πάντως με αίσθημα ευθύνης παραδέχθηκαν την ήττα τους και ανακοίνωσαν άμεσα πως στο δεύτερο γύρο στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις τον Εμανουέλ Μακρόν, ώστε να αποφευχθεί κάθε πιθανότητα εκλογής της ακροδεξιάς Λεπέν.
Αίσθηση προκάλεσε πως δεν έπραξε ακριβώς το ίδιο και ο υποψήφιος της Αριστεράς, Ζαν Λικ Μελανσόν, ο οποίος δήλωσε πως δεν επιθυμεί να κατευθύνει τους ψηφοφόρους του και τους αφήνει ελεύθερους να επιλέξουν οι ίδιοι τι θα πράξουν στο δεύτερο γύρο.
Για το λόγο αυτό ο Μελανσόν δέχθηκε αρκετές επικρίσεις από διεθνείς αναλυτές, οι οποίοι εκτιμούν πως μπροστά στον κίνδυνο της Ακροδεξιάς, θα έπρεπε να παραβλέψει τις όποιες διαφωνίες του με τις θέσεις του Μακρόν και να δηλώσει ξεκάθαρα πως αποτρέπει τους ψηφοφόρους του από το να ψηφίσουν τη Λεπέν.
Πάντως, εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος φρόντισε να περιορίσει τις αντιδράσεις λέγοντας πως «πρώτο μέλημα είναι να νικήσουμε τη Λεπέν και μόνο ένα ψηφοδέλτιο υπάρχει για να το κάνουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι στηρίζουμε το πρόγραμμα του Εμμανουέλ Μακρόν, τον οποίο επίσης θα κληθούμε να πολεμήσουμε».
Πανευρωπαϊκή στήριξη
Στο πλευρό του Εμανουέλ Μακρόν τάσσεται ασφαλώς επί της ουσίας και ολόκληρη η Ευρώπη, με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ να είναι ένας από τους πρώτους που έσπευσε να τον συγχαρεί για την είσοδό του στον δεύτερο γύρο και του ευχήθηκε επιτυχία για την 7η Μαΐου.
Από το Βερολίνο, ο εκπρόσωπος της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ ευχήθηκε καλή επιτυχία στον Εμανουέλ Μακρόν, παίρνοντας έτσι ξεκάθαρη θέση για τον δεύτερο γύρο.
«Όλοι οι δημοκράτες στη Γαλλία θα πρέπει να ενωθούν ώστε ο Μακρόν και οχι κάποιος εθνικιστής- να εκλεγεί πρόεδρος στη Γαλλία», είπε ο υποψήφιος καγκελάριος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών, Μάρτιν Σουλτς.
Συγχαρητήρια έδωσε και ο Γκι Φέρχοφσταντ από την πολιτική ομάδα των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Μακρόν στηρίζει και η Ελλάδα, με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να συμφωνούν στο ότι πρέπει να αποφευχθεί κάθε πιθανότητα εκλογής της ακροδεξιάς Λεπέν.
«Όλοι στηρίζουμε Μακρόν ενάντια στην ακροδεξιά υποψήφια», δήλωσε και η Φώφη Γεννηματά.
Σ.Κ