ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Πέραν πάσης αμφιβολίας, ο πραγματικός νικητής των βρετανικών εκλογών είναι ο Τζέρεμι Κόρμπιν. Ο εκκεντρικός, ακτιβιστής αριστερός ηγέτης των Εργατικών δεν κατόρθωσε μόνο να αφαιρέσει την αυτοδυναμία από τους Τόρις της Τερέζα Μέϊ. Έκανε πολλά περισσότερα.
Πρώτον, κατακρήμνισε την «ιδέα» ότι η Μέϊ θα μπορούσε να εγκαθιδρύσει μία «ανακαινισμένη» εκδοχή του Θατσερισμού. Η εξαγγελία της επικεφαλής των Τόρις να επιβάλλει «φόρο άνοιας» (οι γηραιότεροι και ασθενέστεροι πολίτες να πληρώνουν περισσότερα για την κοινωνική πρόνοια) αποκάλυψε το σκληρό πρόσωπο των συντηρητικών. Έναντι αυτού ο Κόρμπιν μίλησε κατά της λιτότητας, έβαλε καθαρό κοινωνικό πρόσημο στο καλοσχεδιασμένο πρόγραμμά του και έθιξε καίρια προβλήματα της βρετανικής κοινωνίας και ειδικότερα των νέων, όπως το κόστος των διδάκτρων στα πανεπιστήμια.
Δεύτερον, εξαϋλωσε κυριολεκτικά τον «μύθο» του Τόνι Μπλερ και την αντίληψη πως οι Εργατικοί (Labours) για να κυβερνούν πρέπει να προσεγγίζουν το Κέντρο ή ακόμα και την κεντροδεξιά. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 αυτό ήταν το «στίγμα» του κόμματος, το οποίο ενσάρκωσε και η στρατηγική του κατά Άντονι Γκίντενς «Τρίτου Δρόμου» που υιοθέτησε και εφάρμοσε ο πρώην εμβληματικός πρωθυπουργός της Βρετανίας. Ο τελευταίος με τα ερείσματα που διαθέτει στο κόμμα έκανε ότι μπορούσε να τον υπονομεύσει –έναντι της Μέϊ- και να τον εκθρονίσει.
Τρίτον, εκδικήθηκε τα βρετανικά ταμπλόϊντ που τον χλεύαζαν επί δύο χρόνια ως ένα πολιτικό που δεν διαθέτει το βεληνεκές ενός πρωθυπουργού. «Έδειξε πως δεν πρέπει κανείς να φοβάται τα ροντβάϊλερ των ταμπλόϊντ», έγραψε χαρακτηριστικά ο Economist. Και έχει δίκιο. Μέσα σε ενάμισι μήνα, ο Κόρμπιν ανάγκασε τις δημοσκοπήσεις να τον αντιμετωπίσουν από έναν περιθωριακό αριστερό που θα έχανε με 20 μονάδες από την Μέϊ ως έναν ηγέτη που θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ο πρωθυπουργός που θα υλοποιούσε ήπια και με ορθολογισμό το Brexit. Και, μάλιστα, δίχως συγκρούσεις και «οικονομικό πόλεμο» με την Ευρώπη.
Τώρα, αναμφίβολα, μπορεί βάσιμα να ελπίζει πως θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Η Τερέζα Μέϊ είναι δύσκολο να αντέξει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πρώτα, όμως, πρέπει να αλλάξει το ίδιο του το κόμμα. Αυτή τη φορά από θέση ισχύος.