ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Πέρασε στα ψιλά της ειδησεογραφίας -και προφανώς σκοπίμως-, ωστόσο μια αποστροφή της ομιλίας του Γιώργου Παπανδρέου στο συνέδριο της ΔΗΣΥ, το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, φαίνεται ότι αποκτά διαστάσεις που ίσως επικαθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις με ορίζοντα τις επόμενες εθνικές εκλογές.
Ομιλώντας ωσάν να εκπροσωπούσε το σύνολο του εκκολαπτόμενου νέου φορέα, ο πρώην πρωθυπουργός, αφού επέρριψε τις ευθύνες για την πτώχευση της χώρας, το 2010, στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, έθεσε ως όρο για πιθανές μελλοντικές συνεργασίες να μην επιλεγεί για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, το 2020, «εκπρόσωπος της νοοτροπίας που χρεοκόπησε την Ελλάδα». Ήτοι, όπως εξηγούν συνεργάτες του κ. Παπανδρέου, ούτε ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ούτε ο ίδιος ο Κώστας Καραμανλής ή άλλο πρόσωπο που να συνδέεται με την περίοδο διακυβέρνησης του τελευταίου.
Η συγκεκριμένη αναφορά απευθυνόταν στη Ν.Δ και δεν έγινε τυχαία, πέραν της προφανούς προσπάθειας του κ. Παπανδρέου να απεκδυθεί των δικών του ευθυνών για όσα συνέβησαν μετά τις εκλογές του 2009. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Νέας Σελίδας», εντάσσεται σε μια επιχείρηση πολιτικής αποδόμησης του Προέδρου της Δημοκρατίας στην οποία συγκλίνουν τόσο το λεγόμενο εκσυγχρονιστικό μπλοκ υπό τον ίδιο τον Κώστα Σημίτη και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, όσο και η ίδια η επικεφαλής της ΔΗΣΥ Φώφη Γεννηματά, αν και η τελευταία κρατά, για ευνόητους λόγους, χαμηλότερους τόνους.
Ο κ. Βενιζέλος, άλλωστε, από την πλευρά του έχει εκφράσει δημόσια τη διαφωνία του με χειρισμούς του Προέδρου και δίνει συχνά τον τόνο στην «αντιπροεδρική» στάση του ΠΑΣΟΚ.
Παράλληλα αλλά προς την ίδια κατεύθυνση κινείται η αρκετά ισχυρή ομάδα «Σαμαρικών» της Ν.Δ, η οποία στο θέμα αυτό ασκεί έντονη επιρροή στην ηγετική ομάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο πρόεδρος της Ν.Δ, άλλωστε, ήταν ο μοναδικός βουλευτής της παράταξης που δεν συναίνεσε στην εκλογή του κ. Παυλόπουλου το 2015 (επικαλούμενος, τότε, την υπουργική θητεία του επί κυβερνήσεων Καραμανλή με έμφαση στα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008), αν και κατά τον τελευταίο ένα χρόνο οι σχέσεις του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας έχουν βελτιωθεί και σήμερα είναι άψογες σε θεσμικό επίπεδο, βοηθούσης, όπως λένε οι πληροφορίες, και της κας Ντόρας Μπακογιάννη.
Η τελευταία φρόντισε να αποκατασταθεί η επικοινωνία μεταξύ του κ. Μητσοτάκη και του Προεδρικού Μεγάρου αλλά και να πραγματοποιηθούν φιλικές συναντήσεις σε ευρύτερο κύκλο.
Η επιρροή Σαμαρά
Όμως η επιρροή του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο περιβάλλον του προέδρου της Ν.Δ είναι ισχυρή ως προς το θέμα αυτό και εδράζεται στην άποψη ότι ο κ. Παυλόπουλος με τις παρεμβάσεις του σε Ευρωπαίους ηγέτες που ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (η πολιτική «οικογένεια» της Ν.Δ) βοήθησε τον Αλέξη Τσίπρα και πως με τις συνεχείς επικλήσεις του στην ανάγκη εθνικής συνεννόησης του παρέχει έμμεσα πολιτική στήριξη.
