panos_drivas Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να επιστήσει την προσοχή της στην μεγάλη άνοδο των ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων που παρατηρείται σε κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι στα αυτονομιστικά και τα κινήματα ανεξαρτησίας εντός κάποιων ευρωπαϊκών χωρών, υποστηρίζει η Βιρζινί Ρομπέρτ (Virginie Robert), επικεφαλής επί των διεθνών θεμάτων της γαλλικής οικονομικής εφημερίδας «Les Echos», σε άρθρο της στην εφημερίδα.
Μάλιστα, η Ρομπέρτ κρούει τον κώδωνα στις Βρυξέλλες, ότι θα πρέπει να αντιδράσουν άμεσα, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση διατρέχει πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από την άνοδο αυτών των ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων, παρά από τα αυτονομιστικά κινήματα στην Ιταλία (Βενετία – Λομβαρδία) και τα κινήματα ανεξαρτησίας στη Σκωτία και την Καταλονία. Όπως εκτιμά, τα κινήματα αυτά δεν απειλούν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα ούτε στρέφονται ενάντια σε μια ειρηνική και ενωμένη δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σημειώνει μάλιστα, ότι οι αυτονομιστικές τάσεις – κινήματα ανεξαρτησίας αναπτύσσονται σε οικονομικά εύρωστες περιοχές και ως εκ τούτου συμβάλλουν σημαντικά στην εθνική οικονομία της χώρας της οποίας αποτελούν τμήμα. Η μεγάλη συνεισφορά των περιοχών αυτών στα κρατικά ταμεία τούς προκαλεί έντονη δυσαρέσκεια και ευθύνεται – κατά μεγάλο βαθμό – για την όποια αυτονομιστική τους διάθεση. Πάντως, κατά την Ρομπέρτ, τα κινήματα αυτά, αν και ανθενωτικά, όχι μόνο δεν στρέφονται κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά δεν επιδιώκουν και την απομάκρυνσή τους από αυτήν. Απεναντίας, επιθυμούν να παραμείνουν στους κόλπους της ευρωπαϊκής οικογένειας και να διατηρήσουν τις εμπορικές – και όχι μόνο – σχέσεις τους με τις Βρυξέλλες.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γαλλίδα δημοσιογράφος αναφέρει το Σκωτικό Εθνικό Κόμμα, του οποίου η ηγέτιδα Νικολά Στέρτζιον έχει διαμηνύσει σε όλους τους τόνους ότι η ανεξαρτησία από το Ηνωμένο Βασίλειο θα επιτρέψει στην Σκωτία να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εξάλλου, στο βρετανικό δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της Γηραιάς Αλβιώνας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το 62% στη Σκωτία ψήφισε υπέρ της παραμονής.
Αναφερόμενη στην Καταλονία, η Ρομπέρτ σημειώνει ότι το 65% των εξαγωγών της διοχετεύεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ίδια στιγμή που το 70% των ξένων επενδύσεων στην Καταλονία προέρχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Παρόλα αυτά, η ανησυχία για τα κινήματα αυτά είναι διάχυτη στις Βρυξέλλες, κάτι που, όπως επισημαίνει η Γαλλίδα δημοσιογράφος, επιβεβαιώνεται και δια στόματος του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι.
Όπως δήλωσε πρόσφατα ο Ταγιάνι σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «Il Messaggero» «η Ευρώπη φυσικά και πρέπει να φοβάται τον πολλαπλασιασμό των μικρών πατρίδων. Γι’ αυτό και κανείς δεν έχει την πρόθεση να αναγνωρίσει την Καταλονία ως ανεξάρτητο κράτος».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ καθώς ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, που αμφότεροι έχουν αποκλείσει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο να αναγνωρίσουν την Καταλονία ως ανεξάρτητο κράτος.
Κατά τη Ρομπέρτ, ο πραγματικός κίνδυνος ελλοχεύει στο ότι κερδίζουν έδαφος τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα σε κράτη – μέλη της Ε.Ε. Η τόσο μεγάλη απήχηση της αντιευρωπαϊκής ρητορείας τους θα έπρεπε να προβληματίζει έντονα τις Βρυξέλλες, αφού φανερώνει μια δυσαρέσκεια – αποδοκιμασία σημαντικής μερίδας ευρωπαίων πολιτών για την οικονομική και όχι μόνο πολιτική των Βρυξελλών.
Όπως αναφέρει, ο θρίαμβος του ευρωσκεπτικιστή Τσέχου δισεκατομμυριούχου, ιδρυτή και ηγέτη του κόμματος Δράση των Δυσαρεστημένων Πολιτών (ANO), Αντρέι Μπάμπις, στις τελευταίες εκλογές, σε μια χώρα στην καρδιά της Γηραιάς Ηπείρου, θα έπρεπε να προξενεί έντονη ανησυχία στις Βρυξέλλες. To ANO συγκέντρωσε το 29,6%, όταν το συντηρητικό Πολιτικό Δημοκρατικό Κόμμα (ODS), το οποίο ήρθε δεύτερο, συγκέντρωσε μόλις το 11,3%. Όπως επισημαίνει η Ρόμπερτ, παρότι η Τσεχία έχει υποδεχτεί μικρό αριθμό προσφύγων συγκριτικά με άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ταυτόχρονα η οικονομία της έχει ανακάμψει σημαντικά, σχεδόν το 1/3 των Τσέχων πολιτών ψήφισαν τον Μπάμπις.
