Οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν, δυστυχώς, ένα σοβαρό πλεονέκτημα. Γίνονται συχνά πιστευτές. Ιδιαίτερα σε κοινά εθισμένα στον κομματικό (και άλλων αποχρώσεων) φανατισμό.
Ο λόγος που ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να παρέμβει με άρθρο για τον Ανδρέα Παπανδρέου, ανήμερα της 43ης επετείου της ιστορικής διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη, είναι απολύτως προφανής. Ούτε καν ο ίδιος ο συγγραφέας του άρθρου επιχείρησε να παραπλανήσει τους αποδέκτες του μηνύματος. Προφανέστατοι οι πολιτικοί λόγοι.
Η δυναμική, ωστόσο, αυτής της παρέμβασης πολλαπλασιάστηκε από τις οργισμένες αντιδράσεις εκείνων που συνεχίζουν να οικειοποιούνται και να εξαργυρώνουν μια πολιτική κληρονομιά με την οποία ελάχιστη επαφή έχουν πια. Όσο πιο ακραίες αυτές οι αντιδράσεις τόσο μεγαλύτερη η ισχύς της παρέμβασης του Τσίπρα. Άσε που κάποιοι μπορεί να αρχίσουν να κάνουν συγκρίσεις μεταξύ του ανδρεϊκού παρελθόντος και της ιδεολογικής σκευής των περισσοτέρων εκ των σημερινών υποψηφίων.
Όμως, οι αντιδρώντες έκαναν ένα βήμα περισσότερο. Υπονόησαν πως υπήρξε συσχετισμός του άρθρου του Τσίπρα για τον Ανδρέα με το άρθρο του Κώστα Λαλιώτη που προηγήθηκε κατά μερικές εβδομάδες. Έσπευσαν να ισχυριστούν πως υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας του στενότερου και πιο αγαπημένου συνεργάτη του Ανδρέα Παπανδρέου με τον πρωθυπουργό για να ανοίξουν περαιτέρω οι δίαυλοι επικοινωνίας του πρωθυπουργού με το πασοκικό ακροατήριο, την ώρα, μάλιστα, που ξεκινούν οι διεργασίες για το νέο φορέα της Κεντροαριστεράς.
Η θεωρία συνωμοσίας θέλει τον Λαλιώτη να επιδιώκει να φέρει το ΠΑΣΟΚ (ΔΗΣΥ) κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ. Προσοχή. Εάν η θεωρία γίνει πιστευτή, οι οργίλες αντιδράσεις μπορεί να επιτύχουν το ακριβώς αντίθετο απ΄ αυτό που επιδιώκουν. Γιατί ο Λαλιώτης, αν και απών, μάλλον έχει μεγαλύτερη επαφή με την πολιτική και την κοινωνία από πολλούς από τους νέους “αρχηγίσιμους”.
Ιδιαίτερα όταν οι περισσότεροι εκ των υποψηφίων για την Κεντροαριστερά αποφεύγουν πεισματικά να απαντήσουν στο ερώτημα που τίθεται εκ των πραγμάτων ( το έθεσε, άλλωστε, εις εξ αυτών, ο Γιάννης Ραγκούσης). Αυτόνομη πορεία επί των διλημμάτων που θέτει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία ή προπαρασκευή για συνεργασία με τη Ν.Δ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Εκεί βρίσκεται ο κίνδυνος για τους “κληρονόμους”. Να θεωρήσουν πολλοί πως η θεωρία συνωμοσίας μπορεί να μην είναι και τόσο…θεωρία!
Σ.Κ