Ενδεικτική είναι, άλλωστε, η σχετική επιχειρηματολογία που διατυπώνουν μέσα ενημέρωσης προσκείμενα στον πρώην πρωθυπουργό, τα οποία πρόσφατα κάλεσαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να…παραιτηθεί από το αξίωμά του, ώστε να προκαλέσει πολιτειακή κρίση που θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές για να πέσει η κυβέρνηση Τσίπρα!
Οι πληροφορίες θέλουν, μάλιστα, βουλευτές της Ν.Δ που συνομιλούν τακτικά με τον κ. Σαμαρά να έχουν ήδη εισηγηθεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη να προτείνει τον πρώην πρωθυπουργό για την Προεδρία της Δημοκρατίας στην εκλογή που θα γίνει το 2020, όταν λήγει η πενταετής θητεία του κ. Παυλόπουλου.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ωστόσο, έμπειρος λόγω και της επιστημονικής του ιδιότητας σε θέματα Συντάγματος και λειτουργίας των θεσμών, καθιστά σαφές σε συνομιλητές του πως «θα κινείται πάντοτε στο πλαίσιο των συνταγματικών του αρμοδιοτήτων και προς όφελος της χώρας».
Είναι γνωστό, δε, πως ο ρόλος του υπήρξε πάντοτε υποβοηθητικός (ιδιαίτερα το καλοκαίρι του 2015) και στο πλαίσιο της εθνικής γραμμής για παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη.
Η επιχείρηση πολιτικής αποδόμησης του Προέδρου της Δημοκρατίας προκαλεί, όμως, σοβαρές αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ν.Δ και όχι μόνο από την πλευρά των «καραμανλικών».
Ενδεικτική ήταν η παρέμβαση του πρώην εκπροσώπου της κυβέρνησης Καραμανλή Ευάγγελου Αντώναρου -τακτικού συνομιλητή του πρώην πρωθυπουργού- που έκανε λόγο για «ακροδεξιά σαπρόφυτα που επιτίθενται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας».
Αρκετοί είναι εκείνοι που επικρίνουν την ηγεσία πως η προσέγγιση του ΠΑΣΟΚ (στο πλαίσιο αναζήτησης πιθανού κυβερνητικού εταίρου μετά τις επόμενες εκλογές) διχάζει την παράταξη, δεδομένου ότι η Φώφη Γεννηματά, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Ανδρέας Λοβέρδος αλλά και ο Κώστας Σημίτης θεωρούν την κυβερνητική περίοδο του Κώστα Καραμανλή «γενεσιουργό» της χρεοκοπίας της χώρας και αιτία της υπαγωγής στο καθεστώς των μνημονίων.
«Πως θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε με εκείνους που θεωρούν τον Καραμανλή υπαίτιο της εθνικής καταστροφής; Ιδιαίτερα όταν αφήνουν στο απυρόβλητο τη διακυβέρνηση Σημίτη και τα μεγάλα σκάνδαλα εκείνης της εποχής…», μας έλεγε χαρακτηριστικά προβεβλημένος βουλευτής και πρώην υπουργός εξ εκείνων που επισκέπτονται τακτικά τον πρώην πρωθυπουργό στο πολιτικό του γραφείο στην οδό Παναγή Κυριακού.
Οι βουλευτές που συμμερίζονται αυτή την άποψη επισημαίνουν, μάλιστα, πως η πλευρά Σαμαρά αλλοιώνει την «ταυτότητα» της Ν.Δ και θυμίζουν πως η παράταξη επί των ημερών του, στις εκλογές του Μαϊου του 2012, καταποντίστηκε στο 19% αλλά και σε εκείνες του Ιουνίου συγκέντρωσε μεν 28% αλλά και πάλι κινήθηκε μακράν του 33% που συγκέντρωσε υπό συνθήκες χρεοκοπίας ο Κώστας Καραμανλής το 2009.