Ο Μπάμπις έχει καταστήσει σαφές ότι θέλει να μειώσει την μετανάστευση στην Τσεχία, ενώ πρόσφατα δήλωσε στο Reuters ότι οι χώρες της ομάδας του Βίσεγκραντ (Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία και Σλοβακία) «θα έπρεπε να διευρύνουν τη συμμαχία τους. Έχουμε ανάγκη την Αυστρία και άλλες χώρες στα Βαλκάνια, τη Σλοβενία, την Κροατία και ίσως και άλλες».
Πριν από αυτές τις δηλώσεις του Μπάμπις, στη γειτονική της Τσεχίας Αυστρία είχε προηγηθεί ο εκλογικός θρίαμβος του μόλις 31 ετών ηγέτη του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος ( ÖVP) Σεμπάστιαν Κούρτς, ο οποίος πιθανότητα, όπως όλα δείχνουν, θα σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με το ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ). Όπως υπενθυμίζει η Γαλλίδα δημοσιογράφος, η προηγούμενη κυβερνητική συνεργασία του Λαϊκού Κόμματος με το Κόμμα της Ελευθερίας της Αυστρίας το 2000, είχε προκαλέσει σοκ στις Βρυξέλλες.
Και βέβαια η Ρόμπερτ αναφέρθηκε και στη Γερμανία, όπου το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) συγκέντρωσε το 12,6% στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, επιβεβαιώνοντας τους φόβους του τότε Γερμανού υπουργού Εξωτερικών και πρώην αρχηγού των Σοσιαλδημοκρατών, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο οποίος πριν από τις εκλογές είχε δηλώσει ότι «θα έχουμε αληθινούς ναζιστές στο γερμανικό κοινοβούλιο για πρώτη φορά μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σε περίπτωση που η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) μπει στη Μπούντεσταγκ».
Μια ενδεχόμενη διευρυμένη συμμαχία των χωρών όπου κυβερνούν ή έχουν μεγάλη δύναμη ευρωσκεπτικιστικά κόμματα, μπορεί να επιφέρει ισχυρούς κλυδωνισμούς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, αφού η ρητορεία και η πολιτική τους έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το όραμα μιας ενωμένης Ευρώπης του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, τονίζει η Ρομπέρτ.
Βέβαια, όπως σημειώνει, η εκλογή του ευρωπαϊστή Εμανουέλ Μακρόν τον περασμένο Μάιο και η επανεκλογή της Ανγκελας Μέρκελ τον περασμένο Σεπτέμβριο, η οποία έχει δεσμευτεί να διαφυλάξει την ενότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξασφαλίζει – έστω για τα επόμενα τέσσερα χρόνια – την ευρωπαϊκή συνοχή. Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τούσκ δεσμεύτηκε ότι θα πραγματοποιηθούν – μέσα στα επόμενα δυο χρόνια – Σύνοδοι Κορυφής, με θέμα την κοινωνική σύγκλιση, την άμυνα, την εμπορική πολιτική, την ευρωπαϊκή ασφάλεια καθώς και την μεταναστευτική πολιτικής της Ε.Ε. Παρόλα αυτά, η κρίση ταυτότητας στους κόλπους της Γηραιάς Ηπείρου είναι, κατά τη Γαλλίδα δημοσιογράφο, μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε.
Η Ρομπέρτ αναφέρει ότι η κρίση ταυτότητας αποδίδεται κατά κύριο λόγο στην αποτυχία των κρατών – μελών να προστατευτούν και να παρέχουν δικλείδες ασφαλείας απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, η οποία είχε ως συνέπεια, μεταξύ άλλων, την μεταφορά της παραγωγής και την απώλεια θέσεων εργασίας.
Γι΄αυτό, όπως υποστηρίζει, και η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα έπρεπε να περιορίζεται στην λήψη μέτρων για την καταπολέμηση της ανεργίας ή στη δημιουργία – μέσω συγχωνεύσεων – ευρωπαϊκών επιχειρηματικών κολοσσών, όπως του σιδηροδρομικού κολοσσού που προέκυψε με τη συγχώνευση των δραστηριοτήτων της γερμανικής Siemens και της γαλλικής εταιρείας κατασκευής τρένων Alstom. Οι Βρυξέλλες – υπογραμμίζει η Ρομπέρτ – οφείλουν να αναγνωρίσουν συγχρόνως και να αποδεχτούν τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες των διαφόρων κοινοτήτων όπου διαβιούν εντός των κρατών – μελών της Ευρώπης των 27.
Όπως καταλήγει η Γαλλίδα δημοσιογράφος, «εάν η Ευρώπη πρέπει να είναι δημοκρατική, κυρίαρχη και ενωμένη, δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι ομοιόμορφη».
ΠΗΓΗ: neaselida.gr