ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Στην υπόθεση του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου και την ποινή φυλάκισης δύο ετών με τριετή αναστολή που του επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων, αναφέρεται σε εκτενές άρθρο του με τίτλο “Καταδικάζοντας έναν έντιμο στατιστικολόγο, η Ελλάδα καταδικάζει τον εαυτό της”, το Politico.
Μάλιστα η αρθρογράφος, Megan Greene υπογραμμίζει πως η δίωξη του Ανδρέα Γεωργίου εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα των θεσμών της Ελλάδας. Το περιοδικό, που διατηρεί σχέσεις με το ΔΝΤ, στέλεχος του οποίου ήταν ο κ. Γεωργίου επί 21 χρόνια, στέλνει και το δικό του μήνυμα, ότι η υπόθεση του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ υπονομεύει τις συζητήσεις για το χρέος.
Το περιοδικό έχει αρθρογραφήσει επανειλημμένα στο παρελθόν υπέρ του Ανδρέα Γεωργίου, με τον οποίο διατηρεί επαφές καθώς πριν μερικούς μήνες τον ανακήρυξε -μέσω ψηφοφορίας σε στελέχη διεθνών επιχειρήσεων και οργανισμών- ως έναν από τους 28 ανθρώπους με μεγαλύτερη επιρροή διεθνώς, οι οποίοι θα άφηναν το “στίγμα” τους για το 2017.
Η ενόχληση που επικρατεί στις Βρυξέλλες και τις πρωτεύουσες των κρατών μελών για την εξέλιξη της υπόθεσης Γεωργίου μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε περιπέτειες και το ίδιο το πρόγραμμα διάσωσης σε πολιτικό εσωτερικό και εξωτερικό κίνδυνο, σύμφωνα με όσους βρίσκονται κοντά στην ελληνική υπόθεση τα τελευταία 7 χρόνια.
Προχθες, για πρώτη φορά στα χρονικά, η Κομισιόν «σχολίασε» δικαστική απόφαση με εκπρόσωπό της να επισημαίνει ότι αφενός είναι αντίθετη από την πρωτόδικη, αφετέρου υπάρχει και ανώτερος βαθμός – ο Άρειος Πάγος.
“Τα στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας είναι εντελώς αναξιόπιστα. Αυτό λίγο πολύ είπα στον κ. Γεωργίου – όσο πιο ευγενικά μπορούσα – αμέσως μόλις ανέλαβε τα καθήκοντα του επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής; Αρχής το 2010”, αναφέρει χαρακτηριστικά στο άρθρο της η κα Greene, ενώ προσθέτει: ο κ. Γεωργίου δεν εξεπλάγη από το σχόλιό μου. Εξάλλου είχε προσληφθεί ακριβώς για να διορθώσει αυτό το πρόβλημα και να αποδεσμεύσει την αρχή από την πολιτική επιρροή.
Και το διόρθωσε, σημειώνει η Greene, προσφέροντας στην υπηρεσία μια ισχυρή δόση ανεξαρτησίας και βελτιώνοντας σημαντικά τα στοιχεία που παρήγαγε.
“Και η ανταμοιβή του;”, αναρωτιέται με νόημα η αρθρογράφος “Η δίωξη και τελικά η καταδίκη του”. Η ίδια χαρακτηρίζει “παρωδία” που ξεπερνά την άδικη μεταχείριση ενός στατιστικολόγου την απόφαση του Εφετείου εγείροντας ερωτήματα σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειώσει η Ελλάδα σε όρους οικονομικής ανάκαμψης, καθώς και για την βιωσιμότητα της ευρωζώνης.
Οι αριθμοί δεν (πρέπει να) λένε ψέματα
Στη συνέχεια η αρθρογράφος αναφέρεται στην σημαντική βελτίωση που εμφάνισαν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ κατά την περίοδο Γεωργίου. Μάλιστα, σημειώνει πως αυτό επικυρώνεται και από την Eurostat – την ευρωπαϊκή στατιστική αρχή – η οποία σε ανακοίνωσή της είχε μιλήσει για “πολύ σημαντική πρόοδο που σημειώθηκε στην ποιότητα των δεδομένων των δημόσιων οικονομικών που διαβίβασε η Ελλάδα, ως αποτέλεσμα νέων και ενισχυμένων διαδικασιών” από τότε που ο Γεωργίου ανέλαβε το τιμόνι της ΕΛΣΤΑΤ.
Η Greene συνεχίζει λέγοντας πως ο Γεωργίου έγινε αναμφισβήτητα ο αποδιοπομπαίος τράγος για τους πολιτικούς τόσο της Αριστεράς όσο και της Δεξιάς, στην προσπάθειά τους να αποποιηθούν των ευθυνών για τα δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας.
Πολιτική πίεση
Η καταδίκη του Γεωργίου εγείρει επίσης ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα των ελληνικών θεσμών, σημειώνει η Greene, ενώ προσθέτει “Τέσσερις φορές τα τελευταία τέσσερα χρόνια, οι εισαγγελείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Γεωργίου είναι αθώος και παρόλα αυτά οι αποφάσεις αυτές απορρίφθηκαν και οι δίκες συνεχίστηκαν. Αυτό υποδηλώνει τη πιθανότητα κάποιου βαθμού πολιτικής παρέμβασης στο δικαστικό σύστημα – κάτι που οι δυνητικοί ξένοι επενδυτές θα παρακολουθούν με ανησυχία”.
Η καταδίκη Γεωργίου υπονομεύει τις πορσπάθειες για ελάφρυνση του χρέους
Οι κατηγορίες κατά του Γεωργίου μπορεί ακόμα και να υπονομεύσουν τις προσπάθειες του Έλληνα πρωθυπουργού για ελάφρυνση του χρέους, τονίζει η Greene. “Στην τελική, αν ο Γεωργίου φούσκωσε το έλλειμμα της χώρας, το σημερινό έλλειμμα και το χρέος είναι πιθανόν αντίστοιχα φουσκωμένα. Σε αυτή την περίπτωση, γιατί να είναι επιεικείς οι δανειστές;”, αναφέρει χαρακτηριστικά λέγοντας πως δεν μπορεί να ισχύουν και τα δύο.
ΠΗΓΗ: capital.gr