Το δίλημμα Μητσοτάκη και η απάντηση
στον «όρο» του ΠΑΣΟΚ
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει αποκαλύψει σε κανέναν τις σκέψεις του και απαντά πως «δεν είναι της ώρας» γιατί γνωρίζει πως ο όρος που του τίθεται έμμεσα από την πλευρά της ΔΗΣΥ «όχι επανεκλογή Παυλόπουλου, όχι πρόσωπο από την περίοδο Καραμανλή» δημιουργεί αντανακλαστικά στο εσωτερικό της παράταξης.
Συνεργάτες του προέδρου της Ν.Δ, όμως, θεωρούν αναγκαίο να αποσαφηνιστεί σύντομα το πλαίσιο επικοινωνίας μεταξύ του κόμματος και του νέου φορέα που θα προκύψει με κορμό το ΠΑΣΟΚ, αφενός για να ενισχυθεί το αντιπολιτευτικό μέτωπο έναντι του ΣΥΡΙΖΑ (αυτό το σκοπό είχαν, άλλωστε οι κατ’ ιδίαν συναντήσεις του πριν λίγο καιρό με τους αρχηγούς των κομμάτων της ελάσσονος αντιπολίτευσης) και αφετέρου για να εδραιωθεί η αντίληψη πως σε περίπτωση που η Ν.Δ δεν επιτύχει την αυτοδυναμία διαθέτει βέβαιο κυβερνητικό εταίρο.
Και για να συμβεί αυτό, λένε, πρέπει αφενός να αποκοπεί διακριτικά από την «καραμανλική» πλευρά, αφετέρου να συνεχίσει την τακτική «αποενοχοποίησης» πολιτικών, όπως ο κ. Σημίτης, ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Βενιζέλος ακόμα και ο επικεφαλής της ΤτΕ Γιάννης Στουρνάρας οι οποίοι έχουν επανειλημμένα ταυτίσει την διετία 2007-2009 του Κώστα Καραμανλή με την καταστροφή της οικονομίας.
Οι εικόνες, άλλωστε, από το συνέδριο της ΔΗΣΥ με τον πρόεδρο της Ν.Δ μαζί με τέτοια στελέχη της εκσυγχρονιστικής «φρουράς» λειτουργούσε προς αυτή την κατεύθυνση, αν και προκάλεσαν «ρίγη» αντιδράσεων σε άλλα στελέχη.
Οι ίδιοι συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη τονίζουν, μάλιστα, πως είτε οι εθνικές εκλογές διεξαχθούν το φθινόπωρο του 2018, είτε μέσα στο 2019, ο όρος που τίθεται από το ΠΑΣΟΚ για το πρόσωπο του Προέδρου θα είναι μεταξύ των βασικών για μια πιθανή κυβερνητική συνεργασία, δεδομένου ότι λίγους μήνες μετά θα διεξαχθεί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τη νέα Βουλή.
Το θέμα θα ανοίξει, ωστόσο, νωρίτερα καθώς από το φθινόπωρο θα τεθεί στη δημόσια συζήτηση το θέμα της Συνταγματικής Αναθεώρησης, μετά και τη διαβούλευση της Επιτροπής Σοφών.
Σ’ αυτό το πλαίσιο για τις αναθεωρητέες διατάξεις (που θα μετατεθούν στον επόμενη Βουλή που θα είναι Αναθεωρητική) θα συζητηθεί και η απευθείας εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το εκλογικό σώμα.
Η κρατούσα, προσώρας, άποψη που αποτέλεσε και πρόταση της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος της Ν.Δ, το 2014, υπό τον Προκόπη Παυλόπουλο, είναι η εκλογή του ανώτατου άρχοντα να γίνεται από τους πολίτες μόνο όταν θα έχουν αποτύχει οι τρεις ψηφοφορίες στη Βουλή και με «κλειστό» κύκλο υποψηφίων που θα έχουν προτείνει τα κόμματα.
Αναδημοσίευση από τη Νέα Σελίδα, φωτό επάνω: